Μια γυναίκα καρδιοπαθής διηγείται πώς θεραπεύτηκε από την αρρώστια της:
Όταν πήγαινα στην Πέμπτη Γυμνασίου, κάποιος νεαρός ένα βράδυ κατέστρεψε την τιμή μου, μ’ εβίασε έξω στα χωράφια. Έκρυψα απ’ όλους το πάθημά μου.
Αργότερα παντρεύτηκα ένα πολύ καλό παιδί. Μετά το γάμο μου, μου παρουσιάστηκαν σοβαρές, καρδιακές κρίσεις. Έτρεξα σε πολλούς καρδιολόγους. Καθένας μου ‘δινε οδηγίες και φάρμακα. Οι αρρυθμίες όμως δεν περνούσαν με τίποτε! Υπέφερα , βασανιζόμουνα μέρα-νύχτα! Δεν ήξερα τί να κάνω.
Κάποια μέρα, σκέφτηκα να πω στον πνευματικό μου, το παλιό, εφηβικό μου πάθημα. Ο πνευματικός έδειξε στοργή , αγάπη, κατανόηση. Εγώ βρήκα μεγάλη ανακούφιση! Αποφάσισα να μιλήσω στον άνδρα μου. Του είπα όλη την αλήθεια. Εκείνος μ’ άκουγε αμίλητος. Εκείνος μ’ άκουγε αμίλητος. Μόλις τελείωσα , διέκρινα ένα δάκρυ στο μάγουλό του. Έσκυψε και με φίλησε με στοργή :
– Μη στενοχωριέσαι καθόλου! Εσύ δεν φταις σε τίποτε! Περασμένα, ξεχασμένα!
– Δηλαδή με συγχωρείς;
– Αν σε συγχωρώ λέει; Και βέβαια , αγάπη μου! Εγώ να μη σε συγχωρήσω; Ο Θεός σε συγχώρησε!
Από τότε ηρέμησα, ησύχασα, γαλήνεψα! μου φάνηκε ότι κάποιος μου χάρισε τη γη μ’ όλα τα λούλουδά της!
Από κείνη τη μέρα χάθηκαν όλα τα καρδιακά προβλήματα και κοιμόμουνα, σαν αρνάκι!
Ποιός μπορεί άραγε να βοηθήσει τον άνθρωπο στην πορεία του ανάμεσα στους αμμόλοφους των προβλημάτων;
Ποιός θα οδηγήσει τον σημερινό κουρασμένο οδοιπόρο της ζωής σε κάποια ολοπράσινη , ολόδροση όαση, που λέγεται εξομολόγηση;
Πηγή: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»
