Γράφει ο Αντρέας Καρακούσης
Η Ρωσία μπαίνει για τα καλά στο γεωστρατηγικό παιχνίδι και δεν αφήνει ανάσα σε Δύση και Μέση Ανατολή!
Οι ΗΠΑ θεωρούνται ακόμα σήμερα η μόνη υπερδύναμη στρατιωτικά και τεχνολογικά.
Αυτός ο μύθος στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η δύναμη αυτή ήρθε σε αντιπαράθεση από το 1990 και μετά με αντιπάλους που δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με αυτή. Δεν ήρθε δηλαδή σε αντιπαράθεση με μία Ρωσία ή μία Κίνα!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αμερικανική τεχνολογία είναι πρωτοποριακή, προηγμένη και πολυσύνθετη και αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχει το προβάδισμα στον σημερινό κόσμο…
Όμως, όπως μας πληροφορεί η ανάλυση του διακεκριμένου Δρ. και καθηγητή Κωνσταντίνου Γρίβα στο περιοδικό Επίκαιρα (τεύχος 319), πολλά φιλόδοξα σχέδια – και παραδείγματος χάριν αυτά που αφορούν τη ναυπήγηση αμερικανικών πολεμικών πλοίων – τα τελευταία χρόνια… μπαίνουν συνεχώς στο συρτάρι.
Άλλωστε, το κόστος παραγωγής των πιο φιλόδοξων προγραμμάτων.. είναι πραγματικά τεράστιο.
Κάθε πρόγραμμα στοιχίζει κάποια δισ. δολάρια και αυτό οπωσδήποτε επηρεάζει εντονότατα τον αμερικανικό προϋπολογισμό.
Ως παράδειγμα φέραμε ήδη το γεγονός ότι οι ΗΠΑ παράγουν πολύ λιγότερα πολεμικά πλοία από όσα κατά καιρούς έχουν με διάφορα προγράμματα σχεδιάσει.
Και αυτό φυσικά δε μπορεί παρά μελλοντικά να επηρεάσει τις όποιες γεωστρατηγικές ισορροπίες στον πλανήτη!
Μάλιστα, όπως μας πληροφορεί ο Δρ. Κων. Γρίβας, δεν παράγουν απλώς λιγότερα όπλα αλλά – παράλληλα – και όπλα που διαθέτουν χαρακτηριστικά που θεωρούνταν πρωτοποριακά σε επίπεδο επιχειρησιακό.. κάποιες δεκαετίες πριν… αλλά όχι σήμερα!
Παραδείγματος χάριν, το έξυπνο βλήμα LRLAP, που χρησιμοποιείται ως πυρομαχικό στα πυροβόλα διαμετρήματος 155 χιλιοστών στα αντιτορπιλικά DDG-1000 κλάσης Zumwalt, έχει βεληνεκές λίγο μεγαλύτερο από τα 100 χιλιόμετρα… και άρα – όπως τονίζει ο κ. Γρίβας – ένα τέτοιο πλοίο θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων από την ακτή πράγμα πολύ δύσκολο αν είναι υποχρεωμένο να επιχειρεί πολύ κοντά στις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου (όπου πλέον δεν κυριαρχεί η αμερικανική παντοδυναμία διότι διάφορα πλέγματα αντιπρόσβασης, όπως λέει, που τα εκφράζουν χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και το Ιράν – τα οποία διαθέτουν πολύ αναπτυγμένα οπλικά συστήματα – έχουν πλέον αναδειχθεί σε ισχυρότατους παίκτες).
Και από την άλλη πλευρά αυτό το πλοίο μπορεί να μεταφέρει τους μισούς περίπου πυραύλους από αυτούς που μπορεί να μεταφέρει ένα αμερικανικό πυρηνικό υποβρύχιο που έχει τη δυνατότητα να επιχειρήσει με πολλή μεγαλύτερη ασφάλεια.
Με λίγα λόγια, ο κ. Γρίβας συμπεραίνει, με βάση τα στοιχεία που διαθέτει, ότι, σε ναυτικό επίπεδο ουσιαστικά, οι ΗΠΑ διαθέτουν σήμερα εκσυγχρονισμένες εκδόσεις πλοίων που ξεκίνησαν να κατασκευάζονται τη δεκαετία του ΄70. Φυσικά, αυτό το πράγμα οι Αμερικανοί το γνωρίζουν.
Αλλά, κατασκευάζουν λιγότερα όπλα – και με χαρακτηριστικά που δε συμβαδίζουν με τη σημερινή γεωστρατηγική πραγματικότητα – διότι απλούστατα, ως γνωστόν, τα όπλα – ειδικά κατά την εποχή που υπάρχει η απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου – κατά κύριο λόγο κατασκευάζονται για να μη χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν!
Ωστόσο, ο καθηγητής γεωπολιτικής Γρίβας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα όπλα αυτά… αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν σε κάποια σύγκρουση… με έναν πολύ δυνατό αντίπαλο.. οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν πιθανότατα μεγάλο πρόβλημα. Ένα το κρατούμενο!
Ο Πούτιν βρυχάται σαν θηρίο!
Από την άλλη πλευρά, στη Ρωσία, η δημοτικότητα του Βλάντιμιρ Πούτιν φτάνει για μία ακόμα φορά «πιάνει ταβάνι» μετά τις επιδρομές της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας στη Συρία αλλά και μετά τις κυρώσεις που επιβάλλει στην Τουρκία.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι εμφανής ο διαλλακτικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο Ρώσος Πρόεδρος από τους Δυτικούς.
Του αναγνωρίζεται μία καθαρά ηγετική θέση από τη Δύση σε σχέση με τη Συριακή κρίση και έχουν ήδη υπάρξει συνεννοήσεις για κοινή δράση Ρωσίας – ΗΠΑ δεδομένου ότι το Ισλαμικό Χαλιφάτο και οι Τζιχαντιστές αποτελούν μία ισχυρή απειλή για όλους!
Όλα αυτά, όμως, τα συγκυριακά γεγονότα.. δεν πρέπει να μας κάνουν να νομίζουμε ότι οι ΗΠΑ δε θα επιχειρήσουν στο μέλλον να δυναμιτίσουν την επεκτεινόμενη ρωσική επιρροή. Μια ρωσική επιρροή η ανάπτυξη της οποίας έχει βρει για τα καλά το δρόμο της!
Οι ΗΠΑ έχουν ως στόχο να διατηρήσουν τον μονοπολικό ψυχροπολεμικό κόσμο της παγκόσμιας κυριαρχίας τους στο πλαίσιο μίας αντίληψης που θα συνεχίζει να καταπατά εθνικά σύνορα και να επιβάλλει οικονομικές και πολιτισμικές πολιτικές αλλά και τη βία εις βάρων πολλών χωρών!
Αυτή ακριβώς είναι η θέλησή τους αλλά σε αυτό αντιτίθενται δυνάμεις όπως η Ρωσική Ομοσπονδία και η νέα αυτή πραγματικότητα είναι προς των συμφέρον όλης της ανθρωπότητας ασχέτως αν δεν είμαστε στην εποχή που το «αντίπαλον δέος» είχε ορισμένα προοδευτικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά της ΕΣΣΔ.
Πίσω από την δυναμική και συγκρουσιακή ρητορική Πούτιν κρύβεται ένας λόγος που εξισορροπεί δύο βασικά χαρακτηριστικά: Από τη μία πλευρά προβάλλει μία φιλειρηνική αντίληψη για την πορεία του σύγχρονου κόσμου και από την άλλη πλευρά ξεκαθαρίζεται από τον Πρόεδρο ότι δε θα ακολουθήσει τη χριστιανική αντίληψη «Αν με χαστουκίσεις θα γυρίσω και το άλλο μάγουλο».
Η νέα δυναμική Πούτιν βάζει τέλος και σε μία δυτική πρακτική που συνηθίσαμε απόλυτα τα τελευταία αρκετά χρόνια: Έως τώρα, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρόβαλλαν την αντίληψη ότι η χρήση βίας μπορούσε να είναι νόμιμη μόνο αν αποφασιζόταν από το ΝΑΤΟ. Πλέον, αυτή η αντίληψη θα περιθωριοποιηθεί και αυτό είναι μία σημαντική θετική εξέλιξη για την πορεία ενός κόσμου που μόνο καταστροφή μπορεί να του προκαλέσει η περιγραφείσα (πιο πάνω) μονοπολική λογική!
Με αυτή την έννοια, θα πρέπει να τονιστεί από τη ρωσική πλευρά ότι η χρήση στρατιωτικής βίας θα πρέπει να αναλαμβάνεται μόνο στην περίπτωση που πρόκειται για μία απόφαση του ΟΗΕ (καταστατικός χάρτης των Ηνωμένων Εθνών) και όχι για μία μονομερή απόφαση του ΝΑΤΟ ή της Ευρώπης. Με αυτή την έννοια.. θα κριθεί και η πολιτική Πούτιν κατά που βαδίζει και ποιους κανόνες ακολουθεί ή παραβιάζει!
Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο πεδίο – που δεν αφορά την άμεση επικαιρότητα αλλά μια πιο διαχρονική πραγματικότητα – στην αντιπαράθεση Ρωσίας και Δύσης και αυτό αφορά τη Δυτική αντιπυραυλική ασπίδα. Η Ρωσία κατά καιρούς επανέρχεται στο ζήτημα και στέλνει ξεκάθαρα προς τη Δύση το μήνυμα ότι η επέκταση της «αντιπυραυλικής άμυνας» ενοχλεί τη Ρωσία!
Ο δε Ρώσος Στρατηγός Σεργκέι Καρακάεφ δήλωσε πρόσφατα ότι η ασπίδα αυτή δε θα μπορέσει να αναχαιτίσει μία ενδεχόμενη μαζική επίθεση ρωσικών πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων (που αποτελούν το 56% του ρωσικού πυρηνικού οπλοστασίου.. το οποίο – σημειωτέον – θα έχει ανανεωθεί πλήρως έως το 2022).
Σύμφωνα δε με άλλα δεδομένα, η Ρωσία έχει ξεπεράσει κατά 17% – με τα νέα όπλα που δημιουργεί – το στόχο επανεξοπλισμού που είχε θέσει για τη φετινή χρονιά! Εντυπωσιακό!
Ουσιαστικά, οι Ρώσοι έχουν ως στόχο να είναι έτοιμοι για οποιοδήποτε μελλοντικό ενδεχόμενο! Και δεν αποκλείεται στο μέλλον να δούμε να εξελίσσεται μία έντονη κούρσα εξοπλισμών! Για λόγους αμυντικούς, για λόγους αποτρεπτικούς. Γι’αυτό τρίζει, θέλουμε να πιστεύουμε, τα ακονισμένα δόντια της η Ρωσία!
Η Ρωσία έχει να αντιμετωπίσει τα μεγάλα βάρη της επεκτεινόμενης αντιπυραυλικής ασπίδας, την ύπαρξη πάμπολλων αμερικανικών βάσεων σε όλον τον κόσμο (που εδώ και χρόνια έχουν ριζώσει ακόμα και στο έδαφος πρώην σοβιετικών χωρών όπως η Ρουμανία και η Πολωνία – η δε Πολωνία συνορεύει με τη Ρωσία!) ενώ η Ρωσία διαθέτει μόνο δύο στρατιωτικές βάσεις έξω από τα σύνορά της.. μία στο Κυργιστάν και μία στο Τατζικιστάν.
Πρόκειται για απειλή πρώτου μεγέθους και ο Πούτιν – έχει αναρωτηθεί στο πρόσφατο παρελθόν: «Τι κάνουν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη και μάλιστα με πυρηνικό εξοπλισμό»; Και ξεκαθαρίζει φυσικά, με τη πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί, ότι δεν πρόκειται να παραμείνει ένας απλός θεατής όλης αυτής της πραγματικότητας!
Θα πρέπει, όμως, παράλληλα, να δείξει με τις επιλογές του ότι η «Μεγάλη Ρωσία» δε θα υιοθετήσει αμερικανικές λογικές των προηγουμένων ετών! Θα πρέπει στην πράξη να δείξει ότι θα παίξει το ρόλο μιας δύναμης αποτροπής και όχι το ρόλο του εισβολέα!
Θα πρέπει να υποστηρίξει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και να καταγγέλει όποιες δυτικές πράξεις στρέφονται ωμά και προκλητικά εναντίον της… αλλά και να καταστεί ένας πραγματικός πόλος ειρήνης απέναντι στην αιματηρή, φρικαλέα και εξανδραποδιστική πολιτική που επέβαλλαν μονομερώς – και με τη βοήθεια της Δυτικής Ευρώπης – οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής προσφάτως!
Εν αναμονή των επόμενων κινήσεων του Βλαντίμιρ Πούτιν και της Ρωσικής Ομοσπονδίας λοιπόν!
