Είναι από την ιστορία αποδειγμένο ότι στις δύσκολες περιόδους των οικονομικών κρίσεων και της φτώχειας. η Εκκλησία και οι Μονές κυρίως ενίσχυαν πάντα τις ασθενείς κοινωνικές ομάδες, που επιβίωναν από την αλληλεγγύη που αναπτυσσόταν και αναπτύσσεται από την αγάπη που πρεσβεύεται στον χώρο της Εκκλησίας.
Ο λόγος για όσους διατείνονται ότι χάνοντας την περιουσία, ιδιαίτερα τα Μοναστήρια, την κερδίζει ο λαός. Συγκεκριμένα πρόσφατα εκδόθηκε απόφαση του Εφετείου Θράκης, η οποία αποφαίνεται ότι η λίμνη Βιστωνίδα, αλλά και οι Εκκλησίες που ανήκουν εκεί στην Μονή, από το Βυζάντιο και την Τουρκοκρατία, ανήκουν στο Δημόσιο!!! Και έτσι κέρδισε ο λαός!!!
Η αλήθεια είναι ότι η λίμνη Βιστωνίδα είχε δοθεί ήδη στο Δημόσιο με τις ανταλλαγές με την συναίνεση της Μονής για την τοπική κοινωνία, όμως τα ακίνητα του Δημοσίου που πήρε η Μονή αυτά θα καταλήξουν όχι στον λαό αλλά είτε στην εγκατάλειψη, είτε θα πουληθούν κοψοχρονιάς σε ξένες εταιρείες χωρίς καμμία ωφέλεια του λαού.
Είναι γνωστό το φιλανθρωπικό έργο της Μονής Βατοπαιδίου, συσσίτια, πλήθος από πτωχοκομεία, γηροκομεία και κάθε είδους Ιδρύματα ενισχύονται σήμερα από την Μονή και κάθε Εκκλησιαστικό Φορέα. Αν τελικά ισχύσει αυτή η απόφαση, το πλήγμα στην ελληνική κοινωνία θα είναι πολλαπλό, και όσον αφορά την εκκλησιαστική βοήθεια προς τον λαό, αλλά και γιατί η νομική προστασία, της από αιώνες περιουσίας της Εκκλησίας που διατίθεται για φιλανθρωπικούς σκοπούς πλήττεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά δυστυχώς και στο εξωτερικό όπου υπάρχουν τα Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία και η περιουσία τους είναι ζήτημα της ίδιας της υποστάσεως και υπάρξεώς τους.
Περιουσίες της Εκκλησίας που σεβάστηκαν ξένα Έθνη είναι πολύ δύσκολο να μη γίνουν σεβαστές στην Ελλάδα. Τελικά η υπόθεση αυτή είναι μόνο αστική και δεν έχει κλείσει όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν αφού θα οδηγηθεί τελικά στον Άρειο Πάγο.
Κάποιοι κατ΄επάγγελμα κακοπροαίρετοι θα σπεύσουν- προκειμένου να λαϊκίσουν- να συνδέσουν την απόφαση του Εφετείου Θράκης με το εν εξελίξει μεγάλο ποινικό δικαστήριο των Αθηνών, το μόνο αρμόδιο να αποφανθεί για την υπόθεση Βατοπαιδίου. Όμως η απόφαση του εφετείου της Θράκης δεν είχε καμία σχέση με το ποινικό και παρά τα αντίθετα που σκοπίμως σχολια΄στηκαν σε μερίδα του τύπου, η απόφαση αυτή δεν «επιβεβαιώνει» απολύτως κανένα «σκάνδαλο» και όσοι εμπλέκουν τις δύο υποθέσεις διαστρεβλώνουν τελικά το νόημα της απόφασης.
Επιπλέον το καθεστώς που πάει να δημιουργηθεί με την απόφαση του Εφετείου Θράκης δύναται να επηρεάσει αρνητικά και να θέσει μελλοντικά σε κίνδυνο και τις ιδιοκτησίες των Ελληνορθόδοξων Πατριαρχείων.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων επί παραδείγματι, αλλά και το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι σε περιοχές επίφοβες και αποφάσεις τέτοιου τύπου μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα με τα κράτη στα οποία βρίσκονται ανοίγοντας σε αυτά παράθυρο προκειμένου να διεκδικήσουν την ιδιοκτησία μελλοντικά.
Με λίγα λόγια ανοίγει την όρεξη Τουρκων και Εβραίων…
Εντύπωση τέλος προκαλεί το γεγονός η συμπερασματική 246 σελίδων απόφαση στην ουσία αρνείται την όποια αποδεικτική ισχύ των Πατριαρχικών Σιγγιλίων, χαρακτηρίζοντας την υπό τον Πατριάρχη Νεόφυτο Ζ΄ , Ιερά Σύνοδο, του οικουμενικού Πατριαρχείου “αναξιόπιστη” (σελ 61 της απόφασης). Αφήνει μάλιστα υπονοούμενα για τους άγνωστους λόγους για τους οποίους η Σύνοδος αυτή παρερμήνευσε σύμφωνα με το εφετείο της Ροδόπης το ιδιοκτησιακό καθεστώς όταν ρωτήθηκε το 1791 από τον Τούρκο Ναύαρχο Χουσείν Πασά. Απορρίπτει όλες τις πρόσθετες παρεμβάσεις , της Ιεράς Κοινότητας Αγίου όρους, Εκκλησίας της Ελλάδος, Ιεράς Μονής Σινά ακόμη και του Οικουμενικού Θρόνου τονίζοντας ότι έπρεπε να παρέμβουν νωρίτερα και όχι τώρα.(σελίδα 25).
-120x86.jpg)
