Στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος στο Κόκκινο Μετόχι Χανίων όπου διακονεί ο π. Ευάγγελος Γενάρης, τέλεσε την Ακολουθία της Γ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Κυδωνίας Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης με τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Γέροντα Πρόδρομο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.
Ως φως της Παναγίας και καιόμενη λαμπάδα προσφώνησε τον Γέροντα Πρόδρομο στο καλωσόρισμα του ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης στο λόγο του μετά το πέρας της Ακολουθίας.
Αυτό το φως της Παναγίας, αυτή την καιομένη λαμπάδα, τον Γέροντα Πρόδρομο καλωσορίζουμε στην Μητρόπολη, που ήρθε για λίγες ημέρες στον τόπο μας, ώστε να φέρει την ευωδία της Παναγίας της Κουκουζέλισσας· τον διάδοχο του πρώτου κύτταρου του Αγίου Όρους, του Οσίου Πατρός ημών Αθανασίου του εν Άθω, τον άνθρωπο που είναι η συνέχεια του μεγάλου αυτοκράτορος Νικηφόρου Φωκά, που έχτισε εδώ στην γειτονιά μας το γνωστό Μετόχι της Αγίας Μονής Μεγίστης Λαύρας που είναι αφιερωμένο στην Παναγία μας και της Υπαπαντής του Σωτήρος μας, στον λόφο των Μουρνιών.
Στη συνέχεια ο Πρωτοσύγκελλος ανέλυσε τον ήχο της Γ’ Στάσεως ”Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν μεταθέντες”.
[irp posts=”336860″ name=”Ηγούμενος Ι. Μ. Δοχειαρίου: Η Ε.Ε κι η Ελλάδα- Τα τσιμπιτά”]
Οι μέριμνες του βίου τούτου, οι πολλές ενασχολήσεις μας και η αγάπη που έχουμε σε αυτόν τον κόσμο, η νέα ειδωλολατρία που έχουμε στα πράγματα μας, στους ανθρώπους, που δεν μας αρέσει να χάνουμε τίποτα αλλά μόνο θέλουμε να κερδίζουμε, που μας αρέσει να έχουμε μόνο επιτυχίες στη ζωή μας και στις αποτυχίες κλονιζόμαστε, όταν βλέπουμε ότι δεν γίνεται το θέλημα μας, ζούμε κάτω από το πρίσμα του συμφέροντος, όπου και την καλημέρα στον συνάνθρωπο από συμφέρον την λέμε, που μάθαμε στην ζωή μας την λέξη ευχαριστώ να την αντικαθιστούμε διαρκώς με τη λέξη και το βίωμα της αχαριστίας και άλλα πολλά, μας υπενθυμίζουν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας μας ότι πρέπει να πετάξουμε το νου μας στον ουρανό και να κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε μόνιμοι πολίτες αντιμετωπίζοντας τη ζωή και τον κόσμο ως αθάνατοι αλλά ότι είμαστε θνητοί και φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να έχουμε ένα πράγμα πολύ σημαντικό, την αξιοπρέπεια μας· και αν δεν μπορούμε στη ζωή μας να κάνουμε καλό τουλάχιστον μην κάνουμε κακό σε κανέναν, και αν στη ζωή μας δεν ξέρουμε να δικαιώνουμε να ισορροπούμε και να γεφυρώνουμε, τότε μην αδικούμε και μην βάζουμε διχόνοιες, γιατί η Παναγία μας πάντρεψε τον ουρανό και την γη και θέλει ο νους μας να γίνει ουράνιος και θέλει ο νους μας, να φεύγει από τα χαμηλά και να πηγαίνει στα υψηλά και θέλει ο νους μας να ανεβαίνει την σκάλα του παραδείσου και όχι να κατεβαίνει την σκάλα του Άδου…