Την ανησυχία του για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και ειδικά σε σχέση με την κυβέρνηση, εξέφρασε στην προσφώνησή του στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, που ήταν Αντιπρόδρος της ΔΙΣ της 160ης Συνοδικής περιόδου (2016-2017).
Αναλυτικά όσα είπε:
Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε .
Σεβασμιώτατοι άγιοι αδελφοί Συνοδικοί.
Φθάσαντες συν Θεώ εις την λήξιν της 160ης Συνοδικής περιόδου (2016-2017), εις την οποίαν κατά τας διατάξεις του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος εκλήθημεν διά να υπηρετήσωμεν την Συνοδικήν διοίκησιν του Ιερού Σώματος της Εκκλησίας και να συμβάλλωμεν, το κατά δύναμιν, εις την αντιμετώπισιν των θεμάτων και προβλημάτων Αυτής, έχω την τιμήν εκ μέρους των Συνοδικών αγίων αδελφών να εκφράσω την ευγνωμοσύνην ημών προς τον Δομήτορα και Αρχιποίμενα της Εκκλησίας ημών, Κύριον Ιησούν Χριστόν, διότι μας ηξίωσεν να διακονήσωμεν εις καιρούς εναντίων ανέμων τας ανάγκας της Μητρός ημών Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας και εν Πνεύματι Αγίω να δώσωμεν το μήνυμα Αυτού εις την σύγχρονον κοινωνίαν, προς δόξαν του Αγίου Ονόματός Του και οικοδομήν του Σώματος της Εκκλησίας.
Εκ δευτέρου, χρεωστικώς καταθέτω εν αγάπη ανυποκρίτω τας θερμάς ημών ευχαριστίας προς Υμάς Μακαριώτατε, όστις κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον «οξυδερκές έχων το όμμα και υψηλά βλέπων» (Αγίου Γρηγορίου, Β.Ε.Π. τ. 95, σ. 219) πηδαλιουχήσατε επιτυχώς την νοητήν ολκάδα εις σταθεράν πορείαν, εν μέσω κλύδωνος και περιστασιακών καταιγίδων, έχοντες την απόλυτον συμπαράστασιν πάντων ημών.
Η διαρρεύσασα Συνοδική περίοδος είχε τον κλήρον να αντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων και όγκον θεμάτων, τα οποία, συν τω χρόνω, ενεφανίσθησαν υπό την πίεσιν της Πολιτείας, ανατροπής καθιερωμένων πνευματικών δομών και μεταλλαγής προαιωνίων αρχών, με απώτερον σκοπόν την επιβολήν και εις την Ορθόδοξον Ελλάδα ουδετεροθρήσκου κράτους, με την δικαιολογίαν προστασίας των θρησκευτικών μειονοτήτων και καθιερώσεως της ανεξιθρησκείας, η οποία και από το ισχύον Σύνταγμα προβλέπεται και υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος τηρείται και προστατεύεται από αρχαιοτάτων χρόνων, εις την ουσίαν όμως σκοπόν έχει τον περιορισμόν και την αποδυνάμωσιν της κρατούσης Εκκλησίας και την περιθωριοποίησιν αυτής.
Εις τα θέματα Εκκλησίας και Πολιτείας και εις όλα τα άλλα ετηρήσαμεν ηπίαν τακτικήν, τη εισηγήσει της Υμετέρας Μακαριότητος. Εις το πολύπλοκον ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών με την εκ μέρους της Πολιτείας επιβολήν πολυθρησκειακής και συγκρητιστικής δομής προγραμμάτων, εις τα ψηφισθέντα νομοσχέδια των συμφώνων συμβιώσεων, ερχόμενα εις ευθείαν αντίθεσιν με τον Ευαγγελικόν νόμον, εις τα συνεχή εμπόδια και τας παρελκυστικάς μεθόδους των αρμοδίων κρατικών παραγόντων, διά την αξιοποίησιν της εναπομεινάσης εκκλησιαστικής περιουσίας, εις την απαράδεκτον προς την Ορθόδοξον παράδοσιν νομιμοποίησιν της αποτεφρώσεως των νεκρών, εις την μεθοδικήν και πονηράν αποδόμησιν προαιωνίων αρχών, έτι δε εις τας εντός ημών αναταράξεις της ομάδος των αποτειχισθέντων και όσων αντιτίθενται εις τας αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης και εις πλείστα άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός, εζητήσαμεν να επιλυθούν με σώφρονα διάλογον, παρ᾿ ότι οι συζητηταί μας δεν μας ενέπνεον πάντοτε εμπιστοσύνην και πάση θυσία επροτιμήσαμεν την ειρήνην και όχι την σύγκρουσιν, προς αποφυγήν μεγαλυτέρας ζημίας.
[irp posts=”368512″ name=”Φθιώτιδος Νικόλαος: Στην Ευρώπη προσπαθούν να εξαφανίσουν τον Θεό” (ΦΩΤΟ)”]
Εις τον λαόν εδώσαμεν την εντύπωσιν υποχωρήσεων, επί παραδείγματι εις το μάθημα των θρησκευτικών και των περιέργων συμφώνων συμβιώσεως. Γεγονός είναι, ότι ευρέθημεν εις δύσκολον θέσιν και τινές εξ ημών, υπέστησαν βαρείς και αδίκους χαρακτηρισμούς.
Ως μέλη της Ιεράς Συνόδου ευρέθημεν προ πολλών διλημμάτων. Η σταθερά όμως και νηφάλιος άποψις Υμών, Μακαριώτατε, υπήρξε η μέση και βασιλική οδός, η οποία και μετά των αντιφρονούντων πολιτικών διετήρει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και η οποία τα της Εκκλησίας δίκαια εξησφάλισε και πάσαν αντίθετον άποψιν απενεύρωσε, όπως ο Θεολόγος Γρηγόριος λέγει: «ποτέ μεν υποχωρών, ποτέ δε επεμβαίνων τοις εναντιουμένοις τω λόγω της αληθείας» (Αγίου Γρηγορίου, Ερμηνεία εις τους Ψαλμούς, Β.Ε.Π. τ. 95, σ. 11). Δι᾿ αυτόν ακριβώς τον λόγον, η ηπία τακτική της Εκκλησίας δεν εδημιούργησε αντιπαραθέσεις και διαχωρισμούς εις την κοινωνίαν, πράγμα το οποίον προσμετράται ως προσωπική Υμών επιτυχίαν.
«Ευλογητός ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική» (Εφεσ. 1, 3).
Μακαριώτατε.
Ως φαίνεται, είμεθα προ δυσαρέστων διά την Εκκλησίαν εξελίξεων. Τούτο υπενήχθητε εις την έκτακτον Ιεραρχίαν του παρελθόντος Ιουνίου. Ο πολιτικός κόσμος εις την πλειονότητά του προτιμά Ελλάδα άθρησκον, με την Εκκλησίαν ως πολιτιστικόν και μνημειακόν παράγοντα. Εάν, όπως φημολογείται, με την αναθεώρησιν του Συντάγματος οικοδομηθεί και θεσμοθετηθεί το άθρησκον κράτος, ημείς πρέπει να αναλάβωμεν ευρείαν και συστηματικήν διαφώτισιν του Ορθοδόξου λαού, διά να γνωρίσει τας επιπτώσεις της διά νόμου αλλοιώσεως της Ελληνορθοδόξου ταυτότητός του.
Ευχόμεθα ταπεινώς, όπως ο Κύριος ημών κρατήση της δεξιάς Υμών και οδηγήση Υμάς εν τη Βουλή Του, ποιμαίνων ποιμαίνοντας και οδηγών οδηγούντας εις δόξαν του Ουρανίου Πατρός και του Μεγάλου Αρχιερέως και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και του παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος εις τους αιώνας των αιώνων (Ευχή επί ενθρονήσει Μητροπολίτου).
-120x86.jpg)
