Γιορτάζουμε σήμερα 29 Σεπτεμβρίου, ημέρα μνήμης του Οσίου Κυριακού, του Αναχωρητού.
Ο Όσιος Κυριακός ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε «υπομονήν, πραότητα» (Α’ προς Τιμόθεον, στ’ 11).
Γι’ αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα μ.Χ., από Ιερέα πατέρα, τον Ιωάννη. Τη μητέρα του την έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον Αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.
Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ο Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ο Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο.
Όταν πέθανε ο Γεράσιμος, ο Κυριακός επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση που έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά. Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου.
Εκείνο που τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ο γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι’ αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ο Κυριακός, έφυγε κι από εκεί και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση.
Τελικά, πέθανε 107 χρονών, και σε όλους έμεινε η ενθύμηση του ασκητή, που έδειχνε «πραότητα πρός πάντας ανθρώπους» (Προς Τίτον, γ’ 2). Πραότητα, δηλαδή, σ’ όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστώ ηκολούθησας, καταλιπών τά τής γής, καί βίον ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, ως άσαρκος Όσιε, σύ γάρ εν ταίς ερήμοις, προσχωρών θείω πόθω, σκίλλη πίκρα τήν πάλαι, πικράν γεύσιν απώσω. Διό Κυριακέ θεοφόρε, αξίως δεδόξασαι.
Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός
{youtube}zd-RFzXxHOY{/youtube}
Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
