Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Πέμπτη 4 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνης στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίας Μαρίνης του Δήμου Βεροίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δέσποινα τού κόσμου, ελπίς καί προστασία τών πιστών, μή μού παρίδης τήν δέησιν, τό συμφέρον ποίησον».
Μάς αξίωσε η χάρη τής Παναγίας μας νά τής ψάλλουμε γιά ακόμη μία φορά ύμνους ευχαριστίας καί ικεσίας. Μάς αξίωσε νά ατενίσουμε τή γλυκυτάτη καί συμπαθεστάτη μορφή της καί νά τής απευθύνουμε τήν κραυγή τής δεήσεώς μας.
Γιατί ποιός από εμάς, όταν βρεθεί ενώπιον τής ιεράς εικόνος της, όταν τήν δεί ως βρεφοκρατούσα στό τέμπλο τών ιερών μας ναών ή ως Πλατυτέρα τών ουρανών στήν κόγχη τού ιερού Βήματος, ή καί ως Γερόντισσα, όπως είναι εδώ στόν ναό σας, δέν αισθάνεται ότι βλέπει ένα οικείο του πρόσωπο, δέν αισθάνεται ότι βλέπει τή δική του μητέρα;
Καί ποιός, αλήθεια, όταν τήν βλέπει, δέν θέλει νά σπεύσει πρός αυτήν, δέν θέλει νά τής μιλήσει, δέν θέλει κάτι νά τής εκμυστηρευθεί, δέν θέλει κάτι νά τής ζητήσει; Κανείς, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη νά καταφεύγουμε σέ κάποιον καί νά στηρίζουμε σ’ αυτόν τίς ελπίδες μας.
Η ζωή τού ανθρώπου στηρίζεται στήν ελπίδα. Η ελπίδα είναι η δύναμή μας γιά νά αγωνισθούμε στό παρόν, αλλά καί γιά νά αντέξουμε τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα πού αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Εάν δέν ελπίζουμε, δέν έχουμε λόγο νά προσπαθούμε, νά κοπιάζουμε, νά οικοδομούμε τή ζωή μας. Η ελπίδα είναι τό μέλλον μας καί η προοπτική μας, είναι τά σχέδια καί οι επιθυμίες τού καθενός μας, είναι οι πόθοι καί οι λαχτάρες μας.
Καί ποιά σχέση έχουν όλα αυτά, μέ τήν Παναγία μας, ώστε νά τήν ονομάζει ο ιερός υμνογράφος ελπίδα τού κάθε ανθρώπου;
Η σχέση τής Παναγίας μας μέ τήν ελπίδα είναι διπλή. Η Παναγία είναι η ελπίδα μας, γιατί αυτή έφερε στόν κόσμο τόν Χριστό, η έλευση τού οποίου έδωσε προοπτική καί νόημα στή ζωή τού ανθρώπου.
Γιατί τί ήταν ο άνθρωπος πρίν από τήν έλευση τού Χριστού; Δέσμιος τής αμαρτίας καί τού θανάτου ήταν. Απομακρυσμένος από τόν Θεό, καί η ζωή του ήταν σάν αυτή τού Προμηθέα δεσμώτη, πού περιγράφει η ελληνική μυθολογία. Η σάρκωση τού Χριστού είναι αυτή πού έδωσε τήν ελπίδα στόν άνθρωπο, γιατί ο Χριστός μέ τή σταύρωση καί τήν ανάστασή του κατέλυσε τόν θάνατο· αποκατέστησε τή σχέση τού ανθρώπου μέ τόν Θεό· έδωσε νόημα καί περιεχόμενο στή ζωή του· έδωσε στόν άνθρωπο λόγους γιά νά αγωνίζεται· τού χάρισε τήν αιώνια ζωή καί τήν αιώνια μακαριότητα.
Καί όλα αυτά τά οφείλουμε καί στήν Παναγία μας, γιατί χάρη καί στή δική της συμμετοχή στό σχέδιο τού Θεού, μπορούμε νά ελπίζουμε καί νά αντλούμε δύναμη από αυτήν τήν ελπίδα.
Η Παναγία μας είναι όμως η ελπίδα καί γιά έναν ακόμη λόγο. Είναι η ελπίδα μας γιατί ό,τι ζητούμε, ό,τι επιθυμούμε, ό,τι έχουμε ανάγκη, ό,τι αγωνιζόμαστε νά επιτύχουμε, μπορεί νά μάς τό δώσει. Είναι η ελπίδα μας, γιατί τείνει πάντοτε ευήκοο ούς στά αιτήματα τής ψυχής μας καί σπεύδει νά τά εκπληρώσει ως στοργική μητέρα.
Είναι η ελπίδα μας, γιατί μέσω αυτής φθάνουν όλες οι ικεσίες μας στόν Υιό της καί είναι αυτή πού εγγυάται ότι ο Χριστός θά εισακούσει τή δέησή μας.
Είναι η ελπίδα μας, γιατί είναι η εγγυήτρια τής σωτηρίας μας· γιατί όποιος εμπιστεύεται τή ζωή καί τή σωτηρία του στήν Παναγία μας, όποιος τήν χρησιμοποιεί ως πρέσβειρα καί μεσίτρια τής ζωής του πρός τόν Υιό καί Θεό της, όποιος μένει προσκολλημένος κοντά της, υπακούοντας στίς εντολές της, μπορεί νά είναι βέβαιος ότι εκείνη θά τόν οδηγήσει μέ ασφάλεια στόν Υιό της καί στή σωτηρία του.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο ιερός υμνογράφος ονομάζει τήν Παναγία ελπίδα του. Καί όπως δέν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο από τήν ελπίδα, η οποία είναι, όπως έλεγαν οι αρχαίοι σοφοί, τό πιό γλυκύ πράγμα στή ζωή τού ανθρώπου, είναι προφανές, γιατί η μορφή τής Παναγίας μας αποπνέει τόση γλυκύτητα. Είναι προφανές, γιατί καί μόνο η επίκληση τού ονόματός της χαρίζει τόση ανάπαυση καί τόση ευφροσύνη στήν ψυχή μας.
Γι’ αυτό, άς μήν αφήνουμε τόν εαυτό μας νά παρασύρεται από τίς ψεύτικες καί μάταιες ελπίδες τού κόσμου τούτου. Άς μήν τόν αφήνουμε νά εμπιστεύεται εκείνους πού μάς δημιουργούν προσδοκίες καί μάς δίνουν υποσχέσεις, στό τέλος όμως μάς εξαπατούν. Άς εμπιστευόμεθα μόνο τήν Παναγία μας, η οποία μάς αγαπά καί μεριμνά πάντοτε γιά τό καλό μας. Άς εμπιστευόμεθα τήν Παναγία μας πού δέν μάς απογοητεύει ποτέ, επαναλαμβάνοντας καί εμείς τά λόγια τού ιερού υμνογράφου: «Δέσποινα τού κόσμου, ελπίς καί προστασία τών πιστών, μή μού παρίδης τήν δέησιν, τό συμφέρον ποίησον».
Είναι ευκαιρία αυτή τήν περίοδο τού Δεκαπενταυγούστου, πού όλοι καταφεύγουμε στίς Παρακλήσεις πρός τήν Υπεραγία Θεοτόκο, νά αυξήσουμε τήν ελπίδα μας πρός Εκείνη, η οποία, όπως είπαμε, είναι η ελπίς μας, είναι η προστασία μας, είναι η παρηγοριά μας. Καί ιδιαίτερα τήν περίοδο αυτή πού ο κορονοϊός ταλαιπωρεί ακόμη τή ζωή τών ανθρώπων, άς τήν παρακαλέσουμε νά γίνει η θεραπεύτρια, νά γίνει η ελπίδα μας, ώστε όλος ο κόσμος νά απαλλαγεί από αυτή τήν ασθένεια.
Εύχομαι σέ όλους μέ υγεία νά εορτάσουμε τή μεγάλη εορτή τού καλοκαιριού, πού είναι η Κοίμηση τής Παναγίας μας. Μπορεί νά είναι κοίμηση καί νά μάς φέρνει θλίψη, αλλά γιά μάς είναι χαρά, γιατί η Παναγία μας μέ τήν Κοίμησή της έφυγε γιά τόν ουρανό. Είναι κοντά στόν Υιό της καί πρεσβεύει γιά μάς. Είναι η ελπίδα μας. Σ’αυτήν εμπιστευόμεθα καί σ’αυτήν ακουμπούμε τά προβλήματα, τίς δυσκολίες, τίς ασθένειές μας, ό,τι μάς απασχολεί. Άς έχουμε τήν εύχή της.
-250x180.jpg)
