Την Δευτέρα 26 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας επί τη εορτή του Αγίου Στυλιανού Παφλαγόνος «προστάτου του ομίλου προστασίας παιδιών Βεροίας».
Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου…
«Εγκρατεία και πόνοις, πανόλβιε, χάριν είληφας νηπίων προστάτης γενόμενος».
Χθες η Εκκλησία μας εόρτασε τη μνήμη της αγίας μεγαλομάρτυρος και πανσόφου Αικατερίνης, μιάς αγίας με θαυμαστή μόρφωση και φιλοσοφική κατάρτιση, η οποία σε νεαρή ηλικία επέλεξε να θυσιάσει τα πάντα για την αγάπη της στον Χριστό. Και σήμερα εορτάζει και πανηγυρίζει τη μνήμη ενός άλλου αγίου της, του αγίου Στυλιανού, ο οποίος στα νεανικά του χρόνια θυσίασε και αυτός τη ζωή του από αγάπη για τον Χριστό, αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Και ο τρόπος αυτός ήταν να μοιράσει μετα την κοίμηση των γονέων του όλη την περιουσία του στους φτωχούς και ενδεείς αδελφούς του και να αποσυρθεί στην έρημο για να ζήσει εκεί απόλυτα αφοσιωμένος στον Θεό.
Δεν νέκρωσε ο άγιος Στυλιανός το σώμα του με το μαρτύριο και τον φυσικό θάνατο, το νέκρωσε όμως με την άσκηση και τη νηστεία, με την εγκράτεια και την προσευχή, με τον αγώνα τον πνευματικό κατά των πειρασμών και των παθών, και γι᾽ αυτό έλαβε από τον Χριστό ως ανταπόδοση τη χαρη των θαυμάτων. Την έλαβε ως επιβεβαίωση ότι η προσφορά του και η θυσία του χάριν της αγάπης του Χριστού ήταν ευάρεστη, αλλά και ως πρόγευση των ουρανίων αγαθών τα οποία επρόκειτο να απολαύσει μετά την κοίμησή του.
Έλαβε ο άγιος Στυλιανός τη χαρη από τον Θεό να προστατεύει και να θεραπεύει τα πιο ευαίσθητα και αθώα πλάσματά του, τα παιδιά, προς τα οποία φρόντισε στη διάρκεια της ζωής του να ομοιάσει, κατα την προτροπή του Χριστού, «εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εν τη βασιλεία των ουρανών».
Και ομοίασε προς τα παιδιά με την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής του και της ζωής του. Οι σκέψεις του, οι επιθυμίες του, η συμπεριφορά του δεν είχαν τίποτε το κακό, τίποτε το πονηρό, τίποτε το ιδιοτελές και εγωιστικό. Ζούσε για τον Θεό και άφηνε τα πάντα στα χέρια του, με την ίδια απλότητα και την ίδια εμπιστοσύνη που αφήνει ένα παιδί τον εαυτό του στα χέρια του πατέρα του. Ζούσε για τον Θεό, και η σχέση του αυτή με τον Θεό τον έκανε να προσφερει την αγάπη του προς τους ανθρώπους και ιδιαιτέρως προς τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις και χωρις κρατούμενα. Ζούσε για τον Θεό, και γι᾽ αυτό δεν άφηνε τις κακίες, τις μικρότητες, τις αδυναμίες να τον επηρεάζουν στην ψυχή του.
Τίποτε από όλα εκείνα, τα οποία συνήθως μας ενοχλούν, μας στενοχωρούν, μας εξοργίζουν, μας κανουν να αντιδρούμε, δεν άγγιζε την ψυχή του αγίου Στυλιανού, γιατί είχε κατακτήσει την ταπείνωση, την ταπείνωση την οποία έχουν τα παιδιά, και την οποία μας ζητά ο Χριστός να αποκτήσουμε, λέγοντας «όστις ούν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτός εστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών». Όποιος, δηλαδή, ταπεινώσει τον εαυτό του σαν τα μικρά παιδιά, αυτός θα διακριθεί στη βασιλεία των ουρανών.
Γιατί όποιος είναι ταπεινός, όπως τα παιδιά, όποιος αποκτήσει την ταπείνωση, αυτή τη βασική και θεμελιώδη αρετή, αυτός ούτε ενοχλείται, ούτε θίγεται, ούτε παρεξηγείται, ουτε οργίζεται από όσα συμβαίνουν γύρω του και από όσα του λένε ή του κάνουν οι άλλοι άνθρωποι. Όχι γιατί είναι αναίσθητος, αλλά γιατί έχει νεκρώσει τον εγωισμό του, έχει βγάλει από την ψυχή του και από τον νού του την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και μας κάνει να νομίζουμε ότι είμεθα οι καλύτεροι, ότι είμεθα ανώτεροι από τους αλλους ανθρωπους, και δεν μπορούμε να ανεχθούμε τίποτε, δεν μπορούμε να υπομείνουμε τίποτε, δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τίποτε.
Ο ανθρωπος όμως που έχει την ταπείνωση, έχει συναίσθηση της αδυναμίας και των ελλείψεών του, και δεν θεωρεί ότι βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση από τους άλλους, και έτσι αποφεύγει την αμαρτία και διατηρεί την ψυχή του αγνή και καθαρή, και ελκύει τη χάρη του Θεού, ο οποίος επιβλέπει επί τους ταπεινούς.
Αυτή τη χάρη είλκυσε με την καθαρότητα της ψυχής του και με την ταπείνωση και ο εορταζόμενος άγιος Στυλιανός, και ο Θεός τον αξίωσε να την μεταδίδει και μετα την κοίμησή του στα παιδιά, τα οποία προστάτευε και βοηθούσε κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά και προς όλους εκείνους οι οποίοι συμπαρίστανται και προστατεύουν τα παιδιά και ιδιαιτέρως εκείνα τα οποία έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Γι᾽ αυτό και δικαίως ο «Όμιλος προστασίας του παιδιού» της πολεώς μας έχει καθιερώσει τον άγιο Στυλιανό ως προστάτη του και τον εορτάζει κάθε χρόνο εδώ, στον ναό των αγίων Αναργύρων, για να τον τιμούμε και να επικαλούμεθα τη βοήθεια και την προστασία του τόσο για τα παιδιά μας, τα οποία, στη δύσκολη αυτή εποχή την οποία διερχόμεθα, αντιμετωπιζουν και αυτά πολλά προβλήματα, αλλα και για τα μέλη του Ομίλου προστασίας του παιδιού, τα οποία με πολλή στοργή και αγάπη σπεύδουν για να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν όσο μπορούν όλα τα παιδιά της επαρχίας μας τα οποία έχουν ανάγκη.
Εύχομαι, λοιπόν, πατρικά και από καρδίας ο άγιος Στυλιανός να ενισχύει τον Όμιλο στο θεάρεστο έργο σας και να προστατεύει με τη χάρη και τις πρεσβείες του όλα τα παιδιά, και τα μικρά και τα μεγάλα, διότι όλοι έχουμε ανάγκη της προστασίας των αγίων μας.
-250x180.jpg)
){kind=link}