Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων τιμά την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Την Κυριακήν, 15ην /28ην Οκτωβρίου 2012, ετελέσθη Δοξολογία εις το Καθολικόν του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως επί τη μνήμη της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Της Δοξολογίας ταύτης προέστη η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος και μετέσχον αυτής οι Αγιοταφίται Αρχιερείς ενδεδυμένοι ωμοφόριον και επιτραχήλιον και οι Αγιοταφίται Ιερομόναχοι ενδεδυμένοι επιτραχήλιον, τη παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου του αντιπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας εις την Παλαιστινιακήν Αυτονομίαν κ. Αντωνίου Σαμούτη και των μελών της Ελληνικής παροικίας των Ιεροσολύμων.

Προ της απολύσεως ο Μακαριώτατος ανέγνωσε ευχήν υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αγωνισαμένων εναντίον των κατακτητών κατά τα έτη 1940 -1944 και υπέρ πίστεως και πατρίδος πεσόντων και ευχήν ευχαριστίας προς τον Θεόν δια το ότι εξήγαγε το έθνος ημών εκ της δουλείας εις την ελευθερίαν.

Άμα τη ανόδω εις τα Πατριαρχεία ο Μακαριώτατος προσεφώνησε τους Πατέρας και τους μετασχόντας της Δοξολογίας πιστούς δια της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:

«Σεβαστοί Άγιοι Πατέρες και αδελφοί,

Ευσεβείς Χριστιανοί,

Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,

  Η σημερινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 ενέχει μεγάλην ιστορικήν και ηθικήν σημασίαν δια την νεωτέραν ιστορίαν της ανθρωπότητος εν γένει και του Ελληνικού Έθνους ιδιαιτέρως. Και τούτο διότι η αξία εκάστου Έθνους καθορίζεται από τα ιδεώδη, εις την εξυπηρέτησιν των οποίων θέτει τον εαυτόν του.

Το θεόδοτον δώρον της ελευθερίας ως και αι αναλλοίωτοι ηθικαί αξίαι της πολιτισμικής κληρονομιάς και πνευματικής πληρότητος συνιστούν τα ιδεώδη του Ελληνορθοδόξου γένους τε και έθνους.

Ιδεώδη και ηθικάς αξίας υπέρ των οποίων εκατοντάδες ομοεθνών και ομογενών έδωσαν το τίμιον αίμα τους, γενόμενοι ούτω μάρτυρες και σύμβολα ηθικά προς μίμησιν του αγώνος αυτών κατά της επιβουλής των σκοτεινών δυνάμεων του φασισμού και του Ναζισμού.

Ημείς μετά της Γεραράς Αγιοταφιτικής ημών αδελφότητος τιμώντες την ιεράν μνήμην των ηρωϊκώς πεσόντων αδελφών ημών καθηκόντως ανεπέμψαμεν ευχαριστήριον δοξολογίαν εν τω Πανιέρω Ναώ της Αναστάσεως επί τη εξαναστάσει και αύθις εις βίον ακέραιον και ελεύθερον του ευσεβούς ημών έθνους.

Προσέτι δε ανεπέμψαμεν ικετηρίους δεήσεις  τω Θεώ και Σωτήρι ημών Κυρίω Ιησού Χριστώ υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως των ψυχών των υπέρ πίστεως, ελευθερίας και πατρίδος ενδόξως αγωνισαμένων και πεσόντων πατέρων και αδελφών ημών.

Αναφωνήσωμεν λοιπόν

Ζήτω το «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940!

Ζήτω το ευσεβές γένος τε και έθνος ημών!

Ζήτω η Αγιοταφιτική ημών Αδελφότης!»

ο δε Γενικός Πρόξενος κ. Αθανασίου προσεφώνησε δια της κάτωθι προσφωνήσεως αυτού:

«Πριν από 72 χρόνια, που η Ελλάδα ανηφόριζε στο δρόμο του μεγαλείου, που έμεινε στη νεότερη Ιστορία σαν «έπος του 40»,  ήταν η πιο  φωτεινή ώρα των νεότερων χρόνων, λίγα χρόνια μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας και μεσούσης μιας επονείδιστης δικτατορίας, που ξεδιάντροπα μιλούσε για 3ο ελληνικό πολιτισμό πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας, της δόξας της ελληνικής δημιουργίας, που η ίδια είχε δολοφονήσει την 4η Αυγούστου. Η επίθεση του ιταλικού φασισμού είχε όλα τα χαρακτηριστικά της αθλιότητας αυτής της ιδεολογίας. Ήταν πράξη προδοσίας, καθώς παραβίαζε τις κρατικές σχέσεις ομαλής γειτονιάς και  συμβίωσης. Ήταν πράξη εσχάτης δειλίας, καθώς εκδηλώθηκε αιιφνιδιαστικά, χωρίς καμμία προειδοποίηση και  καλυπτόταν πίσω από εκδηλώσεις φιλίας και εμπιστοσύνης.

  Η απάντηση ήταν μεγαλειώδης και  κατέπληξε τους πάντες. Η απάντηση ήταν «ΟΧΙ». Την είπε ομόθυμα ο ελληνικός λαός από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Την είπε η ιστορία μας.

  Με το «χαμόγελο στα χείλη» ξεκινήσαμε τον πόλεμο απέναντι σ’ έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο, συγκριτικά άοπλοι, με ανοιχτά τεράστια κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, αλλά χωρίς ίχνος φόβου και  με μία τεράστια θέληση. Η υπέρβαση της λογικής, η εκτίναξη στα ύψη της θυσίας ήταν η συνέχεια μιας σειράς αγώνων των Ελλήνων για την προάσπιση της ελευθερίας και  της εθνικής ανεξαρτησίας.

  Οι εορτασμοί της επετείου δεν έχουν νόημα, όταν περιορίζωνται σε θεαματικές τελετουργίες. Είναι ζωτική ανάγκη να βαθαίνουμε αδιάκοπα στο νόημα αυτού του μεγάλου αγώνα. Ενός αγώνα όπου ξαναγεννήθηκε ο αληθινός πατριωτισμός, η σύνδεση του κοινωνικού προβλήματος με τα εθνικά, η αδιαίρετη ενότητα της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της προόδου. Τα ιδανικά αυτά καλούμαστε σήμερα να υπηρετήσουμε, να ξαναβρούμε το βήμα μας, την αποφασιστικότητά μας, την πίστη μας στις δυνάμεις του λαού μας.

Ζήτω το Έθνος!

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!»