Τη Κυριακή 12/7/2015 είναι η πρώτη φορά όπου θα εορταστεί η μνήμη του οσίου πατρός ημών Παϊσίου του νέου του Αγιορείτου.
Το τυπικό της εκκλησίας της Ελλάδος δεν έχει προβλέψει τη προσθήκη των ανάλογων τροπαρίων στη ακολουθία της επόμενης Κυριακής διότι η αγιοκατάταξη του γέροντα έγινε μετά την έκδωση του τυπικού.
Καθώς ο όρθρος της Κυριακής δεν συμπεριλαμβάνει τροπάρια άλλου εορταζομένου αγίου, με την ευλογία του ιερέως μπορούν να ψαλθούν απολυτίκιο εξαποστειλάριο, αίνοι, από ακολουθίες που έχουν ήδη εκδωθεί προς τον όσιο Παίσιο όπως η ακόλουθη http://www.pemptousia.gr/wp-content/upl … reitoy.pdf Και ασφαλως κανεις να μην παραλειψει να αναγνωσει στο συναξαρι την μνημη του οσιου Παισιου.
Τη αυτή ημερα, μνήμη του οσίου Πατρός ημών, Παισίου του νέου του Αγιορείτου, τελειωθέντος εν ειρήνη,εν έτει χιλιοστώ εννεακοσιοστώ ενενηκοστώ τετάρτω (1994)
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α΄.
Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῶν Φαράσων τὸν γόνον,
καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον,
Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν,
ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας,
δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα. Ἕτερον.
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Ὥσπερ ἄγγελος, φανεὶς ἐν κόσμῳ, ἐν τοῖς ἔτεσι, τοῖς τελευταίοις, χριστομίμητε Παΐσιε ὅσιε,
ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας ἐν Ἄθωνι, ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας, καὶ κατηύγασας,
πιστῶν τὰ πλήθη τῇ χάριτι, τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι.
Ἕτερον. Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε. Παΐσιε γέγονας,
τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς, τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ Σουρωτῆς ὁ τροφός,
Κονίτσης τὸ καύχημα, σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη, Ἀρσενίου ὁδεύσας, εἴληφας χαρισμάτων,
τὴν πληθὺν Παρακλήτου, ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν, παρέχων τὰ πρόσφορα.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. Τὸν πανεύφημον ἄνδρα,
τοῦ ὄρους Ἄθωνος, τὸν ἐπ” ἐσχάτων τῶν χρόνων, καθάπερ φάος λαμπρόν,
τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα, καὶ νοσήματα ψυχῶν, καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς,
ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν, τῆς προοράσεως λύχνον, νέον Παΐσιον τιμήσωμεν. Τῇ δωδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός,
μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν, Παϊσίου τοῦ νέου τοῦ Ἁγιορείτου, τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ,
ἐν ἔτει χιλιοστῷ ἐννεακοσιοστῷ ἐνενηκοστῷ τετάρτῳ (1994).
Στίχοι Παΐσιε τοῦ ὄρους Ἄθωνος δένδρον, πολύκαρπον ὁσιώτατε ἐδείχθης.
Δεκάτῃ τε καὶ δευτέρᾳ Παΐσιος θάνε. Ἐξαποστειλάριον. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε. Τὸν ὅσιον Παΐσιον,
Ἁγίου Ὄρους κλέϊσμα, τῆς Σουρωτῆς τὸν ἐπόπτην, καὶ ποδηγέτην τῶν νέων, τὸν λόγοις τε καὶ πράξεσι,
τοὺς ἐνδεεῖς στηρίξαντα, τιμήσωμεν ἐν ᾄσμασιν, ὑμνολογοῦντες ἐνθέως, τὸν βίον τούτου καὶ ἔργα.
Εἰς τοὺς Αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια.
Ἦχος πλ. δ΄. Τί ὑμᾶς καλέσωμεν ἅγιοι.
Τί σε ὀνομάσωμεν ὅσιε, τῶν Φαράσων τὸν βλαστόν, καὶ τῆς Κονίτσης θησαυρόν,
Σουρωτῆς τὸν ὁδηγόν, καὶ τοῦ Σινᾶ τὸν ἀσκητήν, τοῦ Ἄθω, ἐγκαλλώπισμα τὸ μέγιστον, Ἑλλάδος,
τὸ ὑπόδειγμα πρὸς μίμησιν, Παΐσιε θεοδόξαστε· ἡμῶν ὁ κόσμος καὶ καύχημα, ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Τί σε προσφωνήσω Παΐσιε, τῆς νεότητος πατέρα, καὶ λαμπρὸν μυσταγωγόν, μοναζόντων τὸν ἀλείπτην,
πρὸς τὰ κρείττω θαυμαστόν, νοσούντων, ἰατῆρα ἀκριβέστατον, δαιμόνων, σκεδαστὴν καὶ πολεμήτορα,
ἐν τοῖς ἐσχάτοις γὰρ ἔτεσιν, ὡς ἰσοστάσιος πέφηνας, τῶν πρόπαλαι, διδασκάλων τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Τί σε νῦν προσείπω Παΐσιε, τῶν ἀνδρῶν ἐξηρτημένων, ταῖς οὐσίαις λυτρωτήν, δηλωτὴν τῶν ἐσομένων,
γεγονότων τοῖς πιστοῖς, ἀθέων, παιδευτὴν θαυμασιώτατον, δειλαίων, στηριγμὸν καὶ μέγα θάρσημα, ἀσκητικῶς γὰρ ἐβίωσας,
καὶ ὑπὲρ φύσιν χαρίσματα, προσέλαβες, ἀξιάγαστε πατὴρ ἡμῶν. Πάτερ θεοφόρε Παΐσιε,
ὑπὲρ πάντων τῶν πιστῶν, τῶν ἀνυμνούντων σε θερμῶς, μὴ ἐλλείπῃς τὸν Χριστόν,
καθικετεύων θερμουργῶς, ἐκτήσω, παῤῥησίαν γὰρ πρὸς Κύριον, καὶ ἔσχες, χαρισμάτων πλῆθος ὅσιε,
προῤῥήσεως καὶ ἰάσεως, τῶν ἀλγουμένων κακώσεσι, ἐν σώματι, καὶ ψυχῇ ἀειμακάριστε.
-120x86.jpg)
