Είχε ένα απλό και ξεκάθαρο τρόπο να αποδραματοποιεί τα πράγματα, που σε νέα ηλικία μεγαλοποιούμε συνήθως.
Τα έφερνε στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Έγραφε σε απάντησή του:
– Διάβασα το γράμμα σου και είδα τα δικαιολογημένα κλάματα τα οποία έχουν στο βάθος την αιτία της αλλαγής, που σκέπτεσαι να γίνει (του τόπου) και της αλλαγής που σκέπτεσαι και αγωνίζεσαι (του τρόπου). Όλα αυτά σιγά-σιγά θα ταχτοποιηθούν και χρειάζεται λίγη υπομονή και λίγος αγώνας και πολύ εμπιστοσύνη στο Θεό, με ταπείνωση. Πιστεύω να μπόρεσα να εκφρασθώ. Μια μπόρα είναι κι αυτή και θα περάσει…
Η μπόρα φέρνει και βροχή, η οποία καθαρίζει την ατμόσφαιρα και πλένει τον τόπο, και βοηθάει για την βλάστηση.
Δεν τα θεωρώ επομένως «ανοησίες» αυτά που μου γράφεις, αλλά καταλαβαίνω, και σου δίδω δίκιο μέχρις ενός σημείου, και εκεί που δεν σε δικαιολογώ, σε πονώ.
Εάν είχες λίγη πίστη, θα άλλαζαν σχεδόν όλα, και εάν είχες και λίγη ταπείνωση παραπάνω, θα κρατούσες τη χάρη του Θεού με το ενοικιοστάσιο!
Τώρα είναι καλό να ησυχάσεις. Μια πολύ σοβαρή εργασία είναι να διαβάζεις βίους αγίων και να τους αποδίδεις. Αυτό, μαζί με την προσευχή θα συγκεντρώσει το νου σου την καρδιά και τις δυνάμεις σου και έτσι ας πούμε, όλη σου η ύπαρξη θα κυλά στο αυλάκι του Θεού…
){kind=link}