Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Την πρώτη του μηνός Δεκεμβρίου και ενώ ο πόλεμος με τους Τζιχαντιστές μαίνεται στην Μέση Ανατολή, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει και επαυξάνει το εμπορικό εμπάργκο της προς την Ρωσία, το ΝΑΤΟ προωθεί όλο και πιο κοντά στην Ρωσία την στρατιωτική του παρουσία, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαδιμήρ Πούτιν, πραγματοποιεί μεγάλης σημασίας επίσκεψη στην Τουρκία, μια επίσκεψη που έχει αναβληθεί δυο φορές μέχρι σήμερα.
Η επίσκεψη αυτή, η οποία από τον τουρκικό τύπο χαρακτηρίζεται σαν ιδιαίτερης στρατηγικής και οικονομικής σημασίας, γίνεται σε μια περίοδο που οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ έχουν φτάσει το χειρότερο δυνατό σημείο, η Άγκυρα αισθάνεται απομονωμένη από τον περίγυρο της και παράλληλα η Τουρκία συνεχίζει τις έντονες προκλητικές της ενέργειες σε βάρος τη Κυπριακής Δημοκρατίας και της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Τούρκων, που περιγράφονται σε ένα εκτενές αναλυτικό άρθρο της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία τουρκικής εφημερίδας, Zaman, (με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο, «Moskova, Ankara yanlnızlığı paylaşıyor», δηλαδή, « Η Μόσχα συμμερίζεται την απομόνωση της Άγκυρας»), οι σχέσεις Τουρκίας Ρωσίας έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία μετά τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις, την απομόνωση της Τουρκίας από τους μέχρι πρότινος συμμάχους της στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά και της Ρωσίας από την Δύση. Τα θέματα που θα συζητηθούν στην επίσκεψη αυτή θα είναι Ενεργεία, Εμπόριο, Τεχνολογία, Πολιτισμός, καθώς και οι γενικότερες σχέσεις των δυο χωρών σε μια σειρά σημαντικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως Ευρωπαϊκή Ένωση, Κίνα, Ινδία και γενικότερα οι διεθνείς εξελίξεις.
Αν θελήσουμε να κάνουμε μια πρώτη εκτίμηση από το τι προσδοκάται σε μια τέτοια συνάντηση κορυφής μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Παράλληλα θα πρέπει να αποδώσουμε μεγάλες ευθύνες στην ελληνική πλευρά γιατί μεγάλο μέρος της «στροφής» της Ρωσίας προς την Τουρκία οφείλεται στην μειοδοτική και το λιγότερο ανόητη πολιτική της Ελλάδας να ευθυγραμμιστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση στο ζήτημα της Ουκρανίας ενάντια στην Ρωσία, αδιαφορώντας αν πλήττονται έτσι τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι Τούρκοι, όπως πάντα πονηροί στην διπλωματία, δεν έχασαν την ευκαιρία και έσπευσαν να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε από το εμπάργκο των ελληνικών εξαγωγών αγροτικών κυρίως και όχι μόνο προϊόντων προς την Ρωσία και «τρίβουν» τα χέρια τους καθώς μεγάλο μέρος της αγροτικής παράγωγης της Τουρκίας βρήκε πρόσφορο έδαφος στην ρωσική αγορά. Αλλά και στον τουρισμό οι Ρώσοι φαίνεται πως προτίμησαν περισσότερο την Τουρκία από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα τουρκικά στοιχεία οι Ρώσοι μαζί με τους Γερμανούς ήταν οι καλύτεροι πελάτες του τουρκικού τουρισμού για την φετινή περίοδο. Σημαντικό επίσης θέμα προσέγγισης Ρωσίας Τουρκίας είναι και τα προγράμματα κατασκευής σταθμών ατομικής ενέργειας στην Τουρκία, (περίπου… 10 τον αριθμό), για τα οποία οι Ρώσοι έχουν δείξει μεγάλο ενδιαφέρων και ήδη ο σταθμός του Ακκογιού έχει ανατεθεί σε ρωσικές εταιρείες.
Πέραν τούτων όμως, το κύριο ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί για την συνάντηση αυτή είναι τα θέματα στρατηγικής σημασίας. Το προδοτικό πολιτικό σύστημα που κυβερνά την Ελλάδα εδώ και χρόνια, έχει επανειλημμένα αρνηθεί τις κατά καιρούς πολύ ενδιαφέρουσες ρώσικες προτάσεις για συνεργασία στον οικονομικό τομέα αλλά και σε θέματα στρατηγικού ενδιαφέροντος. Το αποκορύφωμα αυτής της μειοδοσίας ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα, ήταν η στάση της χώρας μας στην κρίση της Ουκρανίας. Αντί να παραδειγματίσουμε από την Τουρκία στο θέμα των Τατάρων της Κριμαίας που ζήτησαν επίσημα από τον Ερντογάν να επέμβει ενάντια στην επανένωση της Κριμαίας με την Ρωσία και εκείνος έκανε τα… «στραβά μάτια», εμείς από την έναρξη της ουκρανικής κρίσης ταυτιστήκαμε με υπόδουλο τρόπο με τους Ευρωπαίους εταίρους μας ενάντια στην Ρωσία. Για άλλη μια φορά οι Τούρκοι μας ξεπέρασαν και μας άφησαν στο ράφι.
Η Ρωσία είναι από τις λίγες χώρες που υποστήριξε ανοιχτά την Κυπριακή Δημοκρατία στις τουρκικές προκλήσεις. Είναι από τις λίγες χώρες που στο παρελθόν έχει ταχθεί υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και παρ’ όλα αυτά εμείς εξακολουθούμε να σερνόμαστε πίσω από τους γνωστούς «συμμάχους» μας που μας έχουν προδώσει επανειλημμένα στο παρελθόν. Αντί λοιπόν ο Πούτιν να έχει την δυνατότητα να επισκεφτεί την Αθήνα και να συζητήσει υψίστης σημασίας θέματα στρατηγικού ενδιαφέροντος καθώς η Ρωσία έχει επανειλημμένα δείξει στο παρελθόν μεγάλο ενδιαφέρων για στρατηγική συνεργασία με την Ελλάδα, εμείς τον σπρώχνουμε συνεχώς στις φιλόξενες «αγκαλιές» της Τουρκίας. Και φυσικά οι Τούρκοι δεν χάνουν την ευκαιρία. Κορόιδα είναι ;
Δυστυχώς οι κυβερνήτες αυτής της χώρας δεν ενδιαφέρονται για τα εθνικά συμφέροντα της αλλά μόνο για τις ωραίες και αναπαυτικές τους καρέκλες και έτσι οι συμφορές θα έρχονται η μια πίσω από την άλλη προς δόξα των «όμορφων» συμμάχων μας, που «όμορφα μας καίνε» σε κάθε ελληνοτουρκική κρίση.
Συγχαρητήρια μας!!
