ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ: Τήν Δευτέραν, 14ην /27ην Ιουνίου 2022, εωρτάσθη υπό τού Πατριαρχείου η εορτή τού Αγίου Προφήτου Ελισσαίου.
Κατά τήν εορτήν ταύτην η Εκκλησία αναμιμνήσκεται αντλούσα εκ τής Παλαιάς Διαθήκης (Γ΄ καί Δ΄ Βασιλειών), ότι ο προφήτης Ελισσαίος κατήγετο εκ τής πόλεως Άβελ-Μεούλ τής περιοχής Ιεριχούς καί ότι εγκατέλειψε τό επάγγελμα τού γεωργού, ότε εκάλεσεν αυτόν ο προφήτης Ηλίας. Έσφαξε δώδεκα ζεύγη βοών, μέ τά οποία ώργωνε καί παρέθεσε συμπόσιον εις τόν λαόν καί ηκολούθησε πιστώς τόν προφήτην Ηλίαν καί έγινεν ευεργέτης πρός τόν λαόν τής περιοχής τής Ιεριχούς καί τού Ιορδάνου διά τών σημείων καί θαυμάτων, τών οποίων ηξίωσεν αυτόν ο Θεός.
Πλησίον τής Ιεριχούς καί εις τούς πρόποδας τού Σαρανταρίου όρους μετέτρεψε τά πικρά καί βλαβερά ύδατα πηγής εις εύγευστα καί ωφέλιμα. Ηξιώθη νά ίδη τόν διδάσκαλον αυτού, προφήτην Ηλίαν αναλαμβανόμενον επί πυρίνου άρματος εις ουρανόν καί εζήτησε καί έλαβε παρ αυτού διπλήν τήν χάριν αυτού καί έρριψεν επ αυτού τήν μηλωτήν αυτού καί περιπατών επ αυτής επέρασεν εις τήν απέναντι όχθην τού Ιορδάνου ποταμού. Εκοιμήθη τό 839 π.Χ.
Πρός τιμήν αυτού προεξήρξε θείας Λειτουργίας τήν πρωίαν τής εορτής εις τήν πρός τιμήν αυτού Μονήν εν τώ μέσω τής Ιεριχούς η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών καί Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων αυτώ τού Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, τού Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιεραπόλεως κ. Ισιδώρου, τών Αρχιμανδριτών π. Κυριακού εκ τής Ιεράς Μονής Αββά Γερασίμου τού Ιορδανίτου, π. Κλαυδίου καί π. Ονουφρίου εκ τής Ιεράς Μονής Σαρανταρίου Όρους, τού Πρεσβυτέρου π. Νεκταρίου, ψαλλόντων τού Ιεροδιακόνου π. Συμεών, τού Αρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου καί τού κ. Βαράκλα δεξιά ελληνιστί καί τών ψαλτών τής Κοινότητος τής Ιεριχούς αραβιστί αριστερά, καί μετέχοντος εκκλησιάσματος Αραβοφώνου εξ Ιεριχούς καί Ελληνοφώνου εξ Ελλάδος.
Εις τό Κοινωνικόν τής θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος εκήρυξε τόν θείον λόγον ελληνιστί ως έπεται:
«Διπλήν τήν χάριν ειληφώς παρά τού Πνεύματος, προφήτης ώφθης θαυμαστός πάσι τοίς πέρασι, τούς υμνούντάς σε λυτρούμενος εκ κινδύνων καί δωρούμενος τήν χάριν τών θαυμάτων σου, τοίς προστρέχουσιν εν ταύτη μετά πίστεως καί βοώσί σοι χαίροις προφήτα θεσπέσιε», αναφωνεί ο υμνωδός τής Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ευφροσύνως σήμερον η αγία τού Θεού Εκκλησία καί δή η τών Ιεροσολύμων τιμά τήν σεπτήν μνήμην τού αγίου Προφήτου Ελισσαίου εν τή επωνύμω αυτού ιερά Μονή, παρακειμένη εν τή περιχώρω τού Ιορδάνου ποταμού, δηλονότι τή ιστορικωτάτη πόλει τής Ιεριχούς.
Ο Προφήτης Ελισσαίος εχρίσθη κατ εντολήν τού Θεού υπό τού Προφήτου Ηλιού διάδοχος αυτού, ως μαρτυρεί τό ιερόν βιβλίον τών Βασιλειών. «Είπε Κύριος πρός αυτόν [τόν Ηλιού] πορεύου, ανάστρεφε εις τήν οδόν σου καί ήξεις εις τήν οδόν Δαμασκού καί ήξεις καί χρίσεις καί τόν Ελισσαιέ υιόν Σαφάτ χρίσεις εις προφήτην αντί σού καί απήλθεν Ηλιού επ αυτόν [τόν Ελισσαίον] καί επέρριψε τήν μηλωτήν αυτού επ αυτόν καί κατέλιπεν Ελισσαιέ τάς βόας καί κατέδραμεν οπίσω Ηλιού καί είπεν καταφιλήσω τόν Πατέρα μου καί ακολουθήσω οπίσω σου καί ανέστη [Ελισσαιέ ] ενεπλήσθη Πνεύματος αυτού ( Σοφία Σειράχ, 48,12).
Ο δίκαιος Ελισσαίος διεκρίθη μεταξύ τών αγίων Προφητών γενικώτερον καί ως θρησκευτική προσωπικότης ειδικώτερον. Αφ ενός μέν επέδειξε μεγάλην καί έντονον κοινωνικήν δραστηριότητα αφ ετέρου δέ εποίησε πολλά θαύματα, μεταξύ τών οποίων διακρίνονται: ο διά τής μηλωτής τού Ηλιού χωρισμός τών υδάτων τού Ιορδάνου ποταμού ένθεν καί ένθεν καί διέβη αυτόν ( Δ΄ Βασ. 2, 14), η μεταβολή εις πόσιμα τά υφάλμυρα ύδατα πηγής τινος εις Ιεριχώ (Δ΄ Βασ. 2, 19-22) καί η θεραπεία εκ τής λέπρας τού Αραμαίου στρατηγού Νεεμάν (Δ ΄ Βασ. 5, 1-14).
Η επίρριψις τής μηλωτής τού Ηλιού επί τόν Ελισσαίον εσυμβόλιζε τήν κλήσιν αυτού [Ελισσαίου] εις τό προφητικόν αξίωμα καί τήν εξ αυτού άντλησιν ισχύος καί θείας αυθεντίας, δηλονότι εξουσίας κατά τό ειρημένον: «Φώς ανέτειλε τώ δικαίω», (Ψαλμ. 96, 11). Ερμηνεύων τόν ψαλμικόν τούτον λόγον, ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει: «Πάς γάρ εί τίς εστιν αγαθός καί δίκαιος τούτω εις νούν καί καρδίαν τό νοητόν καί θείον ανατέλλει φώς».
Τήν ισχύν καί θείαν αυθεντίαν τού Ελισσαίου εγκωμιάζει ο σοφός Σειράχ λέγων: «Καί εν ημέραις αυτού, Ελισσαιέ, ουκ εσαλεύθη υπάρχοντος καί ου κατεδυνάστευσεν αυτόν ουδείς καί εν ζωή αυτού εποίησε τέρατα καί εν τελευτή θαυμάσια τά έργα αυτού», (Σοφ. Σειράχ 48, 12-14). Καί αναλυτικώτερον: Όταν ο Ελισσσαίος ενεπλήσθη υπό τού Πνεύματος τού Ηλιού δέν εταράχθη υπό ουδενός άρχοντος, ουδείς εκυριάρχησεν επ αυτού. Εφ όσον έζη, έκαμε θαύματα καί κατά τόν θάνατόν του ετέλεσε θαυμαστά έργα.
Εις τό σημερινόν Ευαγγελικόν ανάγνωσμα τού θείου Λουκά ηκούσαμεν αγαπητοί μου αδελφοί, ότι ο Ιησούς Χριστός ευρισκόμενος εις Ναζαρέτ καί διδάσκων εν τή Συναγωγή, ποιείται ιδιαιτέραν μνείαν εις τόν προφήτην Ηλίαν καί τόν μαθητήν αυτού Ελισσαίον. Καί τούτο διότι ο μέν Ηλίας απεστάλη εις Σάρεπτα τής Σιδωνίας πρός γυναίκα χήραν, ο δέ Ελισσαίος εθεράπευσεν εκ τής λέπρας Νεεμάν τόν Σύρον μόνον (Πρβλ. Λουκ. 4, 25-27). Αξιοσημείωτον ότι τόσον η χήρα γυναίκα όσον καί ο Νεεμάν ο Σύρος αμφότεροι ήσαν εθνικοί, δηλαδή ειδωλολάτραι.
Διά τής μνείας τών γεγονότων τούτων, ο Ιησούς υπεδήλου ότι οι Προφήται Ηλιού καί Ελισσαίος αφ ενός μέν προκατήγγειλαν τόν Χριστόν τού Θεού, δηλονότι τόν Υιόν καί Λόγον τού Θεού καί αφ ετέρου εκήρυττον εις τήν Εκκλησίαν τών Εθνών, τουτέστιν εις τούς ειδωλολάτρας, οι οποίοι επρόκειτο νά δεχθούν Αυτόν, [τόν Χριστόν] καί νά θεραπευθούν εκ τής πνευματικής αυτών λέπρας, λέγει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.
Οι Προφήται, εμπνεόμενοι υπό τού Αγίου Πνεύματος μέ πολύν πόθον, όχι μόνον εζήτησαν νά μάθουν περί τής εν Χριστώ σωτηρίας εξεζήτησαν καί εξηρεύνησαν προφήται οι περί τής υμάς χάριτος προφητεύσαντες, ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εδήλου τό εν αυτοίς Πνεύμα Χριστόν προμαρτυρόμενον τά εις Χριστόν παθήματα καί τάς μετά ταύτα δόξας. (Α΄ Πέτρ. 1, 10).
Ερμηνεύοντες τούς λόγους τούτους τού αποστόλου Πέτρου, ο μέν Οικουμένιος λέγει: «Πνεύμα Χριστού ειρηκώς, θεολογεί τόν Χριστόν» ο δέ Θεοφύλακτος επισημαίνει «τό λαλήσαν εν προφήταις Άγιον Πνεύμα Χριστού λέγει η Γραφή».
Αυτό Ακριβώς τό Άγιον Πνεύμα, τό Πνεύμα τού Χριστού εφώτιζε τόν νούν καί τήν καρδίαν τού αγίου ημών Προφήτου Ελισσαίου. Διό καί ο υμνωδός αυτού αναφωνεί: «Χαίροις Ελισσαίε πάνσοφε, σύ γάρ καθάρας τόν νούν ηδονών τών τού σώματος, υπεδέξω ένδοξε τάς αυγάς τού Πνεύματος, τοίς εφεξής τε πάσιν μετέδωκας, καί όλος ώφθης φωτοειδέστατος όθεν εσκήνωσας πρός τό φώς τό άδυτον υπέρ ημών πάντοτε δεόμενος, τών ευφημούντων σε».
Εις τό άδυτον τούτο φώς, δηλονότι τήν ουράνιον βασιλείαν, εσκήνωσεν καί ο συνεορταζόμενος τώ θεσπεσίω Ελισσαίω, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Μεθόδιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ως καί πάντες οι άγιοι καί δίκαιοι τού Θεού, οίτινες «ουκ ηγάπησαν τήν ψυχήν αυτών άχρι θανάτου. Διά τούτο ευφραίνεσθε ουρανοί καί οι εν αυτοίς σκηνούντες» (Αποκ. 12, 12), αναφωνεί ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.
Δεηθώμεν καί ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, τού Θεού καί Πατρός τών φώτων, ίνα ταίς πρεσβείαις τής Θεοτόκου καί αειπαρθένου Μαρίας καί ταίς ικεσίαις τού δικαίου προφήτου Ελισσαίου αξιωθώμεν σκηνώσαι πρός τό άδυτον φώς τής δόξης τού Χριστού. Αμήν. Έτη πολλά».
Εις τό τέλος τής θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος ανέγνωσε τήν ευχήν τών σταφυλών καί άλλων οπωρών.
Τήν μεσημβρίαν ο καλώς επιμελούμενος τών τής Μονής Αρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος παρέθεσε τράπεζαν.
Εκ τής Αρχιγραμματείας
-250x180.jpg)
