Χαίρε, Σταυρέ, απορούντων προστάτα·(..)
χαίρε, Σταυρέ, της ζωής ταμείον.(…) Χαίρε Σταυρέ, ορφανών αντιλήπτορ· χαίρε Σταυρέ, πλουτιστά των πενήτων.(…) Χαίρε Σταυρέ, ιατρέ των νοσούντων·χαίρε, αεί βοηθέ των βοώντων·
Οι παραπάνω είναι μονάχα μερικοί από τους χαιρετισμούς του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μιλούν για τους απόρους & τους πένητες και το ταμείο της ζωής. Αύριο η Ελλάδα μας καλείται πάλι να κάνει ένα ακόμη ταμείο ενώπιον μιας ακόμη κάλπης.
Το αυριανό Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά την ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού, μάς θέτει μπροστά στο μεγαλύτερο θέμα της ελευθερίας μας. Ποια είναι όμως στην πραγματικότητα η αληθινή ελευθερία σε μια κοινωνία που βομβαρδίζεται από πολυποίκιλα ερεθίσματα, τα οποία σαν άλλες Σειρήνες μάς καλούν να σταυρώσουμε στο ψηφοδέλτιο τον τάδε ή τον δείνα υποψήφιο και σε αυτήν την εκλογκή αναμέτρηση;
Ο Κύριος σταυρώθηκε για εμάς , ωστόσο εμείς τον ξανασταυρώνουμε καθημερινώς με τη συμπεριφορά μας και “σταυρώνοντας” αναξίους υποκριτές, οι οποίοι με τη σειρά τους μας φορτώνουν έναν ακόμη σταυρό.
Γιατί ουδείς αμφιβάλει πως και μετά τις εκλογές σταυρός μας περιμένει. Τότε έρχεται η… λυπητερή.
Όποιος διαλέγει ελεύθερα τη πορεία του Χριστού σηκώνει Σταυρό ως γνωστόν, πλην όμως και σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία περίσσεψε ο φαρισαϊσμός. Ουρές αρχηγών και πολιτικάντηδων για να πάρουν την ευλογία από το τιμημένο ράσο. Μέχρι αστεϊσμούς από εκείνους που μάς οδήγησαν στη σημερινή οδυνηρή κατάσταση είχαμε περί της δήθεν προνομιακής θέσης της Εκκλησίας στο θέμα της φορολόγησης.
Άθεοι, ένθεοι και λοιποί πέρασαν τις πύλες Αρχιεπισκοπών και Μητροπόλεων ανά την επικράτεια για να δείξουν πως πορεύονται με…το σταυρό στο χέρι.
Είναι όμως έτσι; Μπορούμε πια να πιστέψουμε όλους εκείνους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας έφεραν στην ολέθρια σημερινή κατάσταση;
Κλείνοντας ας θυμηθούμε την τόσο επίκαιρη σημερα αναφορά του Γερμανού δραματουργού Μπέρτολτ Μπρεχτ που κλείνει μιλώντας για έναν ακόμη σταυρό…
Αυτοί … που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύχνουν.. τη λιτότητα
Αυτοί… που παίρνουν όλα τα δοσήματα ζητάνε… θυσίες
Οι χορτάτοι… μιλάνε στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές… που θα’ρθουν.
Αυτοί… που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Οι εργάτες… φωνάζουν… για ψωμί.
Οι έμποροι… φωνάζουν.. γι’ αγορές
Οι άνεργοι…. πεινούσαν.
Τώρα… πεινάνε… κι όσοι εργάζονται
Όλοι οι μήνες.., όλες οι ημέρες είναι ανοιχτές.
Κάποια απ’ αυτές… θα σφραγιστεί μ’ έναν σταυρό….
