του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη
Ο κόσμος αυτός, αδελφοί μου Χριστιανοί, είναι ένα πανηγύρι και ο καιρός της ζωής του κάθε άνθρωπου είναι ο κατάλληλος καιρός, για να άγοραση από αυτό το πανηγύρι διάφορα εμπορεύματα και με αυτά να κερδίση και να γίνη μεγάλος έμπορος. Έτσι o Κύριος, όταν έδωσε τις δέκα μνας στους δέκα δούλους του, τους παρήγγειλε να εμπορευθούν, μέχρι να έρθη στην δευτέρα του παρουσία· «Πριν φύγη κάλεσε δέκα δούλους του, τους έδωσε από ένα χρυσό νόμισμα και τους είπε: “Εμπορευθήτε με αυτά, ώσπου νa έλθω”» (Λουκ. 19,13).
Έτσι και ο Γρηγόριος ο θεολόγος, συμφωνά με τα λόγια του Κυρίου, ονομάζει πανηγύρι αύτη την ζωή και πραγματεία το κέρδος, που κάνει κάποιος στον καιρό της ζωής του.
«Να θεωρής πανηγύρι την ζωή αυτή,
στην όποια θα διαπραγματευθής το κέρδος· διότι ανταλλάσσεις
τα μικρά με τα μεγάλα και τα προσωρινά με τα αιώνια».
Όπως λοιπόν εκείνος που πηγαίνει στο πανηγύρι, εάν, περπατώντας εδώ και εκεί χάνη τον χρόνο, στον οποίο έπρεπε να εμπορευθή και να κερδίση στα μάταια πράγματα, όταν τελείωση το πανηγύρι, γυρίζει στο σπίτι του κενός και άδειος από κάθε κέρδος και εμπόρευμα, έτσι και όποιος ξοδεύει τον καιρό της ζωής του στα παιχνίδια και στα θέατρα και σε άλλα τέτοια ανωφελή και μάταια, όταν έλθη ο θάνατος, βρίσκεται ο άθλιος γυμνός και πάμφτωχος άπο κάθε πνευματικό πλούτο και από κάθε κέρδος των αρετών· γι’ αυτό είπε πάλι ο προαναφερθείς θεολόγος
«Αν όμως περάση ο χρόνος, άλλον καιρό δεν έχεις».
Και ο μέγας Βασίλειος· «Κανένας δεν μπορεί να διαπραγματευθή μετά την διάλυσι της πανηγύρεως, ούτε να στεφανωθή φεύγοντας μετά τους αγώνες, ούτε να δείξη κάποια ανδραγαθία μετά την λήξι του πολέμου» (Λόγος προς τους πλουτούντας). Τότε και αυτός όχι μόνο δεν θα μετανοήση, που πέρασε στα μάταια τον καιρό της ζωής του, αλλά και μεγάλη καταδίκη θα λάβη άπο τον Θεό, διότι δεν εμπορεύθηκε σωστά τον καιρό που του χάρισε, για να απόκτηση το αιώνιο κέρδος της σωτηρίας του.
Από το βιβλίο: Χρηστοήθεια των χριστιανών
