Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
Μας δίνεται η πνευματική ευκαιρία, αλλά και η μεγάλη ευλογία στον πρώτο μήνα του εκκλησιαστικού μας έτους, τον Σεπτέμβριο, τον οποίο με την Χάρη του Θεού διανύουμε, να προσκυνήσουμε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Να τον ασπαστούμε «τη χαρά και τω φόβω».
«Φόβω δια την αμαρτίαν, ως ανάξιοι όντες• χαρά δε δια την σωτηρίαν, ην παρέχει τω κόσμω, ο εν αυτώ προσπαγείς Χριστός ο Κύριος, ο έχων το μέγα έλεος». (Δοξαστικό αίνων Υψώσεως Τιμίου Σταυρού)
Ευκαιρία ακόμη, όχι μόνο να ενισχυθούμε, αλλά και να εκκεντρισθούμε στην αγία ρίζα του, για να είναι και η πορεία μας σταυροαναστάσιμη, όπως του Χριστού και των Αγίων της πίστεώς μας.
Α. Κεφάλαιο των αγαθών
Έτσι τον χαρακτηρίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «αφού και γαρ πάντα δι’ αυτού τελείται τα καθ’ ημάς» (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου – Εις την προσκύνησιν του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού). «Κι όταν βαπτιζόμαστε για να αναγεννηθούμε, είναι παρών ο Σταυρός. Κι όταν τρεφόμαστε με την μυστική τροφή της Θείας Ευχαριστίας κι όταν τελείται χειροτονία κι όταν ο,τιδήποτε άλλο κάνουμε, παντού είναι μαζί μας το σύμβολο της νίκης, ο Σταυρός. Γι’ αυτό και στα σπίτια μας και στους τοίχους και στα παράθυρα και στο μέτωπό μας και στη διάνοιά μας χαράσσουμε τον Σταυρό με πολλή προθυμία και ευλάβεια. Διότι είναι το σημείο εκείνο που μας υπενθυμίζει την σωτηρία και την ελευθερία όλων μας, καθώς και την επιείκεια και την συγκατάβαση που έγραψε απέναντί μας ο Κύριος…». Ελευθερία, αφού σε αυτόν τον θρόνο, όπως τον ονομάζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Χριστός, δια του ιδίου αίματος και των ιδίων δακτύλων υπέγραψε την ελευθερία του ανθρώπου από τα δεσμά του θανάτου και της αμαρτίας. «Και τώ καλάμω του Σταυρού βαφαίς ερυθραίς τους σ’ αυτού δακτύλους αιματώσας, ταίς αφεσίμοις ημίν βασιλικώς υπογράψαι φιλανθρωπευσάμενος» (Δοξαστικό Εσπερινού Σταυροπροσκυνήσεως), ψάλλει συγκινητικά ο θεόπνευστος ιερός υμνογράφος. Σ αυτό το ξύλο καρφώθηκε το πανακήρατο σώμα του Ιησού Χριστού και τον έβαψε με το πανάσπιλο αίμα Του. Έτσι καθάρισε τις αμαρτίες του ανθρωπίνου γένους, αφάνισε τις ενοχές και καθάρισε τη φύση μας από τους σπίλους της φθοράς.
Β. Κεφάλαιο των αγαθών
Κεφάλαιο των αγαθών ο Σταυρός. Πάνω σε αυτό το ξύλο, το αποτρόπαιο για τους Ρωμαίους, μα μετά τον θάνατο του Χριστού, τρόπαιο νίκης και σημαία θριάμβου, ο Χριστός νίκησε το μεγάλο εχθρό που κυριολεκτικά μάστιζε το ανθρώπινο γένος, τον θάνατο. Έτσι σ’ αυτό το ξύλο δόθηκε η μεγαλύτερη μάχη και κερδήθηκε η πιο μεγάλη και διαχρονική νίκη, η νίκη κατά του θανάτου, η νίκη της Βασιλείας του Θεού, της οποίας μέτοχοι ανάλογα με τον τρόπο ζωής μας γινόμαστε και εμείς κατά χάριν. Γι’ αυτό και ψάλλουμε: «Ο Σταυρός σου, Κύριε, ζωή και ανάστασις υπάρχει τω λαώ σου» (Αντίφωνον ΙΕ΄ Όρθρου Μεγ. Παρασκευής). Και ακόμη: «Ιδού γαρ ήλθε δια του σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω».
Γ. Κεφάλαιο των αγαθών
Όπου υπάρχει ο Σταυρός του Χριστού, εκεί φυγαδεύονται οι δυνάμεις του διαβόλου. «Κύριε, όπλον κατά τού διαβόλου, τόν Σταυρόν σου ημίν δέδωκας» (Αίνοι, ήχος πλ. δ’), ψάλλει γεμάτος θαυμασμό ο ιερός υμνογράφος.
Όταν ακόμη σφραγίζουμε το σώμα μας με το σημείο του Σταυρού, τότε θα πρέπει να σκεπτόμαστε «όλα όσα μας εχάρισε ο σταυρός και να σβήνουμε έτσι το θυμό και όλα τα άλλα πάθη. Όταν χαράσσουμε επάνω μας το σημείο του Σταυρού, ας γεμίσουμε το μέτωπό μας με πολύ παρρησία και ας ελευθερώσουμε την ψυχή μας από κάθε πνευματική σκλαβιά… δεν πρέπει να χαράσσουμε απλώς και να σχηματίζουμε με τα δάκτυλά μας τον Σταυρό, αλλά προηγουμένως να τον σημειώνουμε μέσα μας με πολύ πίστη… και αν έτσι τυπώνουμε βαθιά εμπρός στο πρόσωπό μας τον Σταυρό, κανείς από τους ακαθάρτους δαίμονες δεν θα μπορέσει να σταθεί αντιμέτωπός μας». Είναι η προσωπική εμπειρία του θεοφόρου Πατρός της Εκκλησίας, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Δ. Κεφάλαιο των αγαθών
Ο Σταυρός θα είναι ακόμη, το σημείο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Θα φανερώνει κατά την ημέρα εκείνη, την δική μας ομολογία, σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού: «Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. ι” 32). Θα φανερώνει ακόμη, αν εμείς ήμασταν πραγματικά μαθητές του Χριστού και συγχρόνως σταυροφόροι, σύμφωνα με τον λόγο Του: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν καί αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34). Διότι, κατά την ημέρα εκείνη, όπως θα πει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «θα φανεί το σημείο του Σταυρού που θα λάμπει και θα ακτινοβολεί περισσότερο από τις ακτίνες του ηλίου…θα ομιλεί με την όψη του και θα απολογείται προς όλη την οικουμένη υπέρ του Κυρίου και θα τονίζει ότι δεν παρέλειψε Εκείνος τίποτα από όσα έπρεπε να κάνει».
«Δεύτε λοιπόν το ζωοποιόν ξύλον προσκυνήσωμεν».
«Δεύτε πάσαι αι πατριαί των εθνών, τον Σταυρόν του Κυρίου ύμνοις τιμήσωμεν» (Ιδιόμελο Στιχηρό Προόδου Τιμίου Σταυρού).
«Σήμερον το φυτόν της ζωής, εκ των της γης αδύτων ανιστάμενον, του εν αυτώ παγέντος Χριστού, πιστούται την ανάστασιν· και ανυψούμενον χερσίν ιεραίς, την αυτού προς ουρανούς καταγγέλλει ανύψωσιν». (Και νυν, Εσπερινού 16ης Σεπτεμβρίου)
«Αυτόν λοιπόν τον Σταυρό τύπωσέ τον βαθιά στην διάνοιά σου και αγκάλιασέ τον, σφίξε επάνω σου τον Σταυρό που είναι η σωτηρία των ψυχών μας…Και αν κάποιος σου πει• προσκυνείς έναν εσταυρωμένον; απάντησέ του με χαρούμενη φωνή και πρόσχαρο πρόσωπο: Μάλιστα, και τον προσκυνώ και δεν θα παύσω ποτέ να τον προσκυνώ! Και εάν γελάσει ειρωνικά εις βάρος σου, εσύ δάκρυσε γι’ αυτόν, διότι συμπεριφέρεται και ομιλεί σαν να είναι τρελός…» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ 11, 194)
«Ω Σταυρέ πανσέβαστε, δόξα Κυρίου,
Νεοττίοις ράντισμα, ένσταξον δρόσου
Ύψιστον εύχος, των πεποιθότων κράτος,
Δίδου τε πιστοίς, εκφυγείν των αρκύων»
-250x180.jpg)
