Η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάπα Φραγκίσκο, που έγινε στις 25 Σεπτεμβρίου στο Βατικανό, προκάλεσε έκπληξη και εκνευρισμό στην κυβέρνηση, ευλόγως, λόγω της μεγάλης συμβολικής σημασίας της αλλά και επειδή έγινε γνωστή μόλις μία μέρα πριν από την πραγματοποίησή της. Να σημειώσουμε, όμως, ότι αν οι διπλωματικές και άλλες κρατικές υπηρεσίες ήταν πιο προσεκτικές, το κυβερνητικό δίδυμο θα είχε ενημερωθεί εγκαίρως για το γεγονός, δεδομένου ότι το Αυστριακό Καθολικό Πρακτορείο Ειδήσεων το είχε δημοσιοποιήσει δέκα μέρες νωρίτερα (ευχαρίστως να στείλω ηλεκτρονικά στους δύσπιστους την ανακοίνωση με το έγχρωμο σήμα του Πρακτορείου).
Ισως αυτό απέτρεπε την απαράδεκτη, αναξιοπρεπή και εν τέλει ατελέσφορη τηλεφωνική παρέμβαση σε υψηλότατο επίπεδο που έγινε από το υπουργείο Εξωτερικών (τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο;), η οποία είχε στόχο τη ματαίωση της συνάντησης. Εγραψε αναλυτικά γι’ αυτό το ρεζιλίκι η «Εφημερίδα των Συντακτών», αλλά η είδηση δεν διαδόθηκε όπως θα έπρεπε για να διασκεδάσει λίγο το πανελλήνιο.
Του Χάρη Γολέμη
Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ εδώ με τις θλιβερές δηλώσεις και τα μίζερα σχόλια ή άρθρα κατά του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φυσικά του ΣΥΡΙΖΑ, που προκάλεσε το συγκεκριμένο γεγονός, ούτε με τη μάταιη κυβερνητική προσπάθεια να υποβαθμιστεί, εκ των υστέρων, η σημασία του.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν στο διαδίκτυο όσα είπαν ή έγραψαν για το θέμα ορισμένες εξέχουσες προσωπικότητες του πολιτικού, δημοσιογραφικού και πνευματικού κόσμου (αναφέρω ενδεικτικά τους κυρίους Πάγκαλο, Γεωργιάδη, Γιακουμάτο, «Διόδωρο Κυψελιώτη», Ντινόπουλο, Τατσόπουλο, Ηλία Κανέλλη και τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Καρύδη, σε δήλωση του οποίου οφείλεται ο τίτλος του παρόντος άρθρου). Αν το πράξουν, θα ανακαλύψουν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του λόγου και της γραφής του ήπιου, ευγενούς και αντιλαϊκιστικού, κεντροδεξιού και κεντροαριστερού ευρωπαϊσμού.
Ο σκοπός αυτού του μικρού κειμένου είναι να παραθέσει, πολύ συνοπτικά, τα πραγματικά περιστατικά προετοιμασίας τής εν λόγω συνάντησης και να υποστηρίξει ότι αυτή δεν υπηρετούσε κάποια επικοινωνιακή έμπνευση μιας χρήσης που απευθυνόταν στο εσωτερικό της χώρας (είναι γνωστή, άλλωστε, η άποψη των ορθοδόξων Ελλήνων για την Καθολική Εκκλησία), αλλά εντασσόταν στους ευρύτερους και συμπίπτοντες πολιτικούς σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και του πολιτικού του ιδρύματος transform!.
Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω την αποκάλυψη έγκυρης και αξιόπιστης κυριακάτικης εφημερίδας, σύμφωνα με την οποία «[α]μερικανική εταιρεία κλείνει διεθνή ραντεβού στον Αλέξη». Μπορώ, όμως, να δώσω τη διαβεβαίωση ότι αυτή η εταιρεία δεν αναμείχθηκε στο ραντεβού που κλείστηκε με τον Πάπα, όπως φαίνεται από τα πραγματικά περιστατικά της «επιχείρησης Βατικανό» που παραθέτω πιο κάτω.
Το κάνω με πλήρη επίγνωση ότι η αφήγηση δεν θα ικανοποιήσει τους εραστές της πολιτικής παραφιλολογίας, αφού δεν περιέχει σατανικές, μυστικές και ανομολόγητες, συριζικές επιδιώξεις, διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους: είτε αυτών που υπηρετούν τον ηττοπαθή συμβιβασμό με τους δανειστές (πώς αλλιώς μπορούν να εξηγηθούν οι συναντήσεις με το ΔΝΤ, τον Σόιμπλε, τον Ντράγκι, με την κουστωδία των νεοφιλελεύθερων προσκεκλημένων του Φόρουμ Αμπροζέτι στο Κόμο και με τον Ασμουσεν;) είτε όσων επιδιώκουν την έξοδο από την ευρωζώνη και την Ε.Ε. (ποιος αμφιβάλλει ότι αυτός είναι ο λόγος των επισκέψεων στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Ρωσία, τη Βενεζουέλα και τον Ισημερινό;).
Η ιδέα της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάπα Φραγκίσκο συνελήφθη από τον συντονιστή τού transform!, Βάλτερ Μπάιερ, και προτάθηκε, τον Φεβρουάριο του 2014, στον νόμιμο εκπρόσωπο του δικτύου ως δραστηριότητα ενταγμένη στη στήριξη της υποψηφιότητας του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκ μέρους του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ). Μετά από συνεννόηση με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος συμφώνησε με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, ο Μπάιερ, σε συνεργασία με τον φίλο του Φραντς Κρονράιφ, του κινήματος Focolare (διαβάστε γι’ αυτό στο Wikipedia), διερεύνησε τη δυνατότητα μιας «ιδιωτικής ακρόασης» του Τσίπρα από τον Πάπα.
Οι επαφές που ακολούθησαν έδειξαν ότι, λόγω του ενδιαφέροντος της άλλης πλευράς, αυτή η συνάντηση ήταν εφικτή, αν και όχι εύκολη, αφού διαφωνούσες τάσεις δεν υπάρχουν μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην Καθολική Εκκλησία. Προκειμένου να μη θεωρηθεί ότι ο Πάπας παρεμβαίνει στις ευρωεκλογές, αποφασίστηκε από κοινού η ακρόαση να γίνει μετά από αυτές. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε στις 25 Σεπτεμβρίου.
Ελάχιστα με ενδιαφέρει αν το ιστορικό αυτό γεγονός θα ενισχύσει τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουν αυτόν τον στόχο όλες οι πολιτικές δραστηριότητες. Είμαι, όμως, βέβαιος ότι αυτή, αλλά και οι άλλες διεθνείς επαφές του Τσίπρα και «στελεχών» του ΣΥΡΙΖΑ σε υψηλό επίπεδο είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του αναμενόμενου κυβερνητικού εγχειρήματος στην Ελλάδα, το οποίο -ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις- μπορεί να συμβάλει, περισσότερο ή λιγότερο, σε σημαντικές αλλαγές στην Ευρώπη. Γι’ αυτό πρέπει να συνεχιστούν με ακόμα πιο εντατικό ρυθμό, όσο κι αν ενοχλούν ορισμένους.
-120x86.jpg)
