Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ο τρόμος του Ισλάμ για εκείνους που το τολμούν να το εγκαταλείψουν
Το να είναι κανείς χριστιανός σε μουσουλμανική χώρα, είναι μία θρησκευτική επιλογή η οποία μπορεί να δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα. Μάλιστα, σε μερικές ισλαμικές χώρες η ανοχή σε άλλες θρησκείες εκτός του Ισλάμ είναι σχεδόν μηδενική, ενώ υπάρχουν ήδη επισήμως καταγεγραμμένα πολλά «επεισόδια» με θανατώσεις χριστιανών, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις είναι ομαδικές δολοφονίες από φανατικούς ισλαμιστές.
Όμως, ο κίνδυνος που διατρέχει η ζωή ενός μουσουλμάνου που θα αποφασίσει να αλλάξει θρησκεία και να γίνει χριστιανός δεν είναι απλά ορατός, αλλά είναι απολύτως σαφής, αφού η τιμωρία που προβλέπεται για τέτοιες περιπτώσεις από το Ισλάμ είναι σαφής και μονολεκτική: θάνατος!
Σε πρόσφατο άρθρο του Νίκου Χειλαδάκη, καταγράφεται η αγωνία και ο τρόμος τούρκων πολιτών που αποφασίζουν να αλλάξουν την πίστη τους και να βαφτιστούν χριστιανοί. Μάλιστα, όπως με σαφήνεια καταγράφει ο αρθρογράφος πως «χιλιάδες συνειδήσεις είναι φυλακισμένες από ένα αυταρχικό ισλαμικό καθεστώς και αναζητούν συχνά με εκπληκτικούς τρόπους την συνειδησιακή τους απελευθέρωση και κυρίως την επιστροφή τους στην θρησκεία των πατέρων τους, την οποία στο παρελθόν μέσω στυγνής βίας αναγκάστηκαν να απαρνηθούν».
Όσοι μάλιστα πήραν την απόφαση να βαπτιστούν χριστιανοί το έσκασαν από την Τουρκία και κατέφυγαν στην Γερμανία και στην μικρή πόλη του Luedenscheid, όπου ομολόγησαν πως η μουσουλμανική θρησκεία δεν επιτρέπει την αλλαγή θρησκεύματος με ποινή την θανατική εκτέλεση.
Όμως, εκεί το γερμανικό κράτος τους επεφύλασσε μία πολύ μεγάλη έκπληξη, αφού οι διωκόμενοι αντιμετώπισαν πρόβλημα παραμονής καθώς ενώ ζήτησαν πολιτικό άσυλο οι γερμανικές αρχές δεν αποφάσισαν να τους το παραχωρήσουν γιατί όπως αποφάνθηκαν η Τουρκία είναι… ελεύθερη δημοκρατική χώρα και υπάρχει… ελευθερία εκλογής θρησκεύματος! Ο δικηγόρος όμως της οικογένειας, Oswalt Seıtter, δήλωσε με σαφήνεια ότι τυχόν απέλαση τους στην Τουρκία θα σημάνει την θανατική τους καταδίκη.
Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία (και σε άλλες ισλαμικές – μουσουλμανικές χώρες), όπου ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αυξάνεται κατακόρυφα, κάποιοι ίσως να αισθάνονται ευτυχείς επειδή η Ελλάδα είναι χώρα ανοχής ή μία χώρα στην οποία ο καθένας μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις… Ε, λοιπόν, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Τουλάχιστον για εκείνες τις περιπτώσεις που κάποιοι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το Ισλάμ και να βαφτιστούν χριστιανοί. Ο ίδιος τρόμος υπάρχει και στην Ελλάδα του καθωσπρεπισμού και των ελευθεριών. Μόνο, που, προφανώς επειδή εμπλέκεται το Ισλάμ, τα στόματα είναι κλειστά και κανένας δεν τολμά να αναφερθεί στην κατατρομοκράτηση εκείνων που δεν θέλουν να πιστεύουν πλέον στον Αλλάχ, αλλά δηλώνουν πως βρήκαν την ευτυχία και την ψυχική γαλήνη στον Χριστό…
Υπάρχουν δύο τουλάχιστον οικογένειες ελλήνων μουσουλμάνων (στον γράφοντα) που αυτή τη στιγμή επιθυμούν να βαφτιστούν και να ασπασθούν τον Χριστιανισμό (της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας), αλλά υπό τον φόβο της τιμωρίας από το Ισλάμ, δεν τολμούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της θρησκευτικής τους επιλογής. Και οι δύο οικογένειες σκέφτονται να βαφτιστούν και να φύγουν από την Ελλάδα, όπου φοβούνται ότι θα θανατωθούν από φανατικούς και σέκτες φανατικών ισλαμιστών. Το χειρότερο όλων είναι ότι η επίσημη πολιτεία γνωρίζει το πρόβλημα, αλλά δεν το αντιμετωπίζει. Σε μία παλαιότερη περίπτωση, κρατικός αξιωματούχος προσέφερε δωρεάν εισιτήρια για την Γερμανία (χωρίς επιστροφή), και η υπόθεση αφορούσε το κοινό ποινικό δίκαιο, με το οποίο όμως διαφωνούσε η… σαρία!
Τα τελευταία δέκα –τουλάχιστον- χρόνια, 30 περίπου μουσουλμάνοι από την περιοχή της Θράκης έχουν βαφτιστεί χριστιανοί σε ένανν μόνο Ιερό Ναό (εκκλησία) της Ξάνθης. Ο πραγματικός αριθμός, αυτών των μουσουλμάνων που έγιναν χριστιανοί, είναι άγνωστος, αφού οι βαφτίσεις τους γίνονται σε ερμητικούς μικρούς κύκλους και δεν γνωστοποιούνται υπό τον φόβο θανάτωσης των νεοβαπτισθέντων χριστιανών. Σε αρκετές περιπτώσεις οι νεοβαπτισθέντες απομακρύνονται σταδιακά από το προηγούμενο κοινωνικό και οικογενειακό τους περιβάλλον και μετακινούνται σε άλλη πόλη της Ελλάδας. Σε άλλες περιπτώσεις επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό, ελπίζοντας πως το μεγάλο τους μυστικό δεν θα γίνει γνωστό και δεν θα βρεθούν κυνηγημένοι από το Ισλάμ.
Ο τρόμος του Ισλάμ, είναι σαφέστατα μία ερμηνεία που υλοποιείται από μερίδες φανατικών. Όμως, η αδυναμία μίας χώρας να υπερασπίσει το δικαίωμα των πολιτών της στην ελευθερία άσκησης των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, είναι μία επιπλέον κατάντια που βιώνει η Ελλάδα, η χώρα που κάποτε δίδαξε την ελευθερία και τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατάντια, αφού μία χριστιανική χώρα κατάντησε να έχει κρυπτοχριστιανούς!
Φαίνεται πως το Ισλάμ έχει στην Ελλάδα ρίζες πολύ μεγαλύτερες και περισσότερες από όσες μπορούμε να φανταστούμε. Ρίζες που αγγίζουν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ρίζες που τροφοδοτούν την τρομοκρατία των πολιτών και στηρίζουν την ύπαρξή τους σε πρόσωπα, ιδεολογίες και πρακτικές που απέχουν πολύ από το Διεθνές Δίκαιο και τα πολυδιαφημισμένα (από διάφορες ΜΚΟ) ανθρώπινα δικαιώματα. Άλλωστε, η σιωπή των αρχών απέναντι στο συγκεκριμένο φαινόμενο, λέει πολλά περισσότερα από όσα θα τολμούσε να δημοσιοποιήσει και ο καλύτερος γνώστης των όσων συμβαίνουν και δεν γίνονται ποτέ γνωστά…
-120x86.jpg)
