“Ας μην φοβόμαστε να διακονούμε τον αδελφό μας, χωρίς να περιμένουμε καμμία ανταμοιβή” είπε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Βελγίου στο Χρισοτυγεννιάτικο μήνυμα του.
Ο Μητροπολίτης δεν παρέλειψε τονίσει ότι ο κάθε ένας μας έχει τον δικό του φύλακα άγγελο.
Διαβάστε όλοκλήρο το μήνυμα:
Γιά μία ακόμη φορά μας αξιώνει ο Πανάγαθος Θεός να εορτάσουμε το πανανθρώπινο γεγονός της γεννήσεως του Σωτήρος στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Η Μητέρα μας Εκκλησία συγκεντρώνει ανθρώπους από διάφορα μέρη, από «ανατολών ηλίου μέχρι δυσμών» (Ψα 112,3), ανθρώπους διαφόρων ηλικιών, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, για να προσφέρη σε όλους την χαρά του ενανθρωπήσαντος, και να κηρύξη ότι «ουκ ένι άρσεν και θήλυ, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, αλλά πάντες εις εσμεν εν Χριστώ Ιησού» (Γα 3,28).
Αυτή είναι η ενότητα που χαρίζει η Γέννησις του Χριστού και η συμμετοχή στο απολυτρωτικό Του έργο. Ενότητα βαθειά και ουσιαστική.
Ο Λόγος του Θεού, με την ενανθρώπιση, ήλθε να συμφιλιώση το ανθρώπινο γένος, να γίνη αδελφός μας, και να μας κάνη μεταξύ μας αδέλφια.
Τούτο είναι το δώρο της ενανθρωπήσεως: η ειρήνη, η καταλλαγή, η συμφιλίωση, η αδελφοσύνη. Αυτό έψαλλαν οι άγγελοι: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη» (Λκ 2,14).
Ο χορός και η δοξολογία των αγγέλων οδήγησαν τους αγραμμάτους ποιμένες των προβάτων στην φάτνη του αρχιποίμενος Κυρίου.
Ο αστέρας οδήγησε τους λατρεύοντας τα άστρα στον Ήλιο της δικαιοσύνης.
Μπροστά στην φάτνη του γεννηθέντος Χριστού γονατίζουν ευλαβικά η Παναγία Μητέρα Του και ο μνήστωρ Ιωσήφ, οι αγραυλούντες ποιμένες και οι μάγοι με τα δώρα. Κοντά σ᾽ αυτούς προσκυνούν οι Προφήτες.
Ο Προφήτης Ησαίας, 800 χρόνια πριν από την έλευση του Χριστού «έβλεπε» αυτή τη σκηνή και φώναζε: «ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾽ ημών ο Θεός» (Ησ 7,14 και Μθ 1,23).
Μπροστά στη φάτνη του γεννηθέντος Χριστού γονατίζουν ευλαβικά και οι χιλιάδες γενεές των ανθρώπων, οι οποίοι πίστεψαν στο κήρυγμα του Σωτήρος και Τού προσέφεραν όχι σμύρνα και λίβανο και χρυσό όπως τον καιρό εκείνο, αλλά το σημαντικώτερο απ᾽ όλα, Τον αγάπησαν, διότι ένοιωσαν την θεική Του αγάπη, και Τού πρόσφεραν την καρδιά τους, την εμπιστοσύνη και την ύπαρξή τους.
Κι εμείς αγαπητοί μου αδελφοί, εορτάζουμε σήμερα το γεγονός της Γεννήσεως του Σωτήρος διότι και σήμερα μπορούμε να σκύψουμε επάνω στην ταπεινή φάτνη, να μιλήσουμε με τον Χριστό, να του πούμε τον πόνο και την αγωνία μας, την θλίψη και τη χαρά μας, να του αναθέσουμε την ζωή και την ελπίδα μας, και Αυτός που είναι η ελπίς πάντων των περάτων της γης, δεν θα αργήση να αποκαλυφθή.
Θα μας σκεπάση με την στοργική του αγάπη, θα ανοίξη τα μάτια της ψυχής μας να τον γνωρίσουμε, θα λιώση τον πάγο της ολιγοπιστίας, θα διαλύση το σκοτάδι με το φως της γνώσεώς του, και θα μεταβάλη τη ζωή μας σε παράδεισο.
Αυτή είναι η εμπειρία της Εκκλησίας μας, 2000 χρόνια τώρα. Σ᾽ αυτό τον δρόμο δεν είμαστε μόνοι.
Έχουμε συνοδοιπόρους μας τους Αγίους. Ο κάθε ένας μας έχει τον φύλακα άγγελό του.
Είναι πολύ κοντά μας, αγαπητοί μου αδελφοί, αρκεί να ζητήσουμε την βοήθειά τους, να τους επικαλεστούμε με πίστη και βεβαιότητα. Αυτοί μας διδάσκουν ότι η χαρά βρίσκεται στην διακονία και η πληρότητα στην προσφορά.
Πρώτος ο Κύριός μας, ο οποίος από Θεός έγινε άνθρωπος για να διακονήση.
«Ήλθον διακονήσαι» μας λέγει «και ου διακονηθήναι» (Μθ 20,28 και Μρ 10,45).
Γι᾽ αυτό κι εμείς, αγαπητοί μου αδελφοί, ας μην φοβόμαστε να διακονούμε τον αδελφό μας, χωρίς να περιμένουμε καμμία ανταμοιβή.
Με τον τρόπο αυτό θα διακονούμε τον ενανθρωπήσαντα Κύριον: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, εφ᾽ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Μθ 25,40).
Έτσι θα εορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα, δίνοντας την καρδιά μας και την ελπίδα μας στον Κύριο και προσφέροντας στον συνάνθρωπό μας την αγάπη, την υπομονή μας, την συγχωρητικότητα, ενεργούντες με διάκριση, λεπτότητα και σεβασμό, «ως λόγον αποδώσοντες» (Εβρ 13,17), και προσέχοντες ότι ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού.
Με την ευκαιρία της παρούσης Εγκυκλίου, αγαπητοί μου αδελφοί, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω για τις ευχές και την αγάπη σας, και ζητώ τις προσευχές σας, για να ανταποκριθώ στο βαρύ καθήκον, το οποίο μου ανέθεσε η Μήτηρ Εκκλησία, να είμαι εις τύπον και τόπον Χριστού για την τοπική μας Εκκλησία, την Μητρόπολη Βελγίου και Εξαρχίαν Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου, διαδεχόμενος τον πολιό Γέροντα και πνευματικό μου πατέρα Σεβασμιώτατο κ. Παντελεήμονα.
Παρακαλώ να μην με ξεχνάτε στις προσευχές σας, με τις οποίες να αγκαλιάζετε και ολόκληρο τον κόσμο.
Ιδιαιτέρως παρακαλώ να μην ξεχνούμε ποτέ την Μητέρα μας Εκκλησία, το μαρτυρικό Φανάρι, και τον αγώνα τον οποίο διεξάγει σε τόσο αντίξοες συνθήκες.
Η αγάπη μας και η συμπαράστασή μας καλό θα ήταν να είναι έμπρακτες, και για τον λόγο αυτό, ας ενισχύσουμε με την προσφορά μας, κατά την δύναμή του ο κάθε ένας, με τον καθιερωμένο δίσκο υπέρ του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και σας καλώ όλους στην Κοπή της Βασιλόπιττας της Ιεράς μας Μητροπόλεως, που θα γίνη στον Μητροπολιτικό μας Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Βρυξελλών, την Κυριακή μετά τα Φώτα, 12 Ιανουαρίου 2014 στις 4 το απόγευμα.
Εύχομαι ο δι᾽ ημάς Ενανθρωπήσας Κύριος να χαρίζη σε όλους υγεία, προκοπή πνευματική και παν ουράνιον αγαθόν, στον κάθε έναν προσωπικά και στις αγαπητές σας οικογένειες.
ο Μητροπολίτης,
+ ο Βελγίου Αθηναγόρας
-250x180.jpg)
