του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Αν κάποιος μας ρωτούσε, ποιό είναι το νόημα των Χριστουγέννων, θα το εκφράζαμε με μία πρόταση:
«Χριστούγεννα σημαίνει ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος και ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός».
Αυτό το μεγάλο γεγονός αναμένουμε σε λίγες μέρες και οι καρδιές των χριστιανών σκιρτούν από χαρά. Στους ύμνους της Εκκλησίας συχνά συναντούμε την αλήθεια αυτή αλλά μπορεί να μην δίνουμε την ανάλογη προσοχή και σημασία. Όλο αυτό το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων αναφέρεται στο ακόλουθο 3ο τροπάριο της Γ´ ωδής του Ιαμβικού Κανόνα των Χριστουγέννων.
Ύψους ανάσσων, ουρανών ευσπλαγχνία
Τελεί καθ᾽ημάς, εξ ανυμφεύτου Κόρης
Άϋλος ων το πρόσθεν, αλλ᾽επ᾽εσχάτων
Λόγος παχυνθείς, σαρκί τον πεπτωκότα
Ίνα προς αυτόν ελκύση πρωτόκτιστον.
Η ερμηνευτική απόδοση του τροπαρίου είναι η ακόλουθη:
(Ο Θεός) Λόγος, ο οποίος βασιλεύει του ύψους των Ουρανών, εξαιτίας της ευσπλαγχνίας Του, γίνεται άνθρωπος δι᾽ημάς από την Ανύμφευτη Κόρη (την Παναγία), ο οποίος ήταν πριν άυλος, αλλά κατά τους εσχάτους χρόνους επαχύνθη κατά την σάρκα (δηλαδή έλαβε σάρκα) για να ελκύσει επάνω Του (δηλαδή να σώσει) τον πρωτόπλαστο (Αδάμ), ο οποίος είχε πέσει.
Πανηγυρίζουμε, λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι για το γεγονός της Σαρκώσεως διότι πλέον ο Θεός έλαβε επάνω Του το βάρος των αμαρτιών μας και πλέον μπορούμε να ελπίζουμε για την σωτηρία των ψυχών μας, αρκεί να ζούμε με ταπεινό φρόνημα.
