1. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
«Ο ανεξομολόγητος άνθρωπος είναι όμοιος με έναν αβάπτιστον και είναι αδύνατον να σωθή. Καί ανίσως ένας όπου απέθανεν εάν μεν και επρόφθασε να εξομολογηθή και ας μη κοινώνησεν είναι ελπίδα εις αυτόν.
Εάν δε και δεν εξομολογηθή, ας κοινωνήσει όσες φορές θέλει, τίποτες δεν ωφελείται, μάλιστα βλάπτεται, επειδή και κοινωνεί ανάξια και αλλοίμονον εις αυτόν. Πρώτον πρέπει να γίνεται η εξομολόγησις, έπειτα η Αγία Κοινωνία. Πρώτον να πλύνωμε και να καθαρίσωμεν το αγγείον και ύστερα να βάλωμεν το πολύτιμον πράγμα μέσα».
2. Άγιος Γέρων Πορφύριος
Μού έλεγε ο Παππούλης:
“Όσο πιο μακριά από το Θεό είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύστενοχωριέται και ταλαιπωρείται από διάφορα πράγματα. Πρέπει να πηγαίνουμε στον πνευματικό μας όταν έχουμε κάτι που μας βασανίζει”.
“Να εξομολογείσαι τακτικά και καλά, γιατί και Πατριάρχης νάείσαι, αν δεν εξομολογείσαι, δεν σώζεσαι”, μου είπε μια άλλη φορά.
Έλεγε ως, με το μυστήριο της Εξομολογήσεως ο,τι είναι πεσμένο χάμω ανορθώνεται. Μας είπε κάποτε τη συγκινητική περίπτωση ενός μοναχού, ο οποίος είχε πάει μικρός στο Άγιο Όρος και είχε πολλάχαρίσματα, που τον έκαμναν να νιώθει ότι ζούσε μέσα στον παράδεισο.
Μιά ημέρα δεν έκανε υπακοή σε κάτι, που του είπε ο Γέροντάς του, καίτού έφυγε τότε όλη αυτή η χαριτωμένη κατάσταση. Όταν γύρισε ο Γέροντάς του κι έκανε εξομολόγηση και διαβάστηκε η συγχωρητικήευχή, αμέσως επανήλθε η κατάσταση εκείνη της χάριτος, την οποία είχε απολέσει.
Ο Άγιος πλέον Γέρων Πορφύριος τόνιζε πάντοτε ότι, όταν είμαστε μέσα στήν Εκκλησία, όταν συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας, είμαστε μέσα στον παράδεισο. Καί ότι, όσο πιο πολύ συμμετέχουμε στα Μυστήρια, τόσο πιο πολύ είμαστε στην αιώνια ζωή.
