Ι.Μ. ΑΙΤΩΛΙΑΣ – Μια από τις πρώτες ποιμαντικές μέριμνες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού ήταν η συμπαράσταση και η ενίσχυση της οικογένειας που αποτελεί την μικρογραφία της Βασιλείας του Θεού.
Για το σκοπό αυτό συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε το πρόγραμμα λειτουργίας της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και στο Αγρίνιο και παράλληλα δόθηκαν κίνητρα για την δημιουργία Ενοριακών Σχολών Γονέων στις πόλεις και τις κωμοπόλεις της Ιεράς Μητροπόλεως.
Μια τέτοια προσπάθεια άρχισε να λειτουργεί από την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024 στο Νεοχώρι Μεσολογγίου, στον Κινηματογράφο «Κωστής Γκιουλέκας». Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός αποδεχόμενος την πρωτοβουλία και την πρόταση της Διευθύντριας του 2ου Δημοτικού Σχολείου Νεοχωρίου κ. Μαρίας Κουτούπη για την δημιουργία Σχολής Γονέων, ανέθεσε στις δύο Ενορίες του Νεοχωρίου την σύσταση της Σχολής σε μηνιαία βάση, με σκοπό την ενημέρωση και την επιμόρφωση των νέων γονέων και συζύγων από ειδικούς επιστήμονες, αλλά και την πνευματική καλλιέργεια από τα διδάγματα της Εκκλησίας και την πλούσια πνευματική μας παράδοση.
Τον αγιασμό για την έναρξη λειτουργίας της Σχολής τέλεσε ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιμ. Αμφιλόχιο Μεταξούλη και τον Πρωτοπρ. Ευάγγελο Ασπρογιάννη, Προϊσταμένους των Ενοριών Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Νεοχωρίου αντίστοιχα, παρουσία εκπροσώπων των τοπικών αρχών.
Στη συνέχεια η Θεολόγος – Γυμνασιάρχης κ. Δέσποινα Γεωργιάδη – Αλεξοπούλου ανέπτυξε το θέμα: «Καθοδήγηση και όρια στα παιδιά μας».
Η ομιλήτρια υπογράμμισε ότι ο τίτλος του «γονέα» είναι ο δυσκολότερος τίτλος που απονέμεται σε έναν έγγαμο. Ο υπέρτατος σκοπός της αγωγής είναι να μάθουν να αγαπούν: «η μεγαλύτερη χαρά είναι να σηκώνεις το φορτίο των άλλων» είπε ο Pestalozzi. Ο γονέας έχει την ευθύνη να καθοδηγεί, να κοινωνικοποιεί και να διορθώνει το παιδί με κατάλληλες συμπεριφορές. Οι ενέργειες αυτές εντάσσονται στην καθοδήγηση και τη θετική πειθαρχία.
Η αυτοπειθαρχία του παιδιού μας επιτυγχάνεται, εφόσον οι γονείς χρησιμοποιούν την συνεργασία, τον διάλογο, την προσοχή, την υπομονή και την καλή γνώση των δυνατών και αδύνατων σημείων του. Δεν απορρίπτουμε το ίδιο το παιδί, αλλά την ανάρμοστη συμπεριφορά του. Αγαπούμε το παιδί μας, όπως είναι, χωρίς κάνουμε συγκρίσεις με τα άλλα αδέλφια ή παιδιά, αλλά ούτε με την δική μας παιδική ή εφηβική προσωπικότητα. Είναι ξεχωριστή προσωπικότητα, είναι «εικόνα του Θεού». Η πρόληψη της προβληματικής συμπεριφοράς του παιδιού απαιτεί σταθερά βήματα από το γονέα.
Ολοκληρώνοντας η κ. Γεωργιάδη τόνισε, ότι τα όρια είναι κανόνες που ρυθμίζουν τη ζωή μας, τις σχέσεις μας και την καθημερινότητα μας. Δείχνουν αγάπη και νοιάξιμο. Οριοθετούμε τα παιδιά μας με «θετικό πρόσημο και καλή διάθεση». Υπάρχουν στρατηγικές αντιμετώπισης της ακατάλληλης συμπεριφοράς. Η αγάπη πρέπει να είναι ο σκοπός και το μέσο, η αρχή και το τέλος της αγωγής. Η προσευχή είναι η δύναμη του γονέα παιδαγωγού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, κατά τον χαιρετισμό του, συνεχάρη και ευχαρίστησε πρωτίστως την κ. Κουτούπη και τους συνεργάτες της για την πρωτοβουλία δημιουργίας της Σχολής Γονέων, λέγοντας ότι «με εξέπληξε και με γέμισε χαρά η επίσκεψή τους στο Γραφείο μου γιατί διαπίστωσα ότι αυτό που οραματίζομαι για τον τόπο μας υπάρχουν άνθρωποι που το προσλαμβάνουν και θέλουν να το κάνουν πράξη».
Επίσης ευχαρίστησε τους Εφημερίους των δύο Ενοριών του Νεοχωρίου, τον π. Ευάγγελο και τον π. Αμφιλόχιο για το έργο τους και την καλή συνεργασία που αναπτύσσουν με τους τοπικούς Συλλόγους που αποδίδει εξαιρετικούς καρπούς.
Ο Σεβασμιώτατος μιλώντας για τον ρόλο του γονέα σήμερα, τόνισε μεταξύ άλλων, ότι: «η γονεϊκή ιδιότητα, ο γονεϊκός ρόλος, το έργο του γονέα δεν είναι κάτι απλό. Το γνωρίζετε εσείς καλύτερα από εμένα και από ότι βλέπω υπάρχουν εδώ σήμερα όλες οι ηλικιακές διαβαθμίσεις. Ξέρετε τί ίσχυε στο παρελθόν, τι ίσχυε πριν από 30 χρόνια και δυστυχώς τί ισχύει σήμερα. Υπάρχει μία ανατροπή των πάντων! Το είδατε άλλωστε.
Ακόμα και ο όρος «γάμος» και «οικογένεια» δεν θα ταυτίζονται με αυτά που τα θεωρούσαμε απολύτως φυσιολογικά και λογικά. Δεν πέρναγε ποτέ από το μυαλό του Έλληνα, ότι στην ελληνική πραγματικότητα ο όρος οικογένεια θα αφορούσε και δύο ανθρώπους του ιδίου φύλου και ο όρος γονέας θα μπορούσε να αφορά δύο ανθρώπους του ίδιου φύλου. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ότι θα υπάρξουν παιδιά που θα μεγαλώσουν χωρίς να πουν ποτέ την λέξη «μητέρα», «μάνα», «μαμά» ή τη λέξη «πατέρας». Όλα αυτά ήταν ανήκουστα. Όμως, δυστυχώς, έγιναν πράξη με ένα Νομοσχέδιο, το οποίο θα δείτε τί καταστροφικές συνέπειες θα έχει μέσα στην ελληνική κοινωνία και πραγματικότητα».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον ρόλο της Εκκλησίας λέγοντας ότι «αυτό που ξεκινήσαμε σήμερα είναι το έργο της Εκκλησίας, η δική μας απάντηση και κυρίως η δική σας απάντηση» και ευχήθηκε η Σχολή Γονεών να εμπλουτιστεί με παράλληλες δράσεις που θα καλλιεργήσουν και θα προάγουν την ενότητα της τοπικής κοινωνίας.
Συνοψίζοντας το θέμα που αναπτύχθηκε, υπογράμμισε ότι τα παιδιά σήμερα έρχονται σε έναν διαφορετικό κόσμο που κυριαρχεί η «εικονική πραγματικότητα». Τα παιδιά του 21ου αιώνα μαθαίνουν από πολύ νωρίς να πληκτρολογούν ή να αγγίζουν μία οθόνη και εκεί να μεταφέρουν και να μεταφέρονται μπροστά τους τα πάντα. Αυτό, όμως, τα διαπαιδαγωγεί διαφορετικά. Ο ρόλος των γονέων, επομένως, παραμένει εξίσου σημαντικός, αλλά πολύ πιο δύσκολος, γιατί οι προκλήσεις και τα μηνύματα που διεισδύουν μέσα από την εικόνα στο παιδί δεν μπορούν πολλές φορές να ελεγχθούν. Ένα εξαρτημένο από την εικονική πραγματικότητα παιδί δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να ολοκληρωθεί σε μια υγιή προσωπικότητα. Γι’ αυτό χρειάζεται μελέτη και ενημέρωση για να ανταποκριθεί κανείς στη γονεϊκή ιδιότητα.
«Θέλω να σας πω ότι είναι μονόδρομος να εμπιστευθείτε τα παιδιά σας. Μόνο όταν καλλιεργήσετε μία σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους, δίνετε τη δυνατότητα να έρθουν κοντά σας την ώρα που πρέπει. Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο για να οικοδομήσετε μία υγιή σχέση με τα παιδιά σας» τόνισε ο Σεβασμιώτατος.
Επίσης, αναφέρθηκε στην διαπαιδαγώγηση των πρώτων πέντε χρόνων ζωής του ανθρώπου τονίζοντας την σπουδαιότητα αυτής της πενταετίας για την μετέπειτα ζωή του ανθρώπου και ολοκλήρωσε λέγοντας στους γονείς να μην λησμονούν ότι εκεί που θα σταματήσουν αυτοί το δικό του έργο, να παρακαλούν προσευχόμενοι τον Θεό να συνεχίσει Εκείνος. «Θα πρέπει να μιλάει περισσότερο η προσευχή στο Θεό για τα παιδιά σας, γιατί ο Θεός πραγματικά είναι Εκείνος που εισακούει τις προσευχές όλων των γονέων και επεμβαίνει όταν χρειάζεται».
-120x86.jpg)
