Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: “Ο Θεός αναμένει να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως” (ΦΩΤΟ)

Της Θείας Λειτουργίας την ΙΑ΄ Κυριακή στις 24 Αυγούστου 2014 προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά Μόσχας.

Μετά το «Εἴπωμεν πάντες» ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας ανέγνωσε την ευχή υπέρ ειρήνης στην Ουκρανία.

Μετά το πέρας της Θείας Μυσταγωγίας ο Σεβασμιώτατος Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, δηλαδή την παραβολή του κακού δούλου και μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Την ημέρα καθώς συνεχίζεται ο εορτασμός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ακούμε την ευαγγελική περικοπή, όπου ο Κύριος Ιησούς Χριστός διηγείται την παραβολή των δυο οφειλετών […]

Ο Κύριος παρέθεσε αυτή την παραβολή για να δείξει μεν τον τρόπο οικοδομήσεως των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και Θεού και να επιστήσει δε την προσοχή μας στον τρόπο οικοδομήσεως των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων…Η συγχώρεση των αμαρτιών μας από τον Θεό εξαρτάται άμεσα από την ικανότητά μας να συγχωρούμε τα οφειλήματα και τις αμαρτίες των οφειλετών μας. Η Κυριακή προσευχή μας δεσμεύει εάν δεν θέλουμε βέβαια η προσευχή μας να πάει χαμένη, να συγχωρούμε τα οφειλήματα των οφειλετών μας.

Ποια είναι τα οφειλήματα και τα χρέη μας; Δεν εννοούνται ασφαλώς μόνο τα οικονομικά, παρόλο που στις ανθρώπινες μας σχέσεις υπάρχει καμιά φορά και αυτό το στοιχείο. Δίνουμε δάνεια και περιμένουμε να μας επιστρέψουν τα λεφτά μας […]

Δεν πρόκειται μόνο για οικονομικές υποχρεώσεις ενός ανθρώπου μπροστά στον άλλο, αλλά και για πολλαπλές υποχρεώσεις οι οποίες δεσμεύουν σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους […]

Ο Κύριος είναι πολύ συγκαταβατικός απέναντί μας, απέναντι στις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας. Πολλοί άνθρωποι κάνουν τέτοιες βαριές αμαρτίες για τις οποίες σύμφωνα με τη θεία δικαιοσύνη θα έπρεπε να τιμωρηθούν πολύ σκληρά, ενώ ο Κύριος τους δείχνει έλεος διότι κάθε μέρα αναμένει τη μετάνοιά μας. Μας συγχωρεί τις αμαρτίες μας όταν μετανοούμε και μακροθυμεί όταν δεν μετανοούμε και επιμένουμε στην αμαρτία.

Αλλά αυτή η μακροθυμία του Θεού δεν πρέπει να δικαιολογεί την αμαρτωλή μας συμπεριφορά. Δεν μπορεί να μας δικαιολογεί ακόμα και σε περίπτωση εάν δεν ξέρουμε να συγχωρούμε τους οφειλέτες μας όπως ο Κύριος μας συγχωρεί και δείχνει έλεος απέναντί μας. Μας αγαπά όχι λόγῳ των καλών μας έργων και αγώνων, αλλά επειδή δημιούργησε τον καθένα από εμάς και μας αγαπά ως υιούς και θυγατέρες του. Επίσηςαναμένεινααγαπήσουμετουςσυνανθρώπουςμαςανεξαρτήτωςτηςσυμπεριφοράςτουςαπέναντίμας, είτεκαλήςείτεκακής. Όλους τους ανθρώπους πρέπει να τους βλέπουμε ως αδελφούς και αδελφές μας διότι είμαστε παιδιά του Ιδίου Πατέρα. Άρα αυτό σημαίνει ότι μας συνδέει η αγάπη με την οποία μας αγάπησε ο Ίδιος πριν ήλθαμε στον κόσμο αυτό και πριν πράξαμε κάτι καλό ή κακό.

Και δεν εκλείπει αυτή η αγάπη του Θεού ακόμα και όταν αμαρτάνουμε και με τη ζωή, τις πράξεις, τα έργα και τις σκέψεις μας αντιτασσόμεθα στον Θεό και κάνουμε κάτι εναντίον του θελήματός Του, διαμαρτυρόμαστε κατά τις εντολές του, αλλά με όλα ταύτα ο Κύριος μακροθυμεί, αναμένει την επιστροφή και τη μετάνοιά μας».

Το ότι πρέπει να συγχωρούμε τους οφειλέτες μας το έχουμε ξανακούσει και διαβάσει πολλές φορές, το δύσκολο είναι να τα εφαρμόσουμε στη ζωή μας. Καιόμωςδενέχουμεάλληεπιλογή. Αυτή είναι η στενή οδός η απάγουσα εις την Βασιλεία των Ουρανών. Πολλοί μα πάρα πολλοί άνθρωποι βαδίζουν στην ευρεία οδό. Αυτοί ακολουθούν το νόμο της δικαιοσύνης και όταν δανείζουν απαιτούν πίσω, εάν πράττουν κάτι καλό αναμένουν την ανταπόδοση του καλού. Η οδός του Κυρίου είναι οδός του ελέους, της αγάπης και της συγχωρέσεως και σε αυτή πρέπει να βαδίσουμε. Το παράδειγμά μας είναι ο Ίδιος ο Χριστός ο Οποίος προσευχήθηκε επί του σταυρού για τους σταυρωτές τους.

Έστι πολλες φορές μας κάνουν κακό πολλοί άνθρωποι, δεν αναποδίδουν καλό αντί καλού, παραβιάζουν τις θείες εντολές, τα θέσμια της Εκκλησίες και δεν προσέχουν τον έλεγχό μας. Δεν πρέπει να τους κατακρίνουμε, δεν πρέπει να θυμώνουμε μαζί τους, αλλά ούτε να κρατάμε στην καρδιά μας οργή η κακία εναντίον τους. Να στραφούμε στον Κύριο με προσευχή την οποία έκανε ο ίδιος την ώρα της σταυρώσεώς Του.