Θαύμα στην Παθολογική του Νοσοκομείου «Αγιος Ανδρέας»

Σύζυγος αστυνομικού κάνει λόγο για “εμφάνιση” του αείμνηστου π. Νικολάου Πέττα

Ένα θαύμα που συνέβη πριν από επτά χρόνια στο Νοσοκομείο «Αγιος Ανδρέας» και το οποίο δεν είχε λάβει διαστάσεις, έρχεται πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας, μέσω της επιστολής συζύγου ενός αστυνομικού που απεβίωσε φέτος.

Πρόκειται για τον αστυνομικό Χρήστο Αναγνωστόπουλο, ο οποίος ασθένησε στις 8 Ιανουαρίου σε ηλικία 54 ετών. Μεταφέρθηκε επειγόντως στο Νοσοκομείο «Αγιος Ανδρέας όπου διεγνώσθη πως έπασχε από «λάσπη στη χολή» και «οξεία παγκρεατίτιδα»! Την επομένη ο ασθενής μεταφέρθηκε στο δωμάτιο 206 της Παθολογικής κλινικής και οι γιατροί συνέστησαν συνεχή παρακολούθηση, επειδή ήταν δύσκολη η κατάσταση, χωρίς φαγητό και νερό.

Ο αστυνομικός έχοντας πόνους και δυσχέρεια αναπνοής βρισκόταν σε  ανησυχία και ζήτησε από την σύζυγό του να τηλεφωνήσει στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, καθώς είχε στενούς πνευματικούς δεσμούς μέ τούς Πατέρες εκεί. Μάλιστα της είπε απ’ έξω και τον αριθμό τού τηλεφώνου της Μονής.

Η σύζυγος τού αειμνήστου αστυνομικού Χρήστου Αναγνωστόπουλου, δείχνει τό σημείο τής θαυμαστής εμφάνισης τού αγιασμένου π. Νικολάου Α. Πέττα.

Ο αείμνηστος αστυνομικός Χρήστος Π. Αναγνωστόπουλος.

Ο σημειοφόρος π. Νικόλαος Πέττας (1941 – 4/1/2000)

Οντως αυτό έπραξε, όμως τελειώνοντας το τηλεφώνημα άκουσε «Γειά!» και στρέφοντας, παρατήρησε να έρχεται από το βάθος τού διαδρόμου ένας άγνωστος ιερέας με ταχύ σταθερό βήμα, χαμογελαστός, «ασκεπής» και ράσο που δεν ακουμπούσε στο έδαφος και διακρίνονταν τα παπούτσια του.

Πλησίασε στο κρεβάτι τού συζύγου της, όπου βρισκόταν δίπλα στο παράθυρο και ήταν περιτριγυρισμένο από κουρτίνες γιατί πονούσε και έτσι διακριτικά τις έκλειναν για να μην ενοχλεί τούς άλλους ασθενείς. Άρχισε να του μιλά για το τηλεφώνημα, όταν άκουσε πάλι το «Γειά!». Εμφανίστηκε από την άλλη πλευρά τού κρεβατιού, προς τα πόδια, ο άγνωστος ιερέας πού είχε δει στον διάδρομο. Ο αστυνομικός έστρεψε το βλέμμα του σαν να τον περίμενε και του ζήτησε να εξομολογηθεί. Περιγράφει η σύζυγό του: «Έτσι για λίγα λεπτά συνεννοούνταν με ένα δικό τους τρόπο, καί στό τέλος εκείνος ο ιερέας υψώνοντας τό δεξί του χέρι προς τα επάνω με γλυκύτητα, τού χαμογέλασε καί τού είπε «Εντάξει! Αύριο πάλι θα έρθω!» και γύρισε και έγινε άφαντος. Αναρωτήθηκα ποιός ήταν, δεν τον αναγνώρισα και έτσι ρώτησα τον σύζυγό μου, ο οποίος δεν μού απάντησε, παρά μόνο μού έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι, σαν να μου λέει «άστο, είναι δικό μας θέμα».

Ο ιερέας ήταν μέτριου αναστήματος, αδύνατος, ηλικίας γύρω στα 55, με κοντή γενειάδα και τα μαλλιά του για δευτερόλεπτα μού φάνηκαν αρχικά γκρίζα, αλλά τελικά η εντύπωση πού μού έμεινε ήταν ότι ήτανε ξανθά, φωτεινά, αφού τον συνόδευε κάτι σαν φωτοστέφανο. Την επομένη ξαναρώτησε τον σύζυγό της αλλά εκείνος δεν απάντησε. Περιορίστηκε στα νεύματα της προηγούμενης ημέρας. Στις 10 Ιανουαρίου ο αστυνομικός μεταφέρθηκε στην Εντατική και έχασε τη μάχη.

Και η σύζυγος περιγράφει: «Ύστερα από μερικές ώρες, όταν αποχωρούσα από τό νοσοκομείο μαζί με τον  γιό μου Παναγιώτη, επανήλθε στο μυαλό μου το γεγονός και αυτομάτως κατάλαβα τί είχε συμβεί. «Άγιος τού Θεού μας είχε επισκεφτεί καί ετοίμασε τον Χρήστο!». Το ανέφερα στον Παναγιώτη καί εκείνος μού ζήτησε τήν περιγραφή τού ιερέα. Μού απάντησε αμέσως, «Ο παπα-Νίκος ο Πέττας θα ήτανε!». Γνωρίζαμε βέβαια πόσο πολύ ευλαβείτο ο Χρήστος τον ηγιασμένος π. Νικόλαο Πέττα, αφού έλεγε παντού ότι το πιο μεγάλο πνευματικό γεγονός της ζωής του ήταν η γνωριμία του με αυτόν τον φημισμένο ιερέα. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό μάς έλεγε ότι με θαυμαστό τρόπο στη γιορτή του 6 Δεκεμβρίου τού 2012, πήρε κοντά του την αγαπημένη ηρωίδα πρεσβυτέρα του Ανθή, και άλλα πολλά. Γενικά, μού τόνιζε συνέχεια πόσο τυχερός ήταν πού γνώρισε ένα τέτοιο Άγιο της εποχής μας, όπως τον π. Νικόλαο.

Το γεγονός το μετέφερα επίσης στην κόρη μου Σοφία, η οποία έπειτα από μερικές μέρες, συνδυάζοντας την σκέψη τού αδερφού της καί τήν περιγραφή τή δικιά μου, θέλησε να ψάξει ποιός ήταν η μορφή πού είχε φανερωθεί στό Νοσοκομείο. Μέ φώναξε στο δωμάτιό της και μού έδειξε κάποια φωτογραφία πού είχε βρεί στό διαδίκτυο. Αμέσως αναγνώρισα σ’ αυτήν τη μορφή, τη μορφή τού ιερέα, ο οποίος ατένιζε προς τα άνω, και είχε εμφανιστεί με θαυμαστό τρόπο πρίν λίγες μέρες. Από κάτω έγραφε «Ο ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ / 1941 – +4/1/2000». Καταλαβαίνετε τά συναισθήματά μας! Δοξάζουμε τον Θεό πού και στη δύσκολη εποχή μας αναδεικνύει τούς εκλεκτούς του!».

Ποιος ήταν ο Ν. Πέττας

Ο π. Νικόλαος Πέττας χαρακτηριζόμενος και ως « Δίκαιος Σημειοφόρος» ήταν Πατρινός κληρικός. Όπως γράφει στον πρόλογο του σε βιβλίο για τη ζωή του ο Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους , Γέρων Μάξιμος Ιβηρίτης – «εις την ζωήν του ηκολούθησε την αληθή οδόν, την οδόν της αρετής, της ταπεινώσεως, της αγάπης προς τον Θεόν και τον πλησίον. Ο ένθεος αυτού αγών ήτο μυστικός, όπως ακριβώς απορρέει από την ορθόδοξον πατερικότητα».

Ο μακαριστός π. Νικόλαος Πέττας γεννήθηκε στην Πάτρα από γονείς Eπτανησίους. Απέκτησε σπουδαία μόρφωση από θετικές και θεωρητικές επιστήμες και τέσσερα ανώτατα πτυχία. Αρχικά εργάστηκε ως καθηγητής στα ΤΕΣ μηχανολόγος. Αργότερα όμως, με την προτροπή πολλών Αγιορειτών πατέρων καθώς και του πνευματικού του, επείσθη να ακολουθήσει την Θεία προσταγή. Στις 8 Απριλίου 1979 χειροτονήθηκε διάκονος, ενώ στις 15 Απριλίου του ίδιου έτους ιερέας, από τον αοίδιμο μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο Βαληνδρά.

Μαζί με την άξια πρεσβυτέρα του Ανθή (1943-6.12.2012), απέκτησαν δώδεκα παιδιά.