Στην λέξη “Παράδεισος” ο καθένας δίνει την προσωπική του ερμηνεία. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν τόπο με δάση, κήπους, δένδρα με πολυτέλεια και ξεγνοιασιά.
Παράδεισος, σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας είναι η αιωνία κοινωνία με τον ΧΡΙΣΤΟ στην χώρα των ζώντων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δωρεά του ΘΕΟΥ στον άνθρωπο.
Ο Αδάμ και η Εύα, ειρήσθω εν παρόδω, δεν ήταν στον ουρανό και εκδιώχθηκαν από τον ΘΕΟ στην γη. Ήταν γη στα μέρη της Μέσης Ανατολής σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη. Ο ΘΕΟΣ επίσης δεν τους εκδίωξε από τον Παράδεισο, δηλαδή την κατάσταση κοινωνίας με τον ΘΕΟ αλλά παρέβησαν την εντολή του (εντολή νηστείας) υπακούοντας τον πονηρό και επήλθε ο πνευματικός θάνατος. Η πτώση του ανθρώπου είναι συνέπεια της επιλογής του ανθρώπου και όχι προειλημένη επιλογή του ΘΕΟΥ.
Τον παράδεισο μπορούμε να τον ζούμε και από εδώ! Από την γη! Πως; Με αγάπη, ανεξικακία, φιλανθρωπία, αλτρουισμό, μετάνοια και προσευχή. Πλαστήκαμε “κατ΄ εικόνα του ΘΕΟΥ” δηλαδή ο ΘΕΟΣ μας έδωσε ελευθερία και λογική και πρέπει ως άνθρωποι και ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί πρέπει να φθάσουμε στο “καθ΄ ομοίωσιν” δηλαδή να μοιάσουμε και να ενωθούμε με τον ΘΕΟ, ούτως ώστε να ζούμε έναν “επίγειο παράδεισο” στην τωρινή μας ζωή, αλλά και η ψυχή μας μετά θάνατον στον “επουράνιο παράδεισο”. Αυτός είναι ο σκοπός όλων και 7 Μυστηρίων της Εκκλησίας μας.
Είναι πολύ δύσκολο να έχουμε αγάπη, ανεξικακία, φιλανθρωπία, φιλευσπλαχνία, αλτρουισμό και μετάνοια. Όμως είμεθα πλασμένοι να το πράξουμε, παρ΄ όλα τα προβλήματα, παρ΄ όλα τα εμπόδια, παρ΄ όλους τους πειρασμούς. Πρέπει και θα το επιδιώξουμε.
