Ο Δρ Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεώργιος Κρίππας απέστειλε προς το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων βαρυσήμαντη αναφορά στην οποία διατυπώνει τις επιστημονικές του θέσεις σχετικά με τις απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών.
Την αναφορά κοινοποιεί στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Καν. Ευτέρπην Κουτζαμάνη και στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρον Ρακιντζήν για να ενεργήσουν εφόσον τα διαλαμβανόμενα στην αναφορά εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους.
Προς:
Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Ενιαίον Διοικ. Τομέα Α/Βάθμιας και Β/Βάθμιας Εκπαίδευσης
Διεύθυνση Σπουδών Α/Βάθμιας και Β/Βαθμιας Εκπαίδευσης
Ενταύθα
Αθήνα 21 Σεπτεμβρίου 2014
Κοινοποίηση
1 )Ερίτιμον Καν Εύτ. Κουτζαμάνη
Εισαγγελέαν Αρείου Πάγου
Ενταύθα
(μετά των συνημμένων)
2) Αξ. κ. Λ. Ρακιντζήν
Επιθεωρητήν Δημ. Διοικήσεως
Ενταύθα
(μετά των συνημμένων)
Αξιότιμοι κύριοι/Κυρίες
Λαμβάνω την τιμήν, να σας αναφέρω τα ακόλουθα και να παρακαλέσω, όπως έχω την απάντησή σας επ’ αυτών και επί των ερωτημάτων που σας υποβάλλω διά τους κάτωθι αναφερομένους λόγους:
1.- Ως γνωστόν η απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων αποφαίνεται μεταξύ άλλων και επί των εξής δυό ειδικότερων θεμάτων: α)Το μάθημα των θρησκευτικών είναι προαιρετικόν διά τους αλλόθρησκους, ετεροδόξους κ.α. β) Δία τους ορθοδόξους μαθητάς είναι υποχρεωτικό και δεν είναι σε καμμία περίπτωση προαιρετικό. Διευκρινίζει δε εν συνεχεία, ότι εάν ορθόδοξος μαθητής ζητήσει απαλλαγή εκ του μαθήματος των θρησκευτικών επικαλούμενος λόγους συνειδήσεως, διαπράττει αξιόποινο πράξη. Ήτοι διαπράττει το έγκλημα της ψευδούς βεβαιώσεως ενώπιον δημοσίας αρχής, το οποίο διώκεται ποινικώς κατ’ άρθρον 22 παρ. 6 του Ν. 1599/86.(εννοείται, ότι θα εφαρμοσθούν εδώ οι διατάξεις των άρθρων 121-130 του Ποινικού Κωδικός και επίσης το άρθρον 360 αυτού αναλόγως). Υπ’ όψιν ότι διά της παραγράφου 7 του ιδίου άρθρου διώκεται ποινικώς και πας δημόσιος υπάλληλος δεχθείς τοιαύτην υπεύθυνη δήλωση. Ως γνωστόν η ως άνω απόφαση προκειμένου να καταλήξει εις την εν λόγω άποψη (μη απαλλαγή του ορθοδόξου μαθητού σε καμμία περίπτωση, ούτε και τη επικλήσει λόγων συνειδήσεως) παραπέμπει και αποδέχεται ιδικήν μου επιστημονικήν μελέτην και επιχειρηματολογίαν δημοσιευομένην εις τον επιστημονικόν-νομικόν τύπον(Κρίππα, Αποτελεί ψευδή δήλωση προς δημοσίαν αρχήν η αίτηση απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών υπό ορθοδόξων μαθητών, ΕΠ1ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, 2011 σελ. 267 επ.).
Ως εκ τούτου δικαιούμαι, να ενημερώνομαι επί επιστημονικής απόψεως που διετύπωσα, την οποίαν απεδέχθησαν και τα δικαστήρια δι’ ευθείας αναφοράς και παραπομπής εις αυτήν.
2.- Με μεγάλη μου έκπληξη περί τις αρχές του τρέχοντος μηνός Σεπτεμβρίου έλαβα σειράν τηλεφωνημάτων από εκπαιδευτικούς (επειδή προφανώς η ως άνω άποψή μου έχει ευρύτατα δημοσιοποιηθεί), διά των οποίων μου ανέφεραν, ότι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων ως προιστάμενες αρχές τους έδιδαν εντολές να διαπράξουν αξιόποινο πράξη. Ήτοι να δέχονται απαλλαγή ορθοδόξων μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών τη επικλήσει (δι’ υπευθύνου δηλώσεώς τους) λόγων συνειδήσεως. Όπως όμως γνωρίζετε και ως ορίζει η προαναφερομένη διάταξη (Ν. 1599/86 άρθρον 22 παρ. 7), εάν οι εκπαιδευτικοί δεχθούν τοιαύτην υπεύθυνη δήλωση διώκονται ποινικώς. Επομένως τι συμβαίνει εδώ; τους εδώσατε τέτοιαν εντολήν η με κοροιδεύουν; η μήπως κακώς κατάλαβαν; Κάποιοι άλλοι εκπαιδευτικοί εις επιμονήν μου ότι το Υπ. Παιδείας δεν είναι δυνατόν, να τους έδωσε τοιαύτην εντολήν, διότι υπέχει βαρύτατες ευθύνες ποινικές και πειθαρχικές και τους εζήτησα, να το επαληθεύσουν, μου απήντησαν, ότι η υπηρεσία σας επικαλείται προς τούτο μίαν εγκύκλιον (την υπ’ αριθ. 133099/Γ2 της 19.9.2013), την οποίαν και μου ενεχείρισαν. Όμως αναγνώσας την εγκύκλιον αυτήν είδα, ότι πουθενά δεν αναφέρει, ότι απαλλάσσονται οι ορθόδοξοι μαθηταί από το μάθημα των θρησκευτικών. Όταν τους επεσήμανα το σημείο αυτό, άλλοι εκπαιδευτικοί μου ανέφεραν, ότι το δεδομένο αυτό το επεσήμαναν ήδη εις το Υπουργείο σας (επικαλούμενοι και την απόφαση το Διοικ. Εφετείου Χανίων), πλην όμως έλαβαν την απάντηση, ότι η εγκύκλιος είναι νεώτερή της αποφάσεως του Διοικ. Εφ. Χανίων και ισχύει αυτή και όχι η δικαστική απόφαση !!!!!
Άλλοι μου ανέφεραν, ότι το Υπουργείον σας τους απήντησε, ότι η εγκύκλιος αυτή υπογράφεται από τον Υπουργό και επομένως αυτός έχει την ευθύνη. Φυσικά την τελευταία αυτήν άποψη την διαψεύδω ενυπογράφως. Καί τούτο διά δυό λόγους:α) Διότι ολίγο χρονικό διάστημα προ της εκδόσεως της εν λόγω εγκυκλίου είχα συναντήσει προσωπικώς τον τότε Υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο εις το γραφείον του παρουσία πολλών άλλων όπως καθηγητών πανεπιστημίου, ανωτάτου δικαστικού κ.λ.π., το συζητήσαμε αυτό μαζί του επί πολλήν ώραν και ουδέ την παραμικράν νύξη μας έκανε, ότι οι απόψεις του είναι η απαλλαγή των ορθοδόξων μαθητών υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, β) Την 21ην Σεπτεμβρίου 2014 απευθύνθηκα εις τον τ. Υπουργό κ. Κων. Αρβανιτόπουλο και τον ερώτησα, εάν η ως άνω επίμαχη ως άνω εγκύκλιος που υπέγραψε, είχε την έννοιαν, ότι οι ορθόδοξοι μαθηταί απαλλάσσονται του μαθήματος των θρησκευτικών, εάν δηλώσουν, ότι έχουν λόγους συνειδήσεως προς τούτο. Μού απήντησε και με εξουσιοδότησε να το αναφέρω οπουδήποτε, ακόμη και ενώπιον δικαστηρίων, ότι η προαναφερομένη εγκύκλιος, που υπέγραψε, σε καμμία περίπτωση δεν έχει την έννοιαν, ότι απαλλάσσονται του μαθήματος των θρησκευτικών οι ορθόδοξοι μαθηταί, όποιον λόγον και αν προβάλουν, (ακόμη και αν επικαλεσθούν λόγους συνειδήσεως). Όπως αντιλαμβάνεσθε, εάν κάποιος από το Υπουργείον σας διετύπωσε τοιαύτην άποψη περί της εννοίας της εγκυκλίου υπέχει βαρύτατες ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες.
3.- Τέλος άλλοι εκπαιδευτικοί μου ανέφεραν επίσης, ότι οι αρμόδιοί του Υπουργείου σας τους επίεσαν να δέχονται απαλλαγές ορθοδόξων μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών και όταν οι ίδιοι (δηλ. οι εκπαιδευτικοί) επεκαλέσθησαν την απόφαση 115/2012 του Διοικ. Εφ. Χανίων, έλαβαν την απάντηση, ότι η απόφαση αυτή δεν δεσμεύει το Υπουργείο Παιδείας. Βεβαίως δεν θέλω, να πιστεύσω, ότι υπήρξε τέτοια απάντηση εκ μέρους του Υπουργείου σας, καθ’ όσον εν εναντία περιπτώσει γνωρίζετε, υποθέτω, οποίες ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες ανακύπτουν διά τους διατυπώσαντες τοιαύτην άποψη (π.χ. άρθρον 5 του Ν. 3068/2002).
4.- Επειδή κάθε αντίθετη άποψη από τα όσα δέχεται η ως άνω δικαστική απόφαση (ουδεμία απαλλαγή από το μάθημα των θρησκ/κων διά τους ορθοδόξους μαθητάς τη επικλήσει οιουδήποτε λόγου συνειδήσεως η άλλου) αποτελεί αξιόποινο πράξη, ο δε εκπαιδευτικός που θα δεχθεί τοιαύτην υπεύθυνη δήλωση ορθοδόξου μαθητού, διώκεται ποινικώς και αυτεπαγγέλτως κατ’ άρθρον 22 παρ. 7 του Ν. 1599/86, δεν απαλλάσσεται δε της ποινής, έστω και εάν δηλώσει, ότι εκτελούσε διαταγήν της υπηρεσίας του. (Ποινικός Κώδιξ άρθρον 21).
Επειδή δε κατ’ άρθρον 5 του Ν. 3068/ 2002 η μη συμμόρφωση δημ. υπαλλήλου προς δικαστικήν απόφαση συνιστά ιδιαίτερο πειθαρχικό παράπτωμα, του οποίου η δίωξη είναι υποχρεωτική.
Επειδή, τέλος, εάν η υπόθεση έχει, ως μου την περιέγραψαν κάποιοι εκπαιδευτικοί (ότι τους δίδετε εντολήν, να διαπράξουν την ως άνω αξιόποινο πράξη), συνεπάγεται δι’ εσάς και ποινικήν ευθύνην (ηθική αυτουργία εις το προαναφερόμενο έγκλημα συν παράβαση άρθρου 37 παρ. 2 του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας) και βαρείαν πειθαρχικήν σας ευθύνην (παράβαση άρθρου 5 του Ν. 3068/2002), παρακαλώ, όπως μου γνωρίσετε το ταχύτερον δυνατόν, τι συμβαίνει εν προκειμένω; Το ενδιαφέρον μου να πληροφορηθώ επί του προκειμένου, δεν προέρχεται βεβαίως από απλήν περιέργειαν, αλλά περί τούτου υπάρχει λόγος ουσιαστικός/επιστημονικός, ήτοι η 115/2012 απόφαση του Διοικ. Εφετείου Χανίων δέχεται, ότι ο ορθόδοξος μαθητής δεν απαλλάσσεται από το μάθημα των θρησκευτικών ακόμη και τη επικλήσει λόγων συνειδήσεως, (τους οποίους αν προβάλει, διώκεται ποινικώς διά ψευδή δήλωση ενώπιον δημ. αρχής) επικαλούμενη και παραπέμπουσα ευθέως εις την προαναφερομένην επιστημονικήν μου μελέτην. Επομένως έχω έννομο συμφέρον άμεσο και προσωπικό, να πληροφορηθώ τις επί του προκειμένου απόψεις σας, καθ’ όσον ετοιμάζω και νέαν επιστημονικήν μελέτην προς δημοσίευση εις τον επιστημονικόν τύπον επί του θέματος και δικαιούμαι ως εκ τούτου να γνωρίζω τις απόψεις σας (αφού άλλωστε είναι καθαρά επιστημονικές – νομικές).
Καί ενώ ετελείωνα την παρούσαν αναφοράν μου, πληροφορούμαι αιφνιδίως, ότι τ. δικαστικός προτίθεται να υποβάλει μήνυση εναντίον των υπαιτίων στελεχών του Υπ. Παιδείας, εις την οποίαν καλούμαι ως μάρτυρας, μέχρι στιγμής δεν γνωρίζω διά ποίο αδίκημα\υποθέτω διά ηθικήν αυτουργίαν του εγκλήματος, που προβλέπει η παραγρ. 7 του\άρθρου 22 του Ν. 1599/86 (καλούμαι δε λόγω του ότι είμαι ο συγγραφεύς της μελέτης περί μη απαλλαγής των ορθοδόξων από το μάθημα των θρησκευτικών, την οποία ρητώς επικαλείται η 115/2012 απόφαση του Διοικ. Εφ. Χανίων και βεβαίως καλούμαι ως μάρτυς αυτεπαγγέλτως και όχι εξ ιδίας μου πρωτοβουλίας, οπότε εάν δεν προσέλθω, καταδικάζομαι επί λιπομαρτυρία – Κώδιξ Ποινικής Δικονομίας άρθρον 229). Επομένως υπάρχει και άλλος λόγος λίαν καταλυτικός, να γνωρίζω τις απόψεις σας.
Η παρούσα μου κοινοποιείται μετά των συνημμένων: 1) Εις την Ερίτιμον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Καν Εύτ. Κουτζαμάνη και β) εις τον Αξιότιμον Επιθεωρητήν Δημ. Διοικήσεως κ. Λ. Ρακιντζήν, προκειμένου να προβούν εις τις δικές τους ενέργειες, εάν κρίνουν ότι η περίπτωση εμπίπτει εις τις αρμοδιότητές τους.
Με την πεποίθηση ότι απευθύνομαι προς κρατικούς λειτουργούς κατά πάντα έντιμους (πρώην συναδέλφους μου άλλωστε), οι οποίοι αναμένω, να διαψεύσουν πάραυτα τις ως άνω πληροφορίες, που μου διεβιβάσθησαν και να με διαβεβαιώσουν, ότι καμμία εντολή δεν εδόθη από το Υπουργείον σας προς διευθυντάς σχολείων, να δέχονται απαλλαγήν από το μάθημα των θρησκευτικών ορθοδόξων μαθητών τη επικλήσει δήθεν «λόγων συνειδήσεως» (και κατά σαφή παράβαση της προαναφερομένης δικαστ. αποφάσεως, πράξη αξιόποινη και διά τον μαθητήν και διά τον διευθυντήν του σχολείου που θα δεχθεί τοιαύτην υπεύθυνη δήλωση και βεβαίως και δι’ όποιον από εσάς έδωσε τυχόν αντίστοιχη εντολή), αναμένω ταχείαν, σαφή και πλήρη απάντησή σας επί των ως άνω ερωτημάτων μου. Έως τότε είμαι υποχρεωμένος, να δεχθώ, ότι είσθε κατά πάντα έντιμοι και ότι καμμίαν εντολήν δεν εδώσατε ποτέ σε κανέναν εκπαιδευτικόν η διευθυντήν σχολείου, να δέχεται απαλλαγήν από το μάθημα των θρησκευτικών ορθοδόξων μαθητών τη επικλήσει λόγων συνειδήσεως η άλλων λόγων. Επί τούτοις διατελώ.
Μετά τιμής
