Άγιος Παΐσιος: Πρέπει να ζούμε με απλότητα, χωρίς να αγαπάμε την πολυτέλεια, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. Χρειάζεται όμως και εδώ διάκριση.
Όσο κανείς κινείται με απλότητα και δεν σκέφτεται το τι θα πουν οι άλλοι γι’ αυτόν, τόσο συγγενεύει με τον Θεό και τους Αγίους και τόσο στρογγυλεύει, γιατί φεύγουν τα εξογκώματα των παθών. Αλλιώς κοιτάζει, πως να φτιάξει έναν ψεύτικο άνθρωπο. Γι’ αυτό να πετάξουμε τον κοσμικό καρνάβαλο, για να αγγελοποιηθούμε.
Ο Θεός χαρίζεται σε όσους έχουν εξαγνισμένη απλότητα. Όταν προηγηθεί η απλότητα και η καθαρότητα, με την θερμή πίστη και την ευλάβεια, φτάνει μετά ο άνθρωπος να έχει Θεία γεγονότα και να γνωρίζει τα μυστήρια του Θεού, χωρίς να έχει γνώσεις. Γιατί τότε φιλοξενείται μέσα του η Αγία Τριάδα και με τον Θείο φωτισμό που έχει, βρίσκει εύκολα τα κλειδιά των Θείων νοημάτων και ερμηνεύει το πνεύμα του Θεού πολύ απλά και φυσικά, χωρίς διανοητικό πονοκέφαλο.
Η πραγματική απλότητα, έχει σχέση με την ταπείνωση, ενώ η άλλη απλότητα, έχει σχέση με την υπερηφάνεια.
Όταν κάποιος δεν κινείται απλά, ο λογισμός του πηγαίνει στο κακό και όλα τα παίρνει στραβά. Αυτός δεν έχει υγεία πνευματική και δεν βοηθιέται, ούτε από το καλό, βασανίζεται και με το καλό.
Πρέπει να κρατήσεις την παιδική απλότητα και όχι να κρατήσεις και τις παιδικές ανοησίες.
Πρέπει να ζούμε με απλότητα, χωρίς να αγαπάμε την πολυτέλεια, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. Χρειάζεται όμως και εδώ διάκριση. Να μην κάνετε και εσείς, ό,τι έκανε ένας γιατρός, ο οποίος για να απλοποιήσει τάχα τη ζωή του, πέταξε το σαλόνι από το σπίτι του και αντικατέστησε τα καθίσματα με τα κούτσουρα! Αυτό όμως, του δημιούργησε προβλήματα, γιατί η γυναίκα του δυσανασχέτησε έντονα. Ήρθε και μου το ανέφερε και του λέω: «Τί να σου πω; Ότι είσαι και εσύ κούτσουρο; Είπαμε απλότητα, αλλά όχι και να πέσουμε στο άλλο άκρο! Είπαμε ότι δεν χρειάζονται πολυτελή σαλόνια, αλλά όχι και κούτσουρα!»
Η απλότητα είναι το πρώτο παιδί της ταπεινώσεως. Και όταν υπάρχει στον άνθρωπο απλότητα, υπάρχει και αγάπη, θυσία, καλωσύνη, φιλότιμο, ευλάβεια. Ο απλός άνθρωπος είναι άκακος και απονήρευτος. Και το κακό και το άσχημο,τα μετατρέπει σε καλό. Έχει πάντα καλούς λογισμούς για τους άλλους. Δεν είναι κουτός, αλλά νομίζει ότι, όπως σκέπτεται αυτός, έτσι σκέπτονται και οι άλλοι. Ο απλός άνθρωπος έχει καθαρότητα ψυχής και μια απερίεργη εμπιστοσύνη στον Θεό. Η απλότητα ήταν η κατάσταση του Αδάμ προ της πτώσεως, που τα έβλεπε όλα αγνά και καθαρά, γιατί ήταν ντυμένος με την Χάρη του Θεού.
Να αποκτήσεις απλότητα στην συναναστροφή σου, για να μην ζαλίζεσαι από τους λογισμούς και μπερδεύεσαι. Όταν κανείς εκφράζει απλά αυτό που νοιώθει και ο ίδιος ελευθερώνεται και τους άλλους βοηθάει. Στην εποχή μας όμως, όσο προχωράει η κοσμική ευγένεια, τόσο χάνεται η απλότητα, η αληθινή χαρά και το φυσικό χαμόγελο.
