ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ
“Ας επισκεπτώμεθα την Παναγία στους Ναούς Της και στα Μοναστήρια Της, ας προσπίπτωμε ενώπιόν Της με δέος και ας Την παρακαλούμε ένδακρεις να ενισχύη διά της μεσιτείας Της προς τον Υιόν και Θεόν Της” αναφέρει μεταξύ άλλων σε εγκύκλιό του για την είσοδο στον Δεκαπενταύγουστο ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος.
Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος:
Παιδιά μου ευλογημένα,
Mε την χάρη του Θεού εισερχόμεθα στον μήνα Αύγουστο, ο οποίος είναι ο μήνας της Παναγίας μας, αφού κατ’ αυτόν εορτάζεται η μεγάλη και αγία εορτή της Κοιμήσεώς της, ενώ το δεκαπενθήμερο που προηγείται της Εορτής, τελούνται ιερές Παρακλήσεις προς την Μητέρα του Κυρίου μας και ετοιμαζόμαστε πνευματικά για την μεγάλη Γιορτή της.
Με την ευκαιρία της εισόδου μας στην περίοδο αυτή απευθύνομαι εν αγάπη προς όλους σας, τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή Λαό, προκειμένου να ευχηθώ να έχετε υγιεία και δύναμη στην πνευματική σας πορεία και στην όποια ευλογημένη προσπάθειά σας, αλλά και να σημειώσω κάποιες σκέψεις ωφέλιμες για τον πνευματικό μας καταρτισμό και για την ευόδωση της πορείας μας προς την θέωση.
Η ζωή μας, αγαπητοί, έχει αξία μόνο όταν αγωνιζώμεθα για να φθάσωμε στο ευλογημένο «τέλος», στην εκπλήρωση δηλαδή του σκοπού μας, ο οποίος δεν είναι άλλος από την αγιότητα. Είναι σαφής ο λόγος του Κυρίου μας «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί…» (Α΄ Πετρ. 1,16)
Προς επίτευξιν αυτού του σκοπού χρειάζεται συγκεκριμένη τακτική και αγώνας, όπως τον οριοθετούν οι άγιοι και πάνσοφοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Πρόκειται περί δυσκόλου αγώνος κατά τον ιερώτατο Απόστολο Παύλο, ο οποίος σημειώνει χαρακτηριστικά και ειδοποιεί τους ανθρώπους ότι, «ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». (Εφεσ. Στ.12) Στο πλαίσιο αυτό κινουμένη η αγία μας Εκκλησία δίδει σε μας και την δυνατότητα και τα όπλα να αγωνισθούμε. Ποια είναι αυτά;
Θα τα αναφέρομε επιγραμματικά.
•Η προσευχή, η οποία είναι η μυστική, η εσωτερική κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό και ενισχύει την καρδιά και τον νού, αφού ελκύει την χάρη Του, ενώ από την άλλη παρηγορεί και επιστηρίζει.
•Η νηστεία, η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να κατανοήση, ότι δεν είναι μόνο ύλη, αλλά είναι και πνεύμα. Ότι μετέχει δύο κόσμων, αφού έτσι εδημιουργήθη από τον Θεό. Δυστυχώς, αδελφοί μου, οι περισσότεροι άνθρωποι λησμονούν την πνευματική τους υπόσταση και ζούν βίο βοσκηματώδη, όπως επισημαίνουν οι Άγιοι Πατέρες. Μέσα όμως από μια τέτοια θεώρηση της ζωής και προοπτική δεν ζούμε ουσιαστικά, αλλά απλώς υπάρχομε ως βιολογικές υπάρξεις.
•Η φιλανθρωπία, διά της οποίας βιώνομε την αγάπη ως μετοχή στον πόνο και στην οδύνη, στην πτωχεία και ανάγκη του αδελφού μας. Εξ’ άλλου είναι γνωστό σε όλους μας, ότι η όποια προσφορά στον ενδεή και εμπερίστατο αδελφό μας, στον ίδιο τον Θεό προσφέρεται.
• Ιδιαιτέρως θα επισημάνω, αδελφοί μου, την ανάγκη μετοχής στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Χωρίς την συμμετοχή μας στα Ιερά Μυστήρια, σωτηρία δεν υπάρχει.
Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας αναφέρει χαρακτηριστικά ότι, « η Εκκλησία διά των Μυστηρίων σημαίνεται» (Εις την Θ. Λειτουργίαν, Λιδ’κ.6). Λύπη προξενεί στον Ουρανό και άλγος στην καρδιά μας το γεγονός, ότι πολλοί αδελφοί μας, ενώ είναι βαπτισμένοι στο Όνομα του Τριαδικού Θεού και επιθυμούν να ονομάζωνται μέλη της Εκκλησίας, δεν προχωρούν στο «είναι», στην ουσία δηλαδή της υποθέσεως, αφού δεν συμμετέχουν στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, αλλά περιορίζονται σε μια τυπική εξωτερική ευσέβεια.
Για τον λόγο αυτό ο Κύριός μας εδίδαξε και οι άγιοι Απόστολοι, οι άγιοι Πατέρες και όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας συνιστούν την Εξομολόγηση και την συμμετοχή στο Ευχαριστιακό Δείπνο, στην Θεία δηλαδή Κοινωνία, η οποία κάνει τον άνθρωπο όμαιμο και σύσσωμο Χριστού.
•Όμως κατά τας ημέρας αυτάς τελούνται καθημερινώς οι ιερές Παρακλήσεις προς την Παναγία μας, η οποία είναι η Μητέρα του Θεού και δική μας Μητέρα. Αυτή έφερε στον κόσμο τον Θεό ως άνθρωπο, αυτή Τον εγαλούχησε και Τον κράτησε στην Παναγία αγκάλη Της, αυτή κρατάει και μας στα χέρια Της. Η Παναγία μας με την μητρική Της αγάπη πρεσβεύει προς Κύριον αδιαλείπτως υπέρ ημών.
Ας την επισκεπτώμεθα στους Ναούς Της και στα Μοναστήρια Της, ας προσπίπτωμε ενώπιόν Της με δέος και ας Την παρακαλούμε ένδακρεις να ενισχύη διά της μεσιτείας Της προς τον Υιόν και Θεόν Της, τον καθένα μας, τις οικογένειές μας, την Πατρίδα μας, την κοινωνία μας ολόκληρη, η οποία δυστυχώς κείται εν τω πονηρώ.
Αδελφοί μου, από τα βάθη της ψυχής μου εύχομαι σε όλους σας, καλόν πνευματικό αγώνα γενικώς, ειδικώτερα κατ’ αυτάς τας ημέρας. Να έχετε υγιεία και ευλογία παρά Θεού και με το καλό να εορτάσωμε την μεγάλη και λαμπρά εορτή της Παναγίας μας.
Σας ασπάζομαι με αγάπη πατρική.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
