Εχω βρεθεί μπροστά σε ζευγάρια με τα παιδιά τους. Και λέει ένας απ’ τους δύο συζύγους «Αχ, πάτερ, σας ζηλεύω! Σας καμαρώνω που τα αφήσατε όλα και είστε έτσι όπως είστε. Μακάρι να ‘μασταν κι εμείς σαν κι εσάς».
Ακου λογική! Γιατί να είστε σαν κι εμένα, ρε παιδιά; Τι είναι αυτό που κάνω εγώ και δεν μπορείτε να κάνετε κι εσείς; Αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα της ερωτικής αποχής κυρίως. Διότι, αν το καλοσκεφτείς, όλα τ’ άλλα μπορείτε να τα κάνετε κι εσείς οι παντρεμένοι.
Δεν σε εμποδίζει κανείς να κάνεις ό,τι κάνει ο άγαμος. Μήπως ζηλεύεις την προσευχή του; Μα την προσευχή του μπορείς να την κάνεις κι εσύ. Κλείσε την τηλεόραση και κάνε! Τι είναι αυτό που ζηλεύεις; Γιατί τόση ζήλια; Για ψάξε να βρεις τι αληθινά ζηλεύεις. Λυπηρές καταστάσεις…
Δηλαδή, έτσι είναι όλα τα χριστιανικά ζευγάρια; Εννοείται πως όχι! Εχω δει και πολύ πετυχημένα ζευγάρια. Που απολαμβάνουν τόσο πολύ τη σχέση και τον γάμο τους, και δεν ζηλεύουν κανέναν άλλο δρόμο. Διότι, ακριβώς, χαίρονται τον γάμο τους! Κι όταν χαίρεσαι αυτό που κάνεις, δεν ζηλεύεις κανέναν και τίποτα. Μόνο λες «αυτός τον δρόμο του κι εγώ τον δρόμο μου». Δεν υπάρχει ανώτερος και κατώτερος δρόμος.
Καθένας χαράζει τον προσωπικό δρόμο της ευτυχίας και σωτηρίας του. Εσύ, λογικά, είσαι έγγαμος. Παντρεμένος και παντρεμένη. Το λέω επειδή το 90% και παραπάνω κάνουν οικογένεια. Ζήσε λοιπόν ως κανονικός άνθρωπος που έχει οικογένεια. Και ζήσε τον γάμο σου στην πληρότητά του, χωρίς να κάνεις το σπίτι σου μοναστήρι, αφού ξέρεις ότι με τον τρόπο αυτό βασανίζεις και πονάς τον άνθρωπό σου.
Εύχομαι να νοιάζεσαι λίγο περισσότερο για τον άνθρωπό σου. Και μην κάνεις τον ανήξερο και τον χαζό. Ασε τους διαρκείς πονοκεφάλους και τα «Αχ, δεν μπορώ, κουράστηκα, είμαι πτώμα» και αλλάζεις διαρκώς θέμα. Δικαίωμά σου, βέβαια, να υπεκφεύγεις και να κοροϊδεύεις. Αλλά τουλάχιστον παραδέξου το. Κοροϊδεύεις. Ξεφεύγεις. Επειδή έχεις ένα πρόβλημα. Που όμως θέλει λύση!
Αναρωτήσου: Γιατί να είμαι έτσι; Γιατί βασανίζω και τον εαυτό μου και στερώ απ’ τον εαυτό μου μια τόσο σημαντική πηγή ξεκούρασης, χαράς κι ανάπαυσης, που ο ίδιος ο Θεός μού έδωσε με πολλή μεγάλη αγάπη και φιλανθρωπία; Ενα τόσο μεγάλο κι αρχοντικό δώρο του Θεού εγώ γιατί το πετώ; Και όχι απλά το πετώ, μα βασανίζω και τον άνθρωπό μου. Διότι δεν είμαι μόνος μου και μόνη μου, ώστε να αποφασίζω και να λέω «εγώ δεν θέλω». Εσύ ίσως να μη θέλεις. Αλλά ο άλλος θέλει! Κι εσένα αυτό δεν σε ενδιαφέρει.
Εύχομαι να κάνεις βήματα προόδου. Και πρόοδος, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σημαίνει βήματα εγγύτητας, ενότητας, αγάπης και συζυγικής ολοκλήρωσης. Ολο αυτό εύχομαι να σου φέρει μεγάλη ανάπαυση και χαρά. Και ξεκούραση. Και δοξολογία στον Θεό. Ο Οποίος κρύβεται και μέσα σ’ αυτό το σμίξιμό σας.
Και να ‘σαι σίγουρος ότι το ευλογεί και το χαίρεται. Να χαίρεστε την αγάπη σας! Κι αν είσαι μοναχός ή μοναχικός, ή άνθρωπος μονάχος στη ζωή, να χαίρεσαι την αγάπη και τον έρωτα του Θεού. Του Θεού της αγάπης, που κατοικεί ερωτικά στην καρδιά σου!
Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Ολα του γάμου δύσκολα…», των εκδόσεων Αθως
