Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: Τήν Τετάρτην, 29ην Ἰουνίου / 12ην Ἰουλίου 2017, γιορτάστηκε στο Πατριαρχείου Ιεροσολύμων η μνήμη των αγίων ενδόξων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Ιερά Μονή που φέρει το όνομά τους και βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της Τιβεριάδος θάλασσας.
Όπως μας ενημερώνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων:
“Η Μονή αύτη έχει περικαλλή, Ναόν ανεγερθέντα υπό του αειμνήστου Πατριάρχου Ιεροσολύμων Δαμιανού το 1931. Από του 1967 και εντεύθεν ανέλαβε τον Ναόν τούτον και την πέριξ αυτού περιοχήν και ανέδειξε με ανακαίνισιν και με αρχαιολογικάς ανασκαφάς ο μακαριστός Αγιοταφίτης Μητροπολίτης Πέτρας Γερμανός με βοηθόν και ηγούμενον τον μακαριστόν Αγιοταφίτην Ιερομόναχον Φίλιππον και μετ’ αυτόν, τον μακαριστόν μοναχόν Θαδδαίον, την μακαριστήν μοναχήν Ευδοκίαν εξ Αυστραλίας και την μακαριστήν μοναχήν Ευλογίαν.
Από 20ετίας και πλέον αναδεικνύει την Μονήν διά βυζαντινής αγιογραφήσεως του Ναού και περιποιήσεως και καλλιεργείας του πέριξ χώρου ο Αγιοταφίτης μοναχός Ειρήναρχος.
Εις τον Ιερόν Ναόν της Μονής ταύτης προεξήρξε της θείας Λειτουργίας η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Γέροντος Αρχιγραμματέως, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, ψάλλοντος του Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου μετά της χορωδίας αυτού ελληνιστί, αραβιστί, ρωσιστί και ρουμανιστί.
Προς το ευσεβές εκκλησίασμα τούτο εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος ελληνιστί έχοντα ούτως:
«Η πάνσεπτος των Αποστόλων επεδήμησεν εορτή τη Εκκλησία Χριστού, προξενούσα σωτηρίαν ημίν. Μυστικώς ούν κροτήσαντες τούτοις προσείπωμεν. Χαίρετε φωστήρες των εν σκότει, του ηλίου ακτίνες υπάρχοντες. Χαίρετε Πέτρε και Παύλε, δογμάτων των θείων θεμέλιοι αρραγείς, φίλοι του Χριστού, σκεύη τίμια. Πάρεστε μέσον ημών αοράτως, καταξιούντες δωρεών αύλων, τους την ημών εορτήν, ευφημούντας εν άσμασι», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
[irp posts=”359372″ name=”Η εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)”]
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς προσκυνηταί,
Η πάνσεπτος των κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ετήσιος μνήμη, συνήγαγε πάντας ημάς εν τω αγίω τούτω τόπω της Αγιογραφικής πόλεως Καπερναούμ, ίνα δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμψωμεν τω Θεώ και Σωτήρι ημών Κυρίω Ιησού Χριστώ, τω φιλανθρώπως ευεργετήσαντι τω γένει των ανθρώπων διά των μεγάλων και φαεινών αυτού φωστήρων, των φωτισάντων άπασαν την Οικουμένην τω λόγω του Ευαγγελίου της αγάπης και της ειρήνης.
«Τι γαρ Πέτρου μείζον; Τι δε Παύλου ίσον; Οίτινες τω έργω και τω λόγω πάσαν την εν ουρανοίς και επί γης κτίσιν ενίκησαν. Οι τω πηλώ του σώματος συμπεπλεγμένοι, και αμείνους αγγέλων ευρεθέντες. Τι ούν ερούμεν προς τους διδασκάλους της άνω και της κάτω κτίσεως; Ουχ ευρίσκων γαρ λόγον επάξιον εγκωμιάσαι τους εγκωμιάσαντας το γένος ημών, τους την άπασαν γην και θάλασσαν περιελθόντας και τας ρίζας των αμαρτημάτων ανασπάσαντας και τα σπέρματα της ευσεβείας καταβαλόντας εν ταίς καρδίαις των απειθούντων ανθρώπων», λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος.
Όντως αγαπητοί μου, «ουχ ευρίσκομεν λόγον επάξιον εγκωμιάσαι τους εγκωμιάσαντας το γένος ημών των ανθρώπων». Και τούτο, διότι ο μεν Πετρoς ωμολόγησε ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού του ζώντος (Ματθ. 16,16), ο δε Παύλος ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, τα οποία δεν επιτρέπεται να είπη εις άνθρωπον, ( Κορ. Β’ 12,4).
Αυτός δε ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις μεν τον Πέτρον είπε: «Μακάριος ει Σίμων Βαριωνά ότι σαρξ και αίμα ουκ απεκάλυψέ σοι, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς. Καγώ δε σοι λέγω ότι συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι Άιδου ου κατισχύσουσιν αυτής. Και δώσω σοι τας κλείς της βασιλείας των ουρανών», (Ματθ. 16, 17-19). Περί δε του Παύλου είπεν ο Κύριος, «ότι σκεύος εκλογής μοί εστιν ούτος του βαστάσαι το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων υιών τε Ισραήλ εγώ γαρ υποδείξω αυτώ όσα δεί αυτόν υπέρ του ονόματός μου παθείν», (Πραξ. 9, 15-16).
Με άλλα λόγια, οι θείοι ούτοι Απόστολοι ανεδείχθησαν οι στύλοι της Εκκλησίας και οι μεγάλοι φωστήρες της Οικουμένης, δηλονότι οι διδάσκαλοι αυτής, ως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, «τα δοχεία του Πνεύματος, της Αγίας Τριάδος τα ερμηνευτήρια, της οικονομίας του θείου λόγου οι υφηγηταί».
Και ανεδείχθησαν οι θείοι Πέτρος και Παύλος, «της οικονομίας του θείου λόγου υφηγηταί», δηλονότι καθοδηγηταί, διότι ούτοι υπέδειξαν εις ημάς ποίον είναι το πλάτος και το μάκρος και το βάθος και το ύψος της συγκαταβάσεως και του ελέους του Χριστού, ( Εφες. 3,18). Ούτοι εξ άλλου αναγνωρίζονται οι πνευματικοί αρχιτέκτονες του επί γης πολιτεύματος της Εκκλησίας, δηλαδή της διαθρώσεως / διαμορφώσεως του εν Πνεύματι Ιεραχικού και διοικητικού συστήματος αυτής. Ας ακούσωμεν του Παύλου λέγοντος: «Αυτός ο Κύριος έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού», (Εφεσ. 4, 11-12). Και αλλαχού: «Ημείς δε ουχί εις τα άμετρα καυχησόμεθα, αλλά κατά το μέτρον του κανόνος ου εμέρισεν ημίν ο Θεός μέτρου», (Β’ Κορ. 10,13). [Ημείς όμως δεν θα καυχηθώμεν διά κόπους άλλων εις μέρη έξω από τα μέτρα της δικαιοδοσίας μας, αλλά θα καυχηθώμεν διά τα εντός των ορίων της δικαιοδοσίας που μας εξεχώρισεν ο Θεός ως μέτρον και περιφέρειαν της δράσεώς μας]
Ας ακούσωμεν και του Πέτρου λέγοντος: «Πρεσβυτέρους τους εν υμίν παρακαλώ, ο συμπρεσβύτερος και μάρτυς των του Χριστού παθημάτων… ποιμάνατε το εν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστώς, αλλ’ εκουσίως, μηδέ αισχροκερδώς αλλά προθύμως, μηδ’ ως οι κατακυριεύοντες των κλήρων, αλλά τύποι γενόμενοι του ποιμνίου», ( Α’ Πετρ. 5, 1-3).
Οι Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος τιμώνται ιδιαιτέρως υπό της αγίας του Χριστού Εκκλησίας ουχί ως υπερέχοντες τη δυνάμει και ενεργεία του Αγίου Πνεύματος, των άλλων Αποστόλων και Ευαγγελιστών αλλά μάλλον διακρινόμενοι τη διαιρέσει των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, ως κηρύττει ο σοφός Παύλος και ο θείος Πέτρος.
«Διαιρέσεις δε χαρισμάτων εισί, το δε αυτό Πνεύμα· και διαιρέσεις διακονιών εισι, και ο αυτός Κύριος· και διαιρέσεις ενεργημάτων εισίν, ο δε αυτός εστι Θεός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσιν. ῾Εκάστω δε δίδοται η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον» (Α’ Κορινθ. 12, 4-7) κατά Παύλον. Και «έκαστος καθώς έλαβε χάρισμα, εις εαυτούς αυτό διακονούντες ως καλοί οικονόμοι ποικίλης χάριτος Θεού» (Α’ Πετρ. 4, 10) κατά Πέτρον.
Τους μεγάλους τούτους άνδρας της εν Χριστώ πίστεως ημών, δηλονότι Πέτρον, την πέτραν της πίστεως ( Ματθ. 16,18) και Παύλον, το σκεύος εκλογής ( Πράξεις 9,15) κατά την ανακήρυξιν και μαρτυρίαν του Κυρίου καλούμεθα να μιμηθώμεν ως προς τον ιερόν αυτών ζήλον και την υπερβάλλουσαν αγάπην του Χριστού. «Χριστώ συνεσταύρωμαι. Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός», λέγει ο Παύλος. «Ο δε νυν ζω εν σαρκί, εν πίστει ζω τη του υιού και Θεού του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού», ( Γαλ. 2,20).
Μετά δε του υμνωδού και ταίς πρεσβείαις της Αγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας είπωμεν: «Χαίρετε Πέτρε και Παύλε, δογμάτων των θείων θεμέλιοι αρραγείς, φίλοι του Χριστού, σκεύη τίμια. Πάρεστε μέσον ημών αοράτως, καταξιούντες δωρεών αύλων, τους την υμών εορτήν, ευφημούντας εν άσμασιν», Αμήν.
Την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε κέρασμα εις το ηγουμενείον ακολούθως δε και τράπεζα μετ’ ιχθύων εις τον υπαίθριον παραθαλάσσιον χώρον”.
-120x86.jpg)
){kind=link}