Του Μάνου Χατζηγιάννη
Την πλέον αλγεινή εντύπωση δημιούργησε η χθεσινή αποστασιοποίηση του Αρχιεπισκόπου από το σοβαρότατο ζήτημα της αλλαγής του τρόπου των Αρχιερέων. Προβληματισμό δημιουργεί το γεγονός πως ενώ στην περυσινή συνεδρίαση της Ιεραρχίας έδειχνε αποφασισμένος για τομές, φέτος ανέκρουσε πρύμναν.
Πέρυσι με γενναιότητα είχε επισημάνει πως “πρέπει να αναρωτηθούμε τι χρειάζεται να γίνει όσον αφορά στις εσωτερικές δομές μας, ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να απαντήσουμε έμπρακτα σε κάθε πρόκληση που μας απευθύνεται με έμμεσο ή άμεσο τρόπο”.
Πέρυσι με αποφασιστικότητα σημείωνε πως : “Πιστεύω ότι είναι ώρα να επανεξετάσουμε το ζήτημα της εκλογής των Αρχιερέων. Ίσως χρειάζεται να αυξήσουμε τα κριτήρια εγγραφής στον κατάλογο των προς αρχιερατείαν εκλογίμων. Ίσως πρέπει να επικαιροποιήσουμε τον ήδη υπάρχοντα κατάλογο. Σε κάθε περίπτωση όμως, απαιτείται να αναθέσουμε σε μίαν επιτροπή Αρχιερέων την μελέτη και εισήγηση επί του θέματος”.
Φέτος αντιθέτως πραγματοποίησε μεγαλειώδη ελιγμό σχετικά με το φλέγον ζήτημα του τρόπου εκλογής των Μητροπολιτών υποστηρίζοντας πως δεν είναι “αποκλειστικά δική μου ευθύνη να προβώ αυτή τη στιγμη σε αλλαγες ούτε αισθανομαι έτοιμος να διατυπώσω προτασεις”.
Τι έγινε εδώ και ένα χρόνο;
Που είναι η επιτροπή που θα αναλάμβανε το θέμα;
Ήταν μόνο λόγια ή μήπως ο Αρχιεπίσκοπος δε θέλει να διαχειριστεί την “καυτή πατάτα”;
Και μάλιστα στον έναν χρόνο που πέρασε, ειδικά εξαιτίας των απομακρύνσεων αρκετών Ιεραρχών με τη μέθοδο της αποστολής της τριμελούς επιτροπής, πολλαπλασιάστηκαν οι φωνές που ζητούσαν αλλαγές στον τρόπο εκλογής Αρχιερέων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμπεριστατωμένη πρόσφατη παρέμβαση του Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης.
Αλλά αντί να ασχοληθεί μέσα σε 365 μέρες η διοικούσα εκκλησία με αυτό το φλέγον ζήτημα τι έκανε; Άρον-άρον αντικαθιστούσε Μητροπολίτες λες και βιαζόταν για κάτι… Λες και κάποιος δεν προλάβαινε και έπρεπε κάποια πρόσωπα να προοωθηθούν βρέξει και χιονίσει….
-120x86.jpg)
