Του Πέτρου Κούλενδρου, Φοιτητού Παιδαγωγικής Α.Π.Θ. / Ορθόδοξος Τύπος
«Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» – Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ: Επικαλυμμένο καί «χαμηλών τόνων» τό μήνυμα τού Πάπα Φραγκίσκου, μέ τό οποίο προαναγγέλλει τήν έλευσή του σέ Κύπρο καί Μητροπολιτική Ελλάδα.
Ο αιρεσιάρχης, ως γνωστόν, θά επισκεφθεί τά αγιασμένα χώματα τής Κύπρου καί τής κυρίως Ελλάδας αρχές Δεκεμβρίου στό πλαίσιο ενός «αποστολικού ταξιδιού», όπως ονομάστηκε καί στό οποίο θά συναντηθεί μέ εκπροσώπους τών δύο αυτοκέφαλων Ορθόδοξων Εκκλησιών.
Σέ μία πρώτη ανάγνωση, τά λεγόμενα τού ηγέτη τών Ρωμαιοκαθολικών δέν περιείχαν κάτι τό μεμπτό, αφού επιδόθηκε σέ σωρεία φιλοφρονήσεων καί εκδηλώσεων «αγάπης» πρός τίς χώρες, πού θά επισκεφθεί. Είπε μεταξύ άλλων:
«Αγαπητά αδέλφια. Μέ τά συναισθήματα αυτά, δέν βλέπω τήν ώρα νά σάς συναντήσω. Όλους, όχι μόνον τούς Καθολικούς. Ζητώ γιά όλους σας τήν ευλογία τού Ύψιστου, καί φέρω ήδη ενώπιόν του τά βλέμματα καί τίς προσδοκίες σας, τίς ελπίδες καί τίς ανησυχίες σας».
Τό πρόβλημα όμως κρύβεται στό γενικό πλαίσιο τού μηνύματός του, καθώς αυτά πού υπονοεί ανακαλούν στή μνήμη μας ιστορικές στιγμές πού η Ορθοδοξία υπέφερε από τούς Καθολικούς. Ήδη, από τίς τρείς πρώτες προτάσεις του ο Πάπας μάς αφήνει μέ ερωτήματα γιά τό τί εννοεί, αφού αναφέρεται σέ επιστροφή στίς ρίζες καί εύρεση τής χαράς τού Ευαγγελίου από τήν Εκκλησία. Αυτολεξεί, είπε τά εξής:
«Έρχομαι μέ χαρά, στό όνομα τού Ευαγγελίου καί στά χνάρια τών πρώτων μεγάλων ιεραποστόλων. Ιδίως τών αποστόλων Παύλου καί Βαρνάβα. Είναι ωραίο νά επιστρέφουμε στίς ρίζες καί είναι σημαντικό γιά τήν Εκκλησία, γιά νά ξαναβρεί τή χαρά τού Ευαγγελίου»
Σέ ποιές ρίζες αναφέρεται ο Πάπας καί ποιά Εκκλησία απώλεσε τή χαρά τού Ευαγγελίου καί πρέπει νά τή βρεί; Άν ο αιρετικός Φραγκίσκος κατανόησε τήν πλάνη τού Καθολικισμού καί θέλει νά επιστρέψει στίς ρίζες τής ορθής δόξας καί νά βρεί τή χαρά τού Ευαγγελίου, καλώς. Αλλά καί πάλι σφάλλει, γιατί τότε αναφέρεται σέ εκκλησία καί η Ρωμαιοκαθολική δέν είναι εκκλησία, όπως καί καμιά άλλη αίρεση παρόλο πού η Σύνοδος στό Κολυμπάρι τής Κρήτης αποφάσισε τό αντίθετο. Άν από τήν άλλη εννοεί τήν Ορθόδοξη Εκκλησία, όταν λέει ότι χρειάζεται νά επιστρέψει στίς ρίζες καί νά βρεί τή χαρά τού Ευαγγελίου, τότε πρέπει πραγματικά νά ανησυχούμε καί οι αρχιεπίσκοποι Χρυσόστομος Β καί Ιερώνυμος θά πρέπει νά επιληφθούν τού θέματος. Άν ισχύει αυτό τό δεύτερο ενδεχόμενο, τότε τό «αποστολικό ταξίδι» πρέπει νά ονομαστεί «ουνιτικό», αφού θά επαληθευτεί μετά θάνατον, ο μακαριστός Πρωτοπρεσβύτερος, πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός ο οποίος διαλαλούσε ότι τώρα γίνεται προσπάθεια νά επιβληθούν τά αποτελέσματα τής Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας.
Ακολούθως, ο Πάπας παραδέχεται τίς εντατικές προσπάθειες τού οικουμενισμού, τού οποίου μέρος είναι καί ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, περί δημιουργίας ενός θρησκευτικού συνονθυλεύματος, μίας πανθρησκείας η οποία έχει πάρει τρομαχτικές διαστάσεις ακυρώνοντας τήν αποστολική καί πατερική παράδοση.
«Συναντώντας σας θά μπορέσω νά ξεδιψάσω στίς πηγές τής αδελφοσύνης, τόσο πολύτιμες, τή στιγμή πού ξεκινήσαμε μία παγκόσμια συνοδική πορεία»
Πρίν αναφερθεί στούς ομόδοξούς του, τούς καθολικούς, ο Πάπας εντέχνως έχωσε μέσα στό μήνυμά του ακόμα μία φράση ανεπίτρεπτη πρός τούς Ορθοδόξους, μέ τήν οποία αποκάλεσε τόν εαυτό του «αδελφό εν τή πίστη», απευθυνόμενος πρός τόν λαό τής Κύπρου καί τής Μητροπολιτικής Ελλάδας, σέ μία στιγμή σκόπιμης ουνιτικής έξαρσης.
Άν προσπεράσουμε τήν υπεροψία, μέ τήν οποία κλείνει τό μήνυμά του, αφού μιλά ως ο Πρώτος καί επικεφαλής τής Εκκλησίας, ως ο θεός επί τής γής, θυμίζοντάς μας τίς διαμάχες περί τού πρωτείου τής Ρώμης, θά ήθελα νά θυμίσω καί εγώ μέ τή σειρά μου κάποια ιστορικά γεγονότα, πού ίσως έρχονται σέ αντίθεση μέ αυτά τά «μηνύματα αγάπης» τών καθολικών πρός τούς Έλληνες.
Τό 1231, στήν τότε λατινοκρατούμενη καί σήμερα ημικατεχόμενη από τούς Τούρκους Κύπρο, μόναζαν στήν Μονή Παναγίας τής Καντάρας 11 μοναχοί. Στό πλαίσιο τής προσπάθειας τών Λατίνων νά επιβάλουν τόν καθολικισμό στό νησί, έφτασαν κάποια στιγμή καί στίς κορυφές τού Πενταδακτύλου, όπου βρίσκεται τό μοναστήρι μέχρι καί σήμερα μέ σκοπό νά ελέγξουν τούς μοναχούς, δύο απεσταλμένοι τού Λατίνου Αρχιεπισκόπου. Έπειτα από ομολογία πίστεως περί τής ορθότητας τής Ορθοδοξίας, οι 13 μοναχοί (προστέθηκαν καί δύο από τή Μονή Παναγίας τού Μαχαιρά) φυλακίστηκαν στή Λευκωσία. Όταν οι κατακτητές κατάλαβαν ότι οι μοναχοί θά παρέμεναν αμετακίνητοι ομολογητές μέχρι τέλους, τούς έσυραν γυμνούς δεμένους πίσω από άλογα, ταυτόχρονα τούς λιθοβολούσαν καί τελικώς τούς έκαψαν. Η μνήμη τους τιμάται στίς 19 Μαΐου. Στό πλαίσιο τής επίσκεψής του ο Πάπας, άς πάει καί στή μονή Μαχαιρά καί καθώς εισέρχεται στόν πρόναο τού Καθολικού, πάνω ψηλά θά δεί αγιογραφημένους τούς 13 μοναχούς πού μαρτύρησαν, επειδή δέν δέχτηκαν τήν αίρεση πού εκπροσωπεί. Όσο γιά τά 57 χρόνια λατινικής κατοχής τής Κωνσταντινούπολης, άς μή αναφερθούμε· τά αίσχη τών καθολικών τής Δ΄ Σταυροφορίας είναι αναρίθμητα.
Ως εκ τούτου, ξέρει καλά ο Ελληνισμός τί θά πεί Ρωμαιοκαθολικισμός. Οι ιεράρχες οφείλουν νά μή αφήσουν τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα νά παρασυρθεί από τίς «εκδηλώσεις αγάπης» τού Πάπα, καθώς η ορθότητα τής πίστης μας δέν επιδέχεται αμφιβολία. Απαιτείται νά βρεθούν ιεράρχες, όπως ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Άγιος Μέγας Φώτιος καί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, νά ορθοτομήσουν τόν λόγο τής αληθείας καί νά κρατήσουν σταθερή τήν πίστη τού απλού λαού, ο οποίος δέν γνωρίζει τήν πονηρία τής ουνίας. Ο Θεός νά φωτίσει τούς Ορθοδόξους κληρικούς νά σταθούν αντάξιοι τής πατερικής παράδοσης καί νά κρατήσουν ανόθευτη τήν πίστη σέ καιρούς χαλεπούς καί αισχρούς σάν αυτούς.
-250x180.jpg)
