Ω τι πάθος που καθαρίζει τον κόσμο από την αμαρτία!
Ω τι θάνατος που είναι αφορμή για αθανασία καθώς ανατέλλει τη ζωή!
 	Ω τι κάθοδος στον Άδη, που γίνεται η γέφυρα για όσους πέθαναν από την αρχή, να αναστηθούν!
 	Ω τι μεσημέρι, που ανακαλεί την καταδίκη που έγινε το δειλινό στον παράδεισο!
 	Ω τι Σταυρός, ο ιατρός του δένδρου [της παράβασης]!
 	Ω τι καρφιά που στερέωσαν τον κόσμο στη θεογνωσία, και σούβλισαν τον θάνατο!
 	Ω τι αγκάθια που είναι τα σταφύλια του Ιουδαϊκού αμπελιού!
 	Ω τι χολή, που προξενεί το μέλι της πίστεως και κατηγορεί την πονηρία των Ιουδαίων!
 	Ω τι σπόγγος που σπόγγισε και καθάρισε την αμαρτία του κόσμου!
 	Ω τι καλάμι που πολιτογράφησε τους πιστούς στους ουρανούς και κατέστρεψε την τυραννία του πρώτου κακού φιδιού!
 	Ω τι μυστήριο, που είναι απίστευτο στους απίστους, που όμως προσκυνείται ακατάπαυστα από όλους τους πιστούς!
 	Ω τι μυστήριο για το οποίο φέρνουν αντίρρηση οι άπιστοι, και οι πιστοί το δοξάζουν!
 	Ω τι μυστήριο, το οποίο είναι σκάνδαλο για τους Ιουδαίους και για τα έθνη ανοησία, αλλά για εμάς είναι «ο Χριστός δύναμη και σοφία του Θεού», όπως λέει ο απόστολος Παύλος « ότι αυτό που μοιάζει με μωρία του Θεού είναι σοφότερο από την σοφία των ανθρώπων» (Α’ Κορ. α’ 23-25), γιατί κατήργησε το θάνατο και λαφυραγώγησε τον Άδη και έδωσε ζωή σ’ αυτούς που πέθαναν από την αρχή! Με τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον Οποίον ανήκει η δοξολογία και η δύναμη στους ατελείωτους αιώνες. Αμήν.»
 	Αγ. Πρόκλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
 	Ομιλία 11
 	Στο Πάθος του Κυρίου κατά την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή
 	Από το βιβλίο: Από την Ανάσταση του Λαζάρου
 	στην Ανάσταση του Χριστού
 	Εκδόσεις Αρμός
	    	




















