Την Παρασκευή 24 Ιουνίου πανηγύρισε η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας επί τη εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου αλλά και την εορτή της Συνάξεως πάντων των διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτη Βεροίας.
Της πανηγύρεως προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων. Συλλειτούργησαν ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Στοβίου κ. Δαυίδ (Πατριαρχείο Σερβίας) και Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναυκράτιδος κ. Μελέτιος (Πατραρχείο Αλεξανδρείας).
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας έλαβε χώρα η ενθρόνιση του εμψηφισμένου Καθηγουμένου της Ιεράς Μονή αρχιμ. Πορφυρίου Μπατσαρά ο οποίος τα τελευταία χρόνια ανέλαβε με επιτυχία την αναδιοργάνωση και επάνδρωση της ιστορικής Ιεράς Μονής.
Σε κλίμα συγκίνησης ο νέος Καθηγούμενος από τον θρόνο του Καθολικού επικαλέστηκε τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Τιμίου Προδρόμου, πάντων των διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτης αλλά και τις προσευχές όλων των παρευρισκομένων ώστε η διακονία του να είναι θεάρεστη.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου
«Αστήρ αστέρων Πρόδρομος … επί γης τίκτεται σήμερον, Ιωάννης ο θεοπόθητος», ψάλλει πανηγυρικά σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζουσα το γενέθλιο του μείζονος εν γεννητοίς γυναικών, του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Και αυτόν τον αστέρα των αστέρων που καταυγάζει το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας και είναι για την ιερά αυτή Μονή προστάτης και έφορος τιμούμε σήμερα εξαιρέτως, εορτάζοντες συγχρόνως και τη σύναξη πάντων των εν τη Σκήτει Βεροίας διαλαμψάντων και τω Θεώ ευαρεστησάντων οσίων και θεοφόρων πατέρων, όλων δηλαδή των νοητών αστέρων που έλαμψαν και λάμπουν διά της Χάριτος του Θεού και φωτίζουν τις ψυχές μας και εποπτεύουν στοργικώς και παρακλητικώς τους αγώνες και τους κόπους των ενταύθα ασκουμένων πατέρων.
Τη χαρά της διπλής αυτής πανηγύρεως, της εορτής του Γενεθλίου του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και των αγίων της Σκήτεως, επαυξάνει το γεγονός της ενθρονίσεως του Καθηγουμένου της ιεράς και αγιοφυλάκτου αυτής Μάνδρας, του πανοσιολογιωτάτου αρχιμανδρίτου π. Πορφυρίου, ο οποίος από της σήμερον αναλαμβάνει και επισήμως, κατά την εκκλησιαστική τάξη, την ηγουμενική ευθύνη, την οποία ασκούσε ήδη από ετών ως πνευματικός πατήρ της Ιεράς αυτής εκλογάδος.
Σύμπτωση ή ευλογία Θεού; θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς· τίποτε όμως εις τη ζωή της Εκκλησίας δεν είναι τυχαίο και συμπτωματικό, διότι ακόμη και από τα κατ᾽ άνθρωπον τυχαία και συμπτωματικά ο Θεός οικονομεί την πνευματική ωφέλεια των εις αυτόν πιστευόντων.
Αυτή, λοιπόν, τη διπλή εορτή και πανήγυρη της Ιεράς Μονής, την εορτή του των μοναζόντων καθηγητού αλλά και των εν Σκήτει Βεροίας οσιακώς εναθλησάντων αγίων, πολλοί εκ των οποίων διεκρίθησαν ως ιδρυταί και ηγούμενοι άλλων Ιερών Μονών, οικονόμησε ο Θεός ως ημέρα της επισήμου ενθρονίσεώς σου εις ηγούμενον του Ιερού αυτού Κοινοβίου, διά να αποτελούν διά σε σημείον αναφοράς και διαρκή υπόμνηση της τιμής αλλά και των ευθυνών τις οποίες από της σήμερον επισήμως αναλαμβάνεις.
Διότι η θέση και η αποστολή του ηγουμένου δεν είναι θέση και αποστολή ηγεμονική αλλά ηγουμενική. Και αυτό σημαίνει ότι όποιος θέλει να είναι αληθής ηγούμενος της Αδελφότητος πρέπει να αποτελεί τον ηγούμενον όχι εις την τιμήν και την δόξαν και «τας πρωτοκλισίας εν τοις δείπνοις και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταίς συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταίς αγοραίς και καλείσθαι υπό των ανθρώπων ραββί», όπως λέγει το αψευδές στόμα του Κυρίου, αλλά τον ηγούμενον, δηλαδή τον πρώτον, εις την άσκηση, την προσευχή, τη νηστεία, την εγκράτεια, την υπακοή, την αγάπη, την αρετή.
Τη θέση του ηγουμένου περιγράφει μετ᾽ ακριβείας ο Χριστός λέγων «ος εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος αν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος».
Ο ηγούμενος είναι διάκονος, διότι εν τη ταπεινώσει υψούται και αυτός, τόσον ενώπιον των πνευματικών αυτού τέκνων και μοναχών, όσον και ενώπιον του Θεού, ο οποίος γνωρίζει να αναδεικνύει τους εν ταπεινώσει και όχι εν εγωισμώ και αυταρεσκεία διακονούντας εις τον αμπελώνα του.
Την αλήθεια του πράγματος αποδεικνύει διά της αγίας βιοτής του και ο εορταζόμενος σήμερα τίμιος Πρόδρομος, ο προστάτης και εφόρος της Ιεράς αυτής Μονής. Η ζωή του «ομοίως φωτί λάμπει, προπορεύεται και φωτίζει» και τη δική σου ζωή και πορεία από της σήμερον. Και όπως εκείνος, ο «εν γεννητοίς γυναικών μείζων», θεωρεί τον εαυτόν του λύχνον ο οποίος άναψε για να δείξει εις τους ανθρώπους το φως, δηλαδή τον Χριστό, ο οποίος έρχεται οπίσω του, έτσι θα πρέπει να αισθάνεσαι και συ διά τα πνευματικά σου τέκνα, τους μοναχούς, των οποίων η Εκκλησία σε έθεσε ηγούμενο των ψυχών τους.Συ φρόντιζε να είσαι με τη βιοτή και το παράδειγμά σου λύχνος ο οποίος θα δείχνει τον Χριστό, ώστε προς αυτόν να κατευθύνονται τα πνευματικά σου τέκνα, διότι σ᾽ Αυτόν αφιέρωσαν τη ζωή τους· Αυτός είναι ο νυμφίος της ψυχής τους και για χάρη του εγκατέλειψαν τα πάντα και ανέλαβαν τον χρηστόν ζυγόν της μοναχικής πολιτείας.
Συ φρόντιζε με τη ζωή και το παράδειγμά σου να είσαι αυτό το οποίο λέγει ο καθηγητής των μοναζόντων, ο κατ᾽ εξοχήν ηγούμενος της Ιεράς αυτής μάνδρας: «ο φίλος του νυμφίου ο εστηκώς και ακούων αυτού χαρά χαίρει διά την φωνήν του νυμφίου. Αύτη ούν η χαρά η εμή πεπλήρωται. Εκείνον δεί αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι».
Αληθής ηγούμενος είναι ο φίλος του νυμφίου Χριστού, ο οποίος χαίρεται, όταν τα πνευματικά του τέκνα πλησιάζουν όχι τον ίδιο αλλά τον Χριστό, διότι Εκείνος πρέπει να αυξάνεται μέσα στην ψυχή τους και ο ίδιος να υποχωρεί.
Ακολούθησε, λοιπόν, και συ από της σήμερον, από της ημέρας της επισήμου ενθρονίσεώς σου ως ηγουμένου του Ιερού αυτού Κοινοβίου, εις την πολυεύθυνον διακονίαν την οποίαν σού αναθέτει η Εκκλησία, την οδόν του αγίου ενδόξου προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, την οδόν την οποίαν εβάδισαν ως ηγούμενοι και οι εν Σκήτει Βεροίας ασκήσαντες και αγιασθέντες εν αυτή Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, Διονύσιος ο εν Ολύμπω και Νικάνωρ ο εν Καλλιστράτω τω όρει.
Ακολούθησε την οδόν αυτήν, όπως την εδιδάχθης από αγίους Γέροντες εις τα τριάντα έτη της ασκήσεώς σου εις το Άγιο Όρος, όπως την εδιδάχθης μέσα από την υπακοή σου και τη μαθητεία σου πλησίον των πνευματικών σου πατέρων, και όπως την είδες να την βαδίζει κατά την πολυετή πηδαλιουχία της Ιεράς Μονής της Σίμωνος Πέτρας και ο γέροντάς σου, ο Γέρων Αιμιλιανός.
Ακολούθησέ την και θα βλέπεις τα πνευματικά σου τέκνα και τη μάνδρα ταύτη να προάγεται πνευματικώς διά της χάριτος του Θεού και διά των πρεσβειών του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και των πάντων των εν τη Σκήτει Βεροίας θεοφιλώς ασκησάντων.
Ακολούθησέ την και θα αισθάνεσαι την χαράν του νυμφίου και της ιδικής σου ψυχής πεπληρωμένη εις την ψυχή σου.
Ακολούθησέ την διά να δυνηθείς να επαναλάβεις τους λόγους του Κυρίου κατά την ημέραν της κρίσεως «ούς δέδωκάς μοι τετήρηκα και ουδείς απώλετο» και να ακούσεις της γλυκυτάτης φωνής του «ευ δούλε, αγαθέ και πιστέ, επί ολίγα ης πιστός επί πολλών σε καταστήσω».
Αυτό σού εύχομαι και εγώ πατρικώς σήμερον και επικαλούμαι ταπεινώς τις πρεσβείες του Τιμίου Προδρόμου και αγίων προστατών της Μονής προς ενίσχυση και στερέωσή σου.
){kind=link}