του Σταύρου Τζίμα
Στο επίκεντρο «βρώμικου πολέμου», υποκινούμενου από ακραίους εθνικιστικούς και ισλαμιστικούς κύκλους με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών, βρίσκεται στην Αλβανία ο Αρχιεπίσκοπος κ. Αναστάσιος.
Στόχος, όπως ο ίδιος κατήγγειλε ανοιχτά με αφορμή τις επιθέσεις που δέχθηκε για τον εορτασμό, όπως κάθε χρόνο και σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία, στη μνήμη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, «να διαταράξουν την ανεκτικότητα και τη διαθρησκευτική συμβίωση, μια πραγματικότητα απ’ τα ελάχιστα που έχει με καύχημα να παρουσιάσει η Αλβανία στη σημερινή ευρωπαϊκή οικογένεια».
Δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες καταγγελίες. Από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στα ερείπια της κατεστραμμένης από τον Χότζα Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας και ξεκίνησε το τιτάνιο έργο της αναστήλωσής της, τήρησε με θρησκευτική ευλάβεια τις ισορροπίες.
Ο δημόσιος λόγος του, ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες των ελληνοαλβανικών σχέσεων, ήταν λόγος καταλλαγής και δεν ήταν λίγες οι φορές που βρέθηκε γι’ αυτό στο στόχαστρο και των δικών μας (ψευδο)πατριωτών. Ομως το πράγμα πάει να εκτροχιαστεί. Με την ανοχή –ή και την υποκίνηση– της πολιτικής ελίτ, επιχειρείται να «στηθεί» στον τοίχο ο Προκαθήμενος της δεύτερης πολυπληθέστερης θρησκευτικής κοινότητας. «Μαύρο συνταγματάρχη της ελληνικής ΚΥΠ», τον ανεβάζουν, «Δούρειο Ιππο του ελληνικού επεκτατισμού» τον κατεβάζουν.
Θα περίμενε κανείς ότι η νοοτροπία του Χότζα, με τα γκρίζα χαρακτηριστικά της καχυποψίας και του συνδρόμου της εθνικής περικύκλωσης, αποτελεί μια θλιβερή ανάμνηση, σε μια χώρα που με την αμέριστη βοήθεια της νοτίου γείτονος και «εχθρού» της, της Ελλάδας δηλαδή, αλλά και, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, του Αρχιεπισκόπου, μπήκε στον δρόμο για την Ε.Ε. Φευ, όμως.
Ο εθνικοθρησκευτικός φανατισμός είναι πάντα εκεί. Χρησιμοποιείται ως εργαλείο από την πολιτική ή και ξένα κέντρα για να υποσκάπτονται (και) η ειρηνική συνύπαρξη και η συνεργασία των θρησκευτικών δογμάτων που μεταδίδουν μια εικόνα ανοχής της Αλβανίας στο θέμα της πίστης.
Σε μια περίοδο που η χώρα αυτή έλκει τη διεθνή ανησυχία για την «εξαγωγή» τζιχαντιστών, κάθε άλλο παρά τυχαία πρέπει να θεωρηθεί η δήλωση, πρόσφατα, του πρώην αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών Φάτος Κλόσι, ότι ο κίνδυνος δεν προέρχεται από τους φανατικούς ισλαμιστές, αλλά από τον χριστιανοορθόδοξο φονταμενταλισμό του Αναστασίου!
Τούτες τις ημέρες, οι ίδιοι κύκλοι ξεσπάθωσαν εναντίον του «διαβολικού ρασοφόρου», του Αναστασίου δηλαδή, τον οποίο θεωρούν συνεχιστή του έργου του «αντιαλβανού σατανά» Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Κανένας άλλος Προκαθήμενος θρησκευτικού δόγματος δεν υφίσταται τέτοιες ή παρόμοιες επιθέσεις. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Ποιος έχει συμφέρον να εκλείψει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από το τιμόνι της Ορθοδόξου Εκκλησίας και γενικότερα από τα θρησκευτικά δρώμενα της Αλβανίας; Η αρμονική συμβίωση μουσουλμάνων, καθολικών και ορθοδόξων χριστιανών, πάντως, σίγουρα όχι.
