Ανήμερα της εορτής του Αγίου Πνεύματος, 19ην Μαίου/1ην Ιουνίου 2015, ετελέσθη θεία Λειτουργία εις τον Ιερόν Ναόν της Αγίας Τριάδος της Ρωσσικής Αποστολής (MISSIA) του Πατριαρχείου της Ρωσσίας εις την δυτικήν Ιερουσαλήμ.
H Θεία Λειτουργία ήταν προεξάρχοντος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου και συλλειτουργούντων Αυτώ των Αγιοταφιτών Αρχιερέων, Γέροντος Αρχιγραμματέως Σεβ. Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, του Αναπληρωτού Προκαθημένου της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής εις Ιεροσόλυμα Αρχιμανδρίτου π. Θεοφάνους, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων ως των Αρχιμανδριτών Ιερωνύμου και Σεργίου και άλλων ιερέων της Εκκλησίας της Ρωσσίας, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και του διακόνου π. Αναστασίου, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Αρχιμανδρίτου π. Ευσεβίου δεξιά ελληνιστί και της χορωδίας εκ Ρωσσίας αριστερά ρωσσιστί, παρουσία του Ρώσσου Πρέσβεως εις το Ισραήλ και τη συμμετοχή πολλού ευσεβούς ρωσσικού λαού.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος έχοντα ούτως ως έπεται ελληνιστί:
«Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Οσιολογιώτατε Αρχιμ. Θεόφανες, εκπρόσωπε του Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ευλαβείς προσκυνηταί,
«Νυν εκ Σιών γαρ εξελήλυθε νόμος, η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις». Δηλονότι η εν είδει πυρίνων γλωσσών κάθοδος του Παναγίου και Ζωοποιού και Παντοδυνάμου Πνεύματος επί τους αγίους ποστόλους και μαθητάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το Πανάγιον Πνεύμα, το πνεύμα του σαρκωθέντος και ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου, συνήγαγεν πάντας ημάς εν τω επωνύμω τούτω και περικαλλεί ναώ της Αγίας Τριάδος, ίνα εορτάσωμεν αυτό τούτο το Πνεύμα, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ, τον ένα της Τριάδος Θεόν.
Η σημερινή εόρτιος πανήγυρις του Αγίου Πνεύματος, η οποία κατ’ ουσίαν αποτελεί προέκτασιν της χθεσινής εορτής της αγίας Πεντηκοστής, ενέχει ιδιαιτέραν σημασίαν διά τον θεσμόν της μιάς, αγίας, καθολικής και αποστολικής Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Καί τούτο, διότι κατά τον ιερόν Χρυσόστομον, «όπου ευρίσκεται η Εκκλησία, εκεί είναι παρόν και το Άγιον Πνεύμα και τ’ ανάπαλιν»,· «ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκκλησία,·ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν». Κατά δε τον μελωδόν της Εκκλησίας: «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον· βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας» (στιχ. ιδιόμελον εσπερινού Πεντηκοστής).
Το Άγιον Πνεύμα το οποίον επεδήμησε την ημέραν της Πεντηκοστής, ως λέγει και ο μελωδός «Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν», είναι αυτό το οποίον ευαγγελίζεται διά των αγίων Αποστόλων «τον ανεξιχνίαστον πλούτον του Χριστού» (Εφεσ. 3, 8), τον διασωζόμενον εντός της Εκκλησίας. «Καί τις η οικονομία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ, τω τα πάντα κτίσαντι διά Ιησού Χριστού, ίνα γνωρισθή νυν ταίς αρχαίς και ταίς εξουσίαις εν τοις επουρανίοις διά της Εκκλησίας η πολυποίκιλος σοφία του Θεού», (Εφεσ. 3, 9-10).
Με άλλα λόγια, αγαπητοί μου αδελφοί, η Εκκλησία του Χριστού είναι ο χώρος και ο τόπος, ένθα ενεργοποιείται το μέγα της ευσεβείας μυστήριον (Α΄ Τιμ. 3, 16), δηλονότι το σωτηριώδες έργον της θείας οικονομίας, του οποίου έργου διαπρύσιος κήρυξ και διδάσκαλος ανεδείχθη ο μέγας Παύλος λέγων: «είγε ηκούσατε την οικονομίαν της χάριτος του Θεού της δοθείσης μοι εις υμάς» (Εφ. 3, 2).
Της χάριτος ταύτης καλούμεθα υπό του μελωδού να γίνωμεν κοινωνοί. Καί τούτο διότι η χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι αυτή, η οποία δύναται να μας καθαρίση και απαλλάξη από τον ρύπον της αμαρτίας: «Λυτήριον κάθαρσιν αμπλακημάτων, πυρίπνοον δέξασθε πνεύματος δρόσον, ω τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας· Νυν εκ Σιών γαρ εξελήλυθε νόμος, η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις».
Κατά τον Άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, «όλη η οικουμένη φωτίζεται διά της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Η Εκκλησία από τότε (την ημέραν της Πεντηκοστής) κρατούσα το φως αυτό με την διαδοχήν από τους Αποστόλους, διά της χειροτονίας των διαδόχων των, μεταδίδει την χάριν του Αγίου Πνεύματος εις όλας τας γενεάς και φωτίζει όλους όσοι είναι πιστοί και τους πνευματικούς ποιμένας και διδασκάλους. Αυτήν την χάριν και την δωρεάν του Θεού έρχεται να φέρη εις κάθε πόλιν ο καθείς από τους κατά καιρούς Αρχιερείς. Εκείνοι που απωθούν κάποιον από αυτούς, διακόπτουν την χάριν από τον Θεόν. Εάν ο Χριστός δεν έστελνε το Άγιον Πνεύμα, δε θα εκηρύττετο το Ευαγγέλιον της χάριτος εις όλα τα έθνη. Το Άγιον Πνεύμα τώρα συνδημιουργεί και ανακαινίζει τα σύμπαντα και συγκρατεί άπασαν την κτίσιν. Είναι παρόν παντού και γεμίζει τα πάντα μέχρι το τέλος του κόσμου» (Ομιλία εις φανέρωσιν και διανομήν του Αγίου Πνεύματος…).
Όντως η μία Θεότης της Αγίας Τριάδος, δηλονότι «η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος» (Β΄ Κορ. 13, 13) εφανέρωσεν εν τω κόσμω το απ’ αιώνων αποκεκρυμμένον μυστήριον της Εκκλησίας. Τούτου ένεκεν η Εκκλησία ως «η σάρκα του Χριστού» θεωρείται «η οικονομία της χάριτος» του αγίου Τριαδικού Θεού. Κατά την εκ της Παρθένου Μαρίας και εν Πνεύματι Αγίω, ενανθρώπησίν Του ο Κύριος ημών «Εκκλησίας σάρκα ανέλαβεν», λέγει ο ιερός Χρυσόστομος και κατέστησε την Εκκλησίαν σώμα αυτού. Κατά δε τον θείον Παύλον, «ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν μη έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ’ ίνα η αγία και άμωμος» (Εφ. 5, 25-27).
Η και μεμερισμένως αποδιδομένη σήμερον τιμή εις το Άγιον Πνεύμα έχει ιδιαιτέραν σημασίαν διά την μίαν, αγίαν, αποστολικήν και καθολικήν ημών των Ορθοδόξων Εκκλησίαν, η οποία ευρίσκεται αντιμέτωπος με τας κοσμικάς δυνάμεις του παρόντος αιώνος, δηλονότι της ανομίας και της αποστασίας αλλά και της συγχύσεως. Αι δυνάμεις αύται εις ουδέν έτερον αποβλέπουν ει μη εις την διάσπασιν του εν Αγίω Πνεύματι συνδέσμου της ενότητος των κατά τόπους Εκκλησιών ημών.
Διά τούτο ο σοφός Παύλος παραγγέλλει, ίνα «σπουδάζωμεν τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4, 3). Τούτο σημαίνει, κατά τον άγιον Οικουμένιον, «την ενότητα την διά του Αγίου Πνεύματος δοθείσαν ημίν». Κατά τον Ζυγαβηνόν, «τηρείν την ένωσιν ην ενοί το (Άγιον) Πνεύμα». Σχολιάζων τους Παυλείους ανωτέρω λόγους ο ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Αλλήλοις προσδέδεσθαι βούλεται, ουχ απλώς ειρηνεύειν, ουδέν απλώς φιλείν, αλλ’ εν πάσιν είναι μίαν ψυχήν… τούτω τω δεσμώ και αλλήλοις και προς τον Θεόν συνδήσωμεν εαυτούς».
Δεηθώμεν λοιπόν του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ταμίου όντος του Αγίου Πνεύματος, όπως διά των πρεσβειών της υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και διά των πνευματοκινήτων αγίων Αποστόλων, καταστώμεν άξιοι των χαρίτων και των θείων ενεργειών του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Ηκολούθησε η ανταλλαγή των δώρων των Προκαθημένων των δύο Πατριαρχείων, εν συνεχεία δε παρετέθη μεσημβρινή εόρτιος τράπεζα εις την προσκειμένην Μονήν της Αγίας Τριάδος της Ρωσσικής Αποστολής (MISSIA), εν η και εγένοντο πάλιν αι δέουσαι τη εορτή και τη τραπέζη προσφωνήσεις.
-250x180.jpg)
){kind=link}