Ο Απόστολος της Κυριακής 6 Οκτωβρίου (ΙΕ´ Επιστολή)

(Β´ Κορ. δ´ 6-15)
Αδελφοί, ο Θεός ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, ος έλαμψεν εν ταίς καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω ᾿Ιησού Χριστού. ῎Εχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν, ίνα η υπερβολή της δυνάμεως η του Θεού και μη εξ ημών, εν παντί θλιβόμενοι αλλ᾿ ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ᾿ ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι αλλ᾿ ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ᾿ ουκ απολλύμενοι, πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου ᾿Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του ᾿Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθή.

᾿Αεί γαρ ημείς οι ζώντες εις θάνατον παραδιδόμεθα διά ᾿Ιησούν, ίνα και η ζωή του ᾿Ιησού φανερωθή εν τη θνητή σαρκί ημών. ῞Ωστε ο μεν θάνατος εν ημίν ενεργείται, η δε ζωή εν υμίν. ῎Εχοντες δε το αυτό πνεύμα της πίστεως κατά το γεγραμμένον, «᾿Επίστευσα, διό ελάλησα», και ημείς πιστεύομεν, διό και λαλούμεν, ειδότες ότι ο εγείρας τον Κύριον ᾿Ιησούν και ημάς διά ᾿Ιησού εγερεί και παραστήσει συν υμίν.

Τα γαρ πάντα δι᾿ υμάς, ίνα η χάρις πλεονάσασα διά των πλειόνων την ευχαριστίαν περισσεύση εις την δόξαν του Θεού.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Αδελφοί, ο Θεός που είπε μέσα από το σκοτάδι να λάμψει φως, αυτός έλαμψε μέσα στις καρδιές μας και μας φώτισε να γνωρίσουμε τη δόξα του στο πρόσωπο του ᾿Ιησού Χριστού. ᾿Αλλά εμείς που έχουμε αυτόν τον θησαυρό είμαστε σαν τα πήλινα δοχεία· έτσι γίνεται φανερό πως η υπερβολική αξία του θησαυρού αυτού προέρχεται από τον Θεό κι όχι από μας. ῍Αν και μας πιέζουν από παντού, δεν μας καταβάλλουν. Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, αλλά δεν απελπιζόμαστε.

Μας καταδιώκουν, ο Θεός όμως δεν μας εγκαταλείπει. Μας ρίχνουν κάτω, μα δεν χάνουμε τον αγώνα. Συνεχώς υποφέρουμε σωματικά μετέχοντας έτσι στον θάνατο του Κυρίου ᾿Ιησού, για να φανερωθεί στο πρόσωπό μας η ζωή του αναστημένου ᾿Ιησού.Δηλαδή είμαστε ζωντανοί, αλλά εκθέτουμε συνεχώς τον εαυτό μας στον θάνατο για χάρη του ᾿Ιησού, ώστε να φανερωθεί στο θνητό μας σώμα η ζωή του ᾿Ιησού. ῎Ετσι, εμάς μας απειλεί συνεχώς ο θάνατος, ενώ εσείς κερδίζετε τη ζωή. ῎Εχουμε, λοιπόν, την ίδια εμπιστοσύνη στον Θεό, που αναφέρει η Γραφή· ᾿Εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου στον Θεό, γι’ αυτό και μίλησα.

Κι εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό, γι’ αυτό και κηρύττουμε. Ξέρουμε ότι ο Θεός, που ανέστησε τον Κύριο ᾿Ιησού, θα αναστήσει και εμάς διά του ᾿Ιησού και θα μας παρουσιάσει μπροστά του μαζί σας. ῞Ολα, λοιπόν, γίνονται για σας. ῎Ετσι, όσο πιο πολλοί δεχτούν τη χάρη, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ευχαριστία και η δοξολογία προς τον Θεό.