ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: Τη γνώση, τη σοφία και όλα τα καλά, που λέμε ότι τα κουβαλάμε εμείς οι αμαρτωλοί, δεν είναι δικά μας.
Είναι κάποιος, ο οποίος έρχεται και περιφέρεται και διερευνά τις καρδιές. Και άμα δει να έχεις καλή προαίρεση μες στην καρδιά σου, σου χαρίζει ό,τι θέλεις. Τι θέλεις, λίρες; Ένα τσουβάλι θα σου δώσει.
– Τι να τα κάνω, Πάτερ, τα υλικά; Θα τα πάρω μαζί μου; Εδώ θα μείνουν. Θα γίνουν στάχτη.
– Το θέμα δεν είναι τι θα τα κάνεις, αν τα πάρεις μαζί σου, αλλά η καρδιά πώς τα ζητά, αν τα έχει ανάγκη και τα ζητά. Γιατί, άμα σε περιλάβει ένα πράγμα που λέγεται φιλαργυρία, πλεονεξία… Να ζητάς κάθε μέρα από λίγα. Δεν χρειάζονται πολλά. Της ημέρας το ψωμάκι σου αν έχεις, είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος πάνω στη γη.
*****
[Κάποιος Ιερέας του είπε]: Γέροντα, υφιστάμεθα οικογενειακώς επιθέσεις, ύβρεις και εμπτυσμούς. Φοβούμαι τον εαυτό μου, παρότι ιερέας, μήπως μου φύγει καμιά κουβέντα, οπότε είμαι στην κόλαση κατευθείαν.
– Να το φοβάσαι αυτό. Άσε τους άλλους. Εσύ θα είσαι ο σωστός άνθρωπος, ο τίμιος, ο δίκαιος, ο αληθινός, με καλοσύνη στην καρδιά, με όλα τα καλά της ψυχής σου, και άσε τους άλλους να λένε όσα θέλουν.
Ουαί και αλίμονο σ’ αυτούς, που θα πουν κουβέντα και θα σε κατηγορήσουν και δη [ιδιαίτερα] άδικη κατηγορία.
Γιατί, άμα έχουν κάποια λαβή και σε κατηγορούν, δεν είναι και τόσο παράξενο.
Αλλά, άμα είσαι άνθρωπος δίκαιος και με αξιοποίηση του εαυτού σου μέσα στη ζωή και το καταλαβαίνουν και το ξέρουν, τότε μη φοβάσαι και την κατηγορία.
Αλλά κι εσύ θα προσέχεις στη ζωή σου τρία πράγματα: δικαιοσύνη, καλοσύνη και αγάπη θα κοιτάξεις.
Και να είσαι βέβαιος: Εσύ θ’ ανέβεις στην κορυφή, στην Πεντέλη, οι άλλοι θα είναι εδώ πέρα, στα χαμηλά, και θα κοιτάζουν έτσι.
Θα λένε: «Ποιος είναι αυτός, ο πατήρ Α.; Πώς ανέβηκε εκεί πάνω;»
Καταλαβαίνεις, Πάτερ;
Από το βιβλίο της Ι. Μ. Δαδίου Παναγία η Γαυριώτισσα, «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου, Ο επιστήθιος φίλος του αγίου Πορφυρίου», των εκδόσεων Άθως. Κείμενα Μιχάλης Λεβέντης.
-250x180.jpg)
