25η Μαρτίου- Απολυτίκιον
Ήχος δ’.
Σήμερον της σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον, και του απ᾽ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις· ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ’.
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου Θεοτόκε. Αλλ᾽ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι· Χαίρε νύμφη ανύμφευτε.
Κάθισμα
Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Ο μέγας Στρατηγός, των αΰλων ταγμάτων, εις πόλιν Ναζαρέτ, επιστάς Βασιλέα, μηνύει σοι Άχραντε, των αιώνων και Κύριον· Χαίρε, λέγων σοι, Ευλογημένη Μαρία, ακατάληπτον, και ανερμήνευτον θαύμα, βροτών η ανάκλησις.
Έτερον Κάθισμα
Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Σήμερον άπασα κτίσις αγάλλεται, ότι το χαίρέ σοι φωνεί Αρχάγγελος, ευλογημένη συ Σεμνή, και Άχραντε πανάμωμε. Σήμερον του όφεως, αμαυρούται το φρύαγμα· αράς γαρ διαλέλυται, του Προπάτορος σύνδεσμος. Διό και κατά πάντα βοώμέν σοι· Χαίρε η Κεχαριτωμένη.
Έτερον Κάθισμα
Ήχος δ’. Κατεπλάγη Ιωσήφ.
Γαβριήλ εξ ουρανού, το Χαίρε κράζει τη σεμνή, ότι συλλήψη εν γαστρί, τον προαιώνιον Θεόν, τον διά λόγου τα πέρατα συστησάμενον· όθεν Μαριάμ απεφθέγγετο· Άνανδρός ειμι, και πως τέξω Υιόν; άσπορον γονήν τις εώρακε; και ερμηνεύων έλεγεν ο Άγγελος, τη Θεοτόκω και Παρθένω· Ελεύσεταί σοι· Άγιον Πνεύμα, και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι.
Έτερον Κάθισμα
Ήχος πλ. δ’.Αυλών ποιμενικών.
Ο Λόγος του Θεού, επί γης νυν κατήλθεν, ο Άγγελος βοών, τη Παρθένω επέστη· Χαίρε Ευλογημένη, η την σφραγίδα μόνη φυλάξασα, εν μήτρα δεξαμένη, τον προ αιώνων Λόγον και Κύριον, ίνα εκ πλάνης σώση ως Θεός, το γένος των ανθρώπων.
Ο Οίκος
Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το Χαίρε και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα.
Χαίρε, δι’ ης η χαρά εκλάμψει,
χαίρε, δι’ ης η αρά εκλείψει.
Χαίρε, του πεσόντος , Αδάμ η ανάκλησις,
χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.
Χαίρε, ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς,
χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαίρε, ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.
Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον Ήλιον,
χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις,
χαίρε, δι’ ης βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μεγαλυνάριον
Νυν ευαγγελίζεται Γαβριήλ, το χαίρε κραυγάζων, μετά δέους τη Μαριάμ. Ω του ξένου τρόπου! εν μήτρα γαρ αχράντω, συνείληπται ο Πλάστης σώζων ον έπλασε.
Απολυτίκιο Ευαγγελισµού της Θεοτόκου – 25 ΜΑΡΤΙΟΥ
