ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ: Τρία σημαντικότατα γεγονότα στήν ιστορία τού κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.
To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου, τόν οποίο εορτάζουμε σήμερα μέ χαρά καί αγάπη, αλλά καί μέ δέος ενώπιόν του μεγαλείου του γεγονότος αυτού, τό οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δηλαδή αρχή) τής σωτηρίας μας.
Εννέα μήνες μετά τόν Ευαγγελισμό πραγματοποιήθηκε καί τό δεύτερο από τά σημαντικότερα γεγονότα, η κατά σάρκα Γέννηση τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Κορυφή καί ολοκλήρωση τής σωτηρίας μας θά είναι η ανάσταση τού Κυρίου Ιησού Χριστού μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στό Σταυρό.
Όχι μόνο μία φορά αλλά πολλές φορές φανερώθηκαν στούς αγίους άγγελοι. Έξι μήνες πρίν τόν Ευαγγελισμό τής Παναγίας Παρθένου Μαρίας στάλθηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στόν ιερέα Ζαχαρία, ο οποίος υπηρετούσε στό ναό, γιά νά τού αναγγείλει, ότι απ\ αυτόν θά γεννηθεί ο μεγαλύτερος μεταξύ τών ανθρώπων, ο Πρόδρομος τού Κυρίου ο Ιωάννης. Καί σήμερα ο ίδιος φέρνει τό χαρμόσυνο άγγελμα στήν Υπεραγία καί άχραντο Παρθένο Μαρία, η οποία ζούσε στό ταπεινό φτωχόσπιτο τού ξυλουργού Ιωσήφ.
Ο διάλογός του μέ τήν Παναγία είναι τόσο άγιος καί μεγαλειώδης πού δέν τολμώ νά τόν περιγράψω μέ δικά μου λόγια αλλά πρέπει νά τόν επαναλάβω μέ Ευαγγελικά λόγια.
Όταν μπήκε ο αρχάγγελος στό υπερώο, είπε:
«Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σού· ευλογημένη σύ εν γυναιξίν. η δέ ιδούσα διεταράχθη επί τώ λόγω αυτού, καί διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος. καί είπεν ο άγγελος αυτή· μή φοβού, Μαριάμ· εύρες γάρ χάριν παρά τώ Θεώ. καί ιδού συλλήψη εν γαστρί καί τέξη υιόν, καί καλέσεις τό όνομα αυτού Ιησούν. ούτος έσται μέγας καί υιός υψίστου κληθήσεται, καί δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τόν θρόνον Δαυίδ τού πατρός αυτού, καί βασιλεύσει επί τόν οίκον Ιακώβ εις τούς αιώνας, καί τής βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος. είπε δέ Μαριάμ πρός τόν άγγελον· πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω; καί αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή· Πνεύμα Αγιον επελεύσεται επί σέ καί δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι· διό καί τό γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού. καί ιδού Ελισάβετ η συγγενής σου καί αυτή συνειληφυία υιόν εν γήρει αυτής, καί ούτος μήν έκτος εστίν αυτή τή καλουμένη στείρα· ότι ουκ αδυνατήσει παρά τώ Θεώ πάν ρήμα. είπε δέ Μαριάμ· ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρήμά σου. καί απήλθεν απ αυτής ο άγγελος.» (Λουκ. 1, 28-38).
Σάς έχω πεί πολλά τά προηγούμενα χρόνια γι\ αυτόν τό μοναδικό στήν Ιστορία τού κόσμου διάλογο. Αλλά τώρα θά σταθώ στά λόγια τού Αρχαγγέλου:
«Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σέ καί δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι διό καί τό γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού».
Κανείς ποτέ, από τή δημιουργία τού κόσμου καί μέχρι τή συντέλειά του, δέν γεννήθηκε καί δέν θά γεννηθεί κατά τόν τρόπο, κατά τόν οποίο γεννήθηκε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Κανείς ποτέ δέ γεννήθηκε χωρίς άνδρα. Κανείς δέ γεννήθηκε καί δέν θά γεννηθεί μέ τήν επέλευση τού Αγίου Πνεύματος. Σέ κανέναν ποτέ δέν κατοίκησε τό Άγιο Πνεύμα μέ τέτοια ολοκληρωμένη πληρότητα, μέ τήν οποία εγκατοίκησε στήν Παναγία Παρθένο Μαρία. Κανέναν δέν επισκίασε η δύναμη τού Υψίστου καί τά μητρικά σπλάγχνα καμμίας γυναίκας δέν αγίασε, μέ τέτοια πληρότητα καί δύναμη, όπως τά σπλάγχνα τής Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας.
Κρατήστε βαθειά στήν καρδιά σας, αυτό πού σάς λέω γιά τήν πλήρη ενότητα τού Πνεύματος τού Θεού καί τής ανθρώπινης ουσίας τής Μαρίας.
Η ψυχή καί τό πνεύμα τού άνθρωπου έχουν τήν αρχή τους στό Πνεύμα τού Θεού. To δεύτερο κεφάλαιο τής Παλαιάς Διαθήκης λέει, ότι έπλασε ο Θεός τόν πρώτο άνθρωπο, τόν Αδάμ, «χούν από τής γής καί ενεφύσησεν εις τό πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής» (Γέν. 2, 7).
Μέ τό Πνεύμα τού Θεού μόνο τό πνεύμα τού ανθρώπου είναι δυνατόν νά κοινωνεί, εφόσον από Εκείνον προέρχεται, όπως συμβαίνει καί στήν φύση, συγγενή δηλαδή μεταξύ τους πράγματα νά έχουν πραγματική επικοινωνία.
Τήν δυνατότητα τής αληθινής κοινωνίας μέ τόν Θεό τήν διδαχθήκαμε από τόν ίδιο τόν Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο οποίος λέει:
«εάν τις αγαπά με, τόν λόγον μου τηρήσει, καί ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, καί πρός αυτόν ελευσόμεθα καί μονήν παρ\ αυτώ ποιήσομεν (Ιω. 14, 23).
Αλλά καί ο απόστολος Παύλος μέ κάποια έκπληξη ρωτάει τούς χριστιανούς τής Κορίνθου: «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε καί τό Πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν;» (Α\ Κορ. 3, 16).
Από τούς βίους τών αγίων γνωρίζουμε γιά μιά πραγματική κοινωνία μέ τόν Θεό, πού είχαν στή ζωή τούς οι άγιοι τού Θεού. Γνωρίζουμε ότι αυτοί υπήρξαν κατοικοιτήρια τού Πνεύματος τού Θεού. Αλλά ακόμα καί αυτή η βαθειά κοινωνία τους μέ τό Θεό δέν μπορεί νά συγκριθεί μ\ εκείνη τήν ευλογημένη κατάσταση, η οποία υπερβαίνει ακόμα καί τήν κατάσταση τών αγγέλων καί τών αρχαγγέλων, στήν όποια βρέθηκε η Υπεραγία Παρθένος Μαρία μετά τήν επέλευση τού Αγίου Πνεύματος.
Αυτό δέν μπόρεσε, η καλύτερα, δέν ήθελε νά αντιληφθεί ο κακότυχος εκείνος αιρετικός Νεστόριος, ο οποίος ισχυριζόταν ότι η Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε έναν κοινό άνθρωπο Ιησού Χριστό, μέ τόν οποίο αργότερα ενώθηκε ο Θεός, γι\ αυτό καί τήν Υπεραγία Παρθένο Μαρία τήν ονόμαζε Χριστοτόκο καί όχι Θεοτόκο.
Άν, έστω καί ελάχιστο, δίκαιο είχε ο Νεστόριος, τότε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός θά ήταν όχι ο Υιός τού Θεού καί Θεάνθρωπος αλλά ένας από τούς πολλούς μεγάλους αγίους, οι οποίοι ονομάζονται αληθινοί ναοί καί μονές τού Πατρός καί τού Υιού γιά τήν απέραντη αγάπη τους στόν Θεό καί τήν τέλεια εφαρμογή στή ζωή τους τών εντολών τού Χριστού. Όπως βλέπετε ο Νεστόριος δικαίως αναθεματίστηκε από τήν Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο.
Σ\ αυτό τό σημείο θά μπορούσα νά τελειώσω τόν εγκωμιαστικό μου λόγο πρός τιμήν τής μεγάλης αυτής εορτής τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Όμως δέν θέλω νά προσπεράσω τά λόγια εκείνα τού Αρχαγγέλου Γαβριήλ, τά οποία μπαίνουν σέ κάθε καθαρή καρδιά:
«Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σού».
Όλοι εσείς, πού είστε ομόψυχοι μέ μένα, πέστε μου, μπορεί νά υπάρχει ανώτερη καί καθαρότερη χαρά από αυτή, πού δίνει η αίσθηση ότι μαζί μας είναι ο Κύριος! Ότι μάς αγαπά, επειδή φυλάσσουμε τίς εντολές Του καί ότι θά έλθει μαζί μέ τόν Αναρχο Πατέρα Του καί θά κατοικήσει μαζί μας!
Τής ανώτατης αυτής ευτυχίας καί χαράς νά μάς αξιώσει ο Κύριος καί Θεός μας Ιησούς Χριστός διά πρεσβειών τής Υπεραγίας καί Αχράντου Παρθένου Μαρίας! Αμήν.
-120x86.jpg)
