“Τα κάστρα της Αθήνας” (ΦΩΤΟ)

του Βόσικα Παναγιώτη

Στην καρδιά της σύγχρονης Βαβυλώνας – όπως αποκαλεί την Αθήνα η γλαφυρή πένα του Φώτη Κόντογλου – δεσπόζει ο περικαλλής Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης.

Ο ιστορικός αυτός Ναός που μετρά πάνω από τρεις αιώνες ζωής και στον οποίο διακόνησαν κατά περιόδους φάροι τηλαυγείς της Ορθοδοξίας, πριν μερικά χρόνια είχε περιέλθει σε κατάσταση πλήρους παρακμής. 

Ευτυχώς σήμερα ξαναβρίσκει το παλαιό του κλέος χάρις στην εκεί παρουσία του χαρισματικού και όντως χαλκέντερου π. Αθανάσιου Αττάρτ, που με το υστέρημα πιστών χριστιανών επιτελεί έναν άθλο και μάλιστα σε καιρούς κατ’ εξοχήν δυσοίωνους.

Ο άθλος αυτός κάθε άλλο παρά σχήμα λόγου είναι αν σκεφθεί κανείς ότι η Χρυσοσπηλαιώτισσα αφ’ ενός δεν έχει ενορίτες, αφ’ ετέρου περιβάλλεται από ένα αφιλόξενο χώρο όπου κυριαρχεί απόλυτα το ψυχοφθόρο πνεύμα του κερδώου Ερμή.

Κι όμως παρά τις αντίξοες αυτές συνθήκες ο στιβαρός λειτουργός του Υψίστου επιτελεί – νυχθημερόν θα λέγαμε – ένα ανυπολόγιστης αξίας και σημασίας έργο.

Έργο πρωτίστως πνευματικό αλλά και ανακαινιστικό συνάμα, όπου η δαπάνη για τον εξωραϊσμό και στήριξη της Χρυσοσπηλαιώτισσας είναι τεράστια, ενώ η κρατική βοήθεια ουσιαστικά ανύπαρκτη.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πολυάριθμοι πιστοί από διάφορα σημεία της Αθήνας – απόμακρα ως επί το πλείστον – προστρέχουν συχνά-πυκνά «αγαλλομένω ποδί» στον εν λόγω Ιερό Ναό. Άξια συμπαραστάτις στο αναγεννητικό έργο του π. Αθανασίου είναι η πρεσβυτέρα του Σοφία, που εδώ και χρόνια με ανεξάντλητο ζήλο καλλιεργεί και καθοδηγεί – μέσω του Κατηχητικού – τις τρυφερές ψυχές πολλών παιδιών του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου.

Όμως δεν αρκείται σ’ αυτό το εποικοδομητικό έργο. Παράλληλα και ανά δεκαπενθήμερο πραγματοποιεί επαγωγικές πνευματικά συναντήσεις φοιτητριών και επιστημόνων, όπου αναλύονται διεξοδικά διάφορα εδάφια του Ευαγγελίου και όχι μόνο.

Όπως τα προηγούμενα χρόνια έτσι και εφέτος την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, τα κορίτσια του Ανωτέρου θα λέγαμε Κατηχητικού και υπό την ακούραστη καθοδήγηση της πρεσβυτέρας, πραγματοποίησαν μία μεστού πνευματικού περιεχομένου εκδήλωση με θέμα «Τα Κάστρα της Αθήνας».

Στην κατάμεστη από πιστούς Χρυσοσπηλιώτισσα και με την υψηλή παρουσία του Επισκόπου Θαυμακού κ. Ιακώβου που μετέφερε τις ευχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου καθώς και άλλων εκλεκτών κληρικών, οι φοιτήτριες και νεαρές επιστήμονες απέδωσαν με τρόπο υποδειγματικό το πλούσιο πρόγραμμα της εκδήλωσης. Αφού προηγήθηκε εμπνευσμένη ομιλία της πρεσβυτέρας, ακολούθησε η προβολή βίντεο με θέμα τα Κάστρα της Αθήνας.

Τις ιστορικές δηλαδή εκκλησίες της πόλεως των Αθηνών που κτίστηκαν στη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων και την περίοδο της τουρκοκρατίας.

Οι εν λόγω ιεροί χώροι εγκατεσπαρμένοι σε διάφορα σημεία αφ’ ενός αποτελούν ανεκτίμητης αξίας μνημεία της ελληνικής πρωτεύουσας κι αφ’ ετέρου ακατανίκητες πνευματικές επάλξεις που ακαταπαύστως αποκρούουν λυσσώδεις επιθέσεις της μηδενιστικής υστερίας. Έγινε αναφορά σε περίβλεπτους ναούς όπως οι Άγιοι Θεόδωροι, η Καπνικαρέα και οι Άγιοι Ασώματοι, αλλά και σε ταπεινούς ναΐσκους όπως ο περίφημος Άγιος Ελισσαίος στον οποίον έλαμψε το φιλοκαλικόν πνεύμα στη ροδαυγή του 20ού αιώνα χάρις στον Άγιο Νικόλαο τον Πλανά και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Μνημονεύτηκαν επίσης και απέριττα εκκλησάκια – σωστές αετοφωλιές – όπως ο Άγιος Αθανάσιος ο Κουρκούρης και ναοί ιστορικοί όπως η Αγία Μαρίνα του Θησείου, ο Άγιος Γεώργιος ο Καρύκης, η Ζωοδόχος Πηγή της Ακαδημίας, όπου για μισό αιώνα έλαμψε στο θυσιαστήριό της ο π. Άγγελος Νησιώτης, η Αγία Ειρήνη που γνώρισε παλιά μεγάλη αίγλη, ο επιβλητικός Μητροπολιτικός Ναός και βέβαια η Χρυσοσπηλαιώτισσα. Δεν λησμονήθηκαν και άλλοι μικρότεροι ναοί που όμως έχουν μεγάλη ιστορία.

Ναοί όπως οι Άγιοι Ανάργυροι στου Ψυρρή, ο Άγιος Φίλιππος (από τις αρχαιότερες εκκλησίες των Αθηνών που αναγεννήθηκε επί πατρός Αθανασίου Αττάρτ), η Παναγία η Ρόμβη, η Παντάνασσα στο Μοναστηράκι, η Αγία Αικατερίνη στην Πλάκα κτλ.

Η όλη εκδήλωση διανθίστηκε με χριστιανικά τραγούδια που αποδόθηκαν υπέροχα από τα κορίτσια υπό την καθοδήγηση της πρεσβυτέρας, με ωραία ποιήματα καθώς και μ’ ένα θαυμάσιο θεατρικό δρώμενο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αχ αυτή η καμπάνα».

Η αξέχαστη αυτή εκδήλωση έκλεισε πανηγυρικά με σύντομους χαιρετισμούς του Επισκόπου Ιακώβου και του π. Αθανασίου και επισφραγίστηκε με την φήμη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Τέλος, μοιράστηκαν σε όλους τους παρευρισκομένους μικρά αναμνηστικά και διάφορα φαγώσιμα.
Εκ βαθέων ευχόμεθα να απολαύσουμε και του χρόνου μια ακόμα τέτοια πνευματική πανδαισία!