Η αχαριστία μας στον Θεό -Του Οσίου Παϊσιου Αγιορείτη

– Γέροντα, μας έχετε πει όλα να μας ανεβάζουν προς τα πάνω, προς τον Θεό. Πώς θα το πετύχουμε αυτό;

– Όταν τα αξιοποιείτε όλα προς το καλό. Όλα αν τα στρέψη στα πνευματικά κανείς, ξέρετε τι πνευματικό κέρδος βγάζει και τι πνευματική πείρα αποκτάει; Πιάνεις το τούβλο, μπορείς να πιάσεις τον Θεό! Πιάνεις αυτό, να πιάσεις τον Θεό! Πιάνεις εκείνο, να πιάσεις τον Θεό! Πιάνεις το άλλο, να πιάσεις τον Θεό! Ναι, με όλα να πιάνετε τον Θεό! Αν δεν δουλεύει κανείς έτσι, αν μέσα από όλα αυτά δεν βλέπει τον Θεό, βάλε τον μέσα στην Εκκλησία, θα είναι μακριά από τον Θεό. Δώσε του ψαλτικά να ψάλει, θα είναι μακριά από τον Θεό. Δώσε του βιβλίο πνευματικό να διαβάσει, πάλι θα είναι μακριά από τον Θεό. Ότι πνευματικό κι αν του δώσεις να κάνη, δεν τον πάει στον Θεό.

Καθένας, οτιδήποτε βλέπει, οτιδήποτε φτιάχνει, είτε ράβει είτε κεντάει, όλα να τα αξιοποιεί πνευματικά. Λουλούδια βλέπει; Είδε τον Θεό. Γουρούνια βλέπει; Ναι, βρε παιδί, πάλι είδε τον Θεό! Θα πεις: «Από το γουρούνι μπορώ να δω τον Θεό;». Ναι, από το γουρούνι. Βλέπεις πως το έχει κάνει ο Καλός Θεός! Του έχει δώσει ένα ρύγχος, να σκάβει στο χώμα και να βρίσκει τους βολβούς μέσα στην γη, χωρίς να βλέπει. Η μύτη του να είναι έτσι, που να μην κόβεται, όταν συναντά ξυράφια , γυαλιά, αγκάθια κ.λπ.! Όχι μόνον όταν βλέπει κανείς ένα όμορφο και ευωδιαστό λουλούδι, να λέει «με τι σοφία το δημιούργησε ο Θεός!», αλλά και όταν βλέπει το γουρούνι κι εκεί να βλέπει τον Θεό!

Και αν σκεφθώ ότι ο Θεός μπορούσε να με κάνη γουρούνι και με έκανε άνθρωπο! Σας φαίνεται παράξενο; Δεν μπορούσε να μας είχε κάνει γουρούνια ο Θεός; Οι κυνηγοί τραυματίζουν το αγριογούρουνο και πολλές φορές δεν το βρίσκουν. Πάνε μετά τα αγρίμια και το τρώνε το καημένο ζωντανό! Ιατρική περίθαλψη δεν έχει και βασανίζεται, παρόλο που τον Δημιουργό του δεν Τον έχει πληγώσει. Ενώ ο άνθρωπος και τον Δημιουργό του Τον έχει πληγώσει και Τον πληγώνει συνέχεια και έχει και αχαριστία πολλές φορές. Για αυτό λέω να δουλεύετε σωστά. Πόσο καλά τα έκανε όλα ο Θεός!

Τι δύναμη δίνει ο Θεός και στα ζώα! Λέει ο γιατρός: «Για να έχεις γερούς μύες, να τρως κρέας». Και βλέπεις, οι ταύροι χόρτο τρώνε, οι καημένοι, και όμως έχουν κάτι μπράτσα! Εκεί δεν βλέπεις τον Θεό; Μόνο με χόρτο δηλαδή που τρώνε τους δυναμώνει ο Θεός. Πόσο μάλλον τον άνθρωπο! Το καταλάβατε;

Όταν κανείς δουλεύει με αυτόν τον τρόπο, φθάνει σε μια κατάσταση να βοηθιέται όχι μόνον από τους Αγίους αλλά και από τους αμαρτωλούς. Ο Άγιος μας ενισχύει με το άγιο παράδειγμά του. Ο αμαρτωλός μας συγκρατεί με την πτώση του, μας βάζει χαλινό. Μας φρενάρει ,όχι για να μην ξεπέσουμε στα μάτια των άλλων, αλλά για να μη λυπήσουμε τον Θεό.