Γόρτυνος Ιερεμίας: Ο Ποιμήν του Ερμά (Β)

1. Με το προηγούμενο κήρυγμα, αδελφοί χριστιανοί, αρχίσαμε να μελετούμε ένα παλαιό πατερικό έργο, τον «Ποιμένα του Ερμά». Πολύ θα ωφεληθούμε πνευματικά από την μελέτη του έργου αυτού, γι’ αυτό και παρακαλώ να το προσέξετε ιδιαίτερα. Στο προηγούμενο κήρυγμα είπαμε ότι όλο το έργο περιέχει αποκαλύψεις που δόθηκαν στον Ερμά από την Εκκλησία, και αποκαλύψεις που δόθηκαν σ’ αυτόν από τον ποιμένα, τον «άγγελο της μετανοίας». Είδαμε την πρώτη όραση στην οποία μιά γυναίκα, Ρόδη το όνομα, την οποία υπηρετούσε ο Ερμάς, κατέβηκε από τον ουρανό, για να του ελέγξει μία παλαιά του επιθυμία, επιθυμία μόνο προς αυτήν. Και είπαμε στο προηγούμενο κήρυγμα ότι πρέπει να προσέχουμε όχι μόνο να μην πράττουμε την αμαρτία, αλλά ούτε να την επιθυμούμε, ούτε και να την σκεπτόμαστε.

2. Στο προηγούμενο κήρυγμά μας είδαμε ακόμη μιά άλλη γυναίκα, σε γεροντική ηλικία αυτή, που καθόταν σε αρχοντικό θρόνο, κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια της, και βεβαίωσε στον Ερμά τον λόγο της πρώτης γυναίκας της Ρόδης, ότι πραγματικά αμάρτησε σ? αυτήν με κακή επιθυμία. Αλλά η γυναίκα αυτή ήλεγξε ακόμη περισσότερο τον Ερμά, γιατί του είπε ότι ο Θεός είναι οργισμένος εναντίον του και για τα παιδιά του, τα οποία αμάρτησαν σ’ Αυτόν. Και τα αμαρτήματα των τέκνων του, του είπε, είναι αιτία για τις δυσκολίες που περνά τώρα στην ζωή του (3,1). Ο Ερμάς πραγματικά, λόγω του πονετικού του χαρακτήρα, έδειχνε επιείκεια στα παιδιά του και δεν τα συμβούλευε με αυστηρότητα και δεν τα επέπληττε.

3. Ο έλεγχος αυτός της γερόντισσας γυναίκας  προς τον Ερμά απευθύνεται και προς τους σημερινούς γονείς. Χριστιανοί μου! Η κυρία αιτία για τον ξεπεσμό πολλών σημερινών νέων και νεανίδων, η κυρία αιτία, λέγω, είναι η αδιαφορία των γονέων τους. Και ασφαλώς αυτοί οι γονείς θα ελεγχθούν γι’ αυτό τους το αμάρτημα από τον Θεό την ημέρα της Κρίσεως. Αλλά και στην παρούσα ζωή θα κλάψουν πολύ βλέποντες το αυριανό κατάντημα των παιδιών τους. Τα παιδιά, τώρα μάλιστα που είναι μικρά, πρέπει να τα παιδαγωγήσουμε, να τα καθοδηγήσουμε σωστά, για να μην υποφέρουμε αργότερα εμείς από αυτά. Ένας πατέρας της Εκκλησίας μας λέγει: «Παιδεύσωμεν τα τέκνα, ίνα μη παιδεύσωσιν ημάς αυτά».

4. Με τον έλεγχό της αυτόν η γυναίκα ενθάρρυνε τον Ερμά, γιατί του είπε στην συνέχεια ότι ο Θεός τον ευσπλαγχνίστηκε και τον ελέησε και θα τον βοηθήσει στην δύσκολη και θλιβερή κατάσταση που βρίσκεται. Τον συμβούλευσε μόνο να παιδαγωγεί τα τέκνα του καθημερινά, γιατί, όπως ένα ακατέργαστο μέταλλο ο μεταλλουργός το κάνει κόσμημα με τα συνεχή του σφυροκοπήματα, έτσι και η καθημερινή συμβουλή του πατέρα, σαν σφυρί διαμορφώνει την ψυχή του παιδιού και διώχνει από αυτήν κάθε πονηρία (3,2• βλ. και Ιερ. 23,29).

5. Μετά τα λόγια αυτά προς τον Ερμά η γυναίκα άνοιξε το βιβλίο που κρατούσε και διάβασε μερικά από αυτό. Ο Ερμάς τής είπε ότι τα αναγνωσθέντα από το βιβλίο ήταν φοβερά και φρικτά και δεν μπορούσε να τα συγκρατήσει, αλλά συγκράτησε μόνο τα τελευταία. Ήταν δε τα τελευταία ήρεμα και συμφέροντα και έλεγαν: «Ο Θεός, ο δημιουργός και κυβερνήτης του κόσμου, ο Οποίος κατά την σοφία Του και την πρόνοιά Του έκτισε την αγία Του Εκκλησία, ιδού, θα μετακινήσει τα όρη και τις θάλασσες και όλα θα τα κάνει ομαλά για τους εκλεκτούς Του, για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που έδωσε σ? αυτούς και για να τους δοξάσει» (3,3-4).

6. Μετά την ανάγνωση του βιβλίου η γερόντισσα γυναίκα ερώτησε τον Ερμά, αν του αρέσουν αυτά που του διάβασε. «Κυρία», απάντησε ο Ερμάς, «αυτά τα τελευταία μου αρέσουν, τα πρώτα όμως ήταν σκληρά και λυπηρά». «Αυτά τα τελευταία», τού είπε η γυναίκα, «αρμόζουν στους δικαίους• τα προηγούμενα είναι για τους ειδωλολάτρες και τους αποστάτες» (4,3).

7. Δυό άνδρες παρουσιάστηκαν κατόπιν, παρέλαβαν την γυναίκα στους ώμους τους και πορεύθηκαν προς ανατολάς. Όταν έφευγε η γυναίκα, χαιρέτησε τον Ερμά με ιλαρό πρόσωπο και τού είπε: «Ερμά, ανδρίζου» (4,3). Έχε θάρρος δηλαδή.

Τελείωσε η πρώτη όραση του βιβλίου, χριστιανοί μου, που την αρχίσαμε από το προηγούμενο κήρυγμά μας. Θα συνεχίσουμε την επόμενη δεύτερη όραση του βιβλίου στο επόμενο κήρυγμά μας.