Νέας Σμύρνης Συμεών: Εόρτια αλληλογραφία μόνο στις ονομαστικές εορτές των Επισκόπων – Σπατάλη Χριστούγεννα και Πάσχα

ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ: Ανοιχτή επιστολή προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, σχετικά με το ζήτημα της αποστολής ευχετήριων καρτών μεταξύ του κλήρου μόνο στις ονομαστικές εορτές των Επισκόπων, ενώ η αποστολή τους κατά τις εορτές των Χριστουγέννων ή του Πάσχα, οδηγεί στην περιττή σπατάλη μεγάλων χρηματικών ποσών.

Διαβάστε αναλυτικά:

Α­πο­τε­λεί πα­λαι­ό­τα­τη συ­νή­θεια πα­ρά­δο­ση, θά έ­λε­γα η α­πο­στο­λή ευ­χε­τη­ρί­ων ε­πι­στο­λών ή δελ­τα­ρί­ων-καρ­τών με­τα­ξύ τών αν­θρώ­πων μέ α­φορ­μή ση­μαν­τι­κά γε­γο­νό­τα τού αν­θρω­πί­νου βί­ου ή ο­νο­μα­στι­κές ε­ορ­τές συ­γγε­νι­κών καί φι­λι­κών προ­σώ­πων. Ευ­χετ­ή­ρι­ες ε­πι­στο­λές ή κάρ­τες ε­πι­κρά­τη­σε νά α­πο­στέλ­λον­ται καί μέ τήν ευ­και­ρί­α με­γά­λων εκ­κλη­σι­α­στι­κών ε­ορ­τών, ό­πως εί­ναι τά Χρι­στού­γεν­να καί η έ­λευ­ση τού νέ­ου έ­τους, κα­θώς καί τό Πά­σχα. Άς μή μάς δι­α­φεύ­γει ό­τι η γρα­πτή ε­πι­κοι­νω­νί­α ή­ταν ο μό­νος τρό­πος πού δι­έ­θε­ταν πα­λαι­ά οι άν­θρω­ποι γιά νά εκ­φρά­σουν τά συ­ναι­σθή­μα­τά τους. Ό­λοι οι άλ­λοι τρό­ποι πού έ­χου­με στή δι­ά­θε­σή μας σή­με­ρα εί­ναι νε­ώ­τε­ροι καί συν­δέ­ον­ται μέ τίς α­να­κα­λύ­ψεις καί τήν πρό­ο­δο τής τε­χνο­λο­γί­ας.

Ευ­χε­τή­ρι­ες ε­πι­στο­λές ή κάρ­τες μέ τήν ευ­και­ρί­α τών ο­νο­μα­στι­κών ε­ορ­τών καί τών με­γά­λων ε­ορ­τών τής πί­στε­ώς μας (Χρι­στού­γεν­να καί Πά­σχα) ε­πι­κρά­τη­σε νά α­νταλ­λάσον­ται καί με­τα­ξύ κλη­ρι­κών, ι­δι­αι­τέ­ρως τών ε­πι­σκό­πων, γε­γο­νός τό ο­ποί­ο α­πο­τέ­λε­σε τήν α­φορ­μή γιά νά γρα­φούν οι σκέ­ψεις πού α­κο­λου­θούν. Ση­μει­ώ­νω εν α­γά­πη ό­τι πρό­θε­σή μου δέν εί­ναι νά δι­δά­ξω πρε­σβυ­τέ­ρους ή νε­ω­τέ­ρους συ­νε­πι­σκό­πους μου, αλ­λά­ νά προ­βλη­μα­τί­σω πά­νω σ’ αυ­τό πού γί­νε­ται σή­με­ρα καί τό τί θά μπο­ρού­σε νά αλλά­ξει.

1. Κατ’ αρ­χήν υ­πεν­θυ­μί­ζω ό­τι τό θέ­μα τής ευ­χε­τή­ριας αλ­λη­λο­γρα­φί­ας «ε­πί ταίς α­γί­αις ε­ορ­ταίς τών Χρι­στου­γέν­νων καί τού Πά­σχα», εξ α­φορ­μής τής τό­τε οι­κο­νο­μι­κής κρί­σε­ως, συ­ζη­τή­θη­κε καί ε­λή­φθη σχε­τι­κή α­πό­φα­ση α­πό τή Δια­ρκή Ι­ε­ρά Σύ­νο­δο τήν 1η Νο­εμ­βρί­ου 2011, η ο­ποί­α μάς γνω­στο­ποι­ή­θη­κε μέ τό υπ’ α­ριθμ. πρωτ. 6675/2954/16-11-2011 Εγ­κύ­κλιο Ση­μεί­ω­μα. Ο προ­βλη­μα­τι­σμός τής Ι­ε­ράς Συ­νό­δου τό­τε ε­στι­ά­στη­κε κυ­ρί­ως στό οι­κο­νο­μι­κό κό­στος τής α­πο­στο­λής τών ευ­χών καί άν κρί­νου­με α­πό τά πράγ­μα­τα η α­πό­φα­ση καί οι προ­τά­σεις τού Εγ­κυ­κλί­ου Ση­μει­ώ­μα­τος γρήγορα λη­σμο­νή­θη­καν.

2. Κα­θώς υ­πεν­θύ­μι­σα τό πα­ρα­πά­νω Εγ­κύ­κλιο Ση­μεί­ω­μα, καί η τα­πει­νό­της μου ε­κτι­μά ό­τι δέν δι­και­ού­μα­στε νά πα­ρα­βλέ­που­με τό κό­στος τής α­πο­στο­λής τής ευ­χε­τή­ριας αλ­λη­λο­γρα­φί­ας, άν αυ­τό μά­λι­στα συ­νο­δεύ­ε­ται καί α­πό τήν ε­κτύ­πω­ση πο­λυ­τε­λών καρ­τών.

3. Η ε­τοι­μα­σί­α καί η δι­εκ­πε­ραί­ω­ση γιά τά γρα­φεί­α τών Μη­τρο­πό­λε­ών μας τής ε­όρ­τιας αλ­λη­λο­γρα­φί­ας πα­ρα­μο­νές με­γά­λων ε­ορ­τών α­πο­τε­λεί με­γά­λο βά­ρος. Δι­ε­ρω­τώ­μαι : γιά ποι­ό λό­γο; Ποι­ός Ι­ε­ράρ­χης δέν εύ­χε­ται ό,τι τό κα­λύ­τε­ρο γιά τούς συ­νε­πι­σκό­πους του; Χρει­ά­ζε­ται προ­κει­μέ­νου νά τό εκ­φρά­σει καί μά­λι­στα μ’ έ­ναν τρό­πο συ­χνά ά­κρως τυ­πο­ποι­η­μέ­νο νά υ­πο­βά­λει ε­αυ­τόν καί τούς συ­νερ­γά­τες του σ’ έ­να τέ­τοι­ο κό­πο;

4. Συ­νε­χί­ζου­με πα­νο­μοι­ό­τυ­πα μιά πρα­κτι­κή τού πα­ρελ­θόν­τος, ε­νώ σή­με­ρα δι­α­θέ­του­με νέ­ους τρό­πους α­με­σό­τε­ρους καί εκ­φρα­στι­κό­τε­ρους ε­πι­κοι­νω­νί­ας. Ε­νο­ο­ώ τήν τη­λε­φω­νι­κή συν­δι­ά­λε­ξη, τή v­i­d­eo κλή­ση. Βε­βαί­ως καί αυ­τοί οι τρό­ποι α­παι­τούν χρό­νο, τόν ο­ποί­ο δέν δι­α­θέ­του­με γιά μιά γε­νι­κευ­μέ­νη ε­όρ­τια ε­πι­κοι­νω­νία.

5. Έ­τσι, άλ­λοι εμ­μέ­νου­με στόν πα­λαι­ό τρό­πο τής ε­όρ­τιας ε­πι­στο­λής μέ χει­ρό­γρα­φη προ­σφώ­νη­ση, κα­τα­κλεί­δα καί «ζων­τα­νή» υ­πο­γρα­φή, τρό­πο πού δείχνει αρ­χον­τιά καί πε­ρι­ποι­εί τι­μή τό­σο στόν α­πο­στο­λέ­α ό­σο καί στόν πα­ρα­λή­πτη, αλ­λά καί α­παι­τεί πολύ χρό­νο.

Ο λό­γος αυ­τός εί­ναι πού ο­δή­γη­σε πολ­λούς νά ε­πι­νο­ή­σουν α­πλού­στε­ρους τρό­πους πού προ­σφέ­ρει η σύγ­χρο­νη τε­χνο­λο­γί­α. Ευ­χε­τι­κό κεί­με­νο, μέ προ­σφώ­νη­ση καί υ­πο­γρα­φή χει­ρό­γρα­φες αλ­λά «σκα­να­ρι­σμέ­νες», τό ο­ποί­ο α­πο­στέλ­λε­ται μέ­σω η­λε­κτρο­νι­κού τα­χυ­δρο­μεί­ου. Ο τρό­πος αυ­τός κα­τά τήν ε­κτί­μη­ση πολ­λών θε­ω­ρεί­ται «ψυ­χρός». Καί δυ­στυ­χώς πέ­ρα­σε καί στούς συμ­πρε­σβυ­τέ­ρους μας, ό­ταν μά­λι­στα α­πευ­θύ­νον­ται καί πρός Ι­ε­ράρ­χες.

6. Μιά α­κό­μη πα­ρα­τή­ρη­ση αναφερόμενη στήν έ­κτα­ση καί τό πε­ρι­ε­χό­με­νο τών ε­ορ­τί­ων ε­πι­στο­λών πού ε­πί­σκο­ποι α­πο­στέλ­λο­υ­με σέ συ­νε­πι­σκό­πους μας. Κά­ποι­ες α­πό αυ­τές εί­ναι ε­κτε­νέ­στα­τες, μιά ο­λό­κλη­ρη σε­λί­δα. Καί φοβάμαι άν τε­λι­κά, λόγω φόρτου εργασίας, οι πα­ρα­λή­πτες τίς δι­α­βά­ζου­με.

Ε­πί­σκο­ποι, α­πευ­θυ­νό­με­νοι σέ συ­νε­πι­σκό­πους μας, προ­βαί­νου­με καί σέ θε­ο­λο­γι­κές α­να­λύ­σεις πού μάλ­λον εί­ναι πε­ριτ­τές, α­φού καί οι δεύ­τε­ροι δέν είναι άμοιροι τού θε­ο­λο­γι­κού νοήματος τών ε­ορ­τών.

Τά τε­λευ­ταί­α χρό­νια κά­ποι­οι στίς ευ­χε­τή­ρι­ες ε­πι­στο­λές τους αναμειγνύουν καί τήν «κοι­νω­νι­ο­λο­γί­α» προ­κει­μέ­νου νά πα­ρου­σιά­σουν έ­να πιό σύγ­χρο­νο τρό­πο γρα­φής. Σπά­νια τό εγ­χεί­ρη­μα μπο­ρεί νά χα­ρα­κτη­ρι­στεί ε­πι­τυ­χές.

Α­να­φο­ρι­κά μέ ευ­χές πλή­ρως τυ­πο­ποι­η­μέ­νες, πού μάλ­λον εί­ναι έρ­γο κά­ποι­ου υ­παλ­λή­λου (ο ο­ποί­ος εί­τε α­πό κό­πο εί­τε α­πό α­προ­σε­ξί­α α­πο­στέλ­λει δύ­ο φο­ρές (­!) τήν ε­πι­στο­λή τού προ­ϊ­στα­μέ­νου του ε­πι­σκό­που στόν ί­διο πα­ρα­λή­πτη) καί ό­χι τών ι­δί­ων τών Ι­ε­ραρ­χών, τών ο­ποί­ων η σκα­να­ρι­σμέ­νη υ­πο­γρα­φή α­κο­λου­θεί, α­να­ρω­τι­έ­ται κα­νείς κα­τά πόσον χρειάζονται.

7. Τέ­λος, δυ­ό λό­για καί γιά τή γλώσ­σα πολ­λών α­πό τίς ευ­χε­τή­ρι­ες ε­πι­στο­λές. Για­τί ά­ρα­γε αυ­τή η «υ­πε­ρά­γαν» αρ­χαι­ο­πρε­πής γλώσ­σα λί­γο ή πο­λύ «ξύ­λι­νη» γιά τήν ο­ποί­α με­ρι­κές φο­ρές χρει­ά­ζε­ται ν’ α­νοί­ξου­με τό λε­ξι­κό L­i­d­e­ll-S­c­o­tt?? (ό­σοι βέ­βαι­α τό έ­χου­με κον­τά μας); Καί κα­θώς οι νε­ώ­τε­ροι στήν η­λι­κί­α δέν έ­χου­με δι­δα­χθεί κα­λά τά αρ­χαί­α ελ­λη­νι­κά, ο κίν­δυ­νος νά εμ­φι­λο­χω­ρή­σουν σο­λοι­κι­σμοί ή βαρ­βα­ρι­σμοί στό ευ­χε­τή­ριο κεί­με­νο εί­ναι πο­λύ με­γά­λος. Φρο­νώ ό­τι η α­πλή κα­θα­ρεύ­ου­σα (για­τί ό­χι καί η στρω­τή δη­μο­τι­κή), προ­σι­τή καί κα­τα­νο­η­τή α­πό ό­λους μας, έ­χει τή δυ­να­τό­τη­τα νά εκ­φρά­σει μέ πλη­ρό­τη­τα καί πολύ πιό θερμά τά συ­ναι­σθή­μα­τά μας.

Συμπερασματικά, διερωτώμαι:
Μή­πως θά έ­δει η Δια­ρκής Ι­ε­ρά Σύ­νο­δος νά ε­ξε­τά­σει εκ νέ­ου τό ζή­τη­μα τής ε­όρ­τιας αλ­λη­λο­γρα­φί­ας, έ­τσι ώ­στε νά πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται μό­νο στά ο­νο­μα­στή­ρια τών συ­νε­πι­σκό­πων μας καί νά α­πο­φεύ­γε­ται ε­κεί­νη τών Χρι­στου­γέν­νων καί τού Πά­σχα;