Τη μνήμη των Αγίων Βονιφατίου και Αγλαΐας της Ρωμαίας τιμά σήμερα, 19 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας.
Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της.
Όπως η Αγλαΐα, έτσι και αυτός ήταν εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος.
Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία “έδιωξε” την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές.
Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε.
Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Αναρωτιόντουσαν αν θα τους δεχόταν και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας Του;! Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρά γίνεται ενώπιον των Αγγέλων του Θεού επί ενι αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκά, ΙΕ’ 10).
Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία Αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί. Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους “λάθος” σε έναν πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός.
Έτσι αργότερα ο Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, και η Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των αρρώστων.
Ανάλυση ονομάτων:
ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΣ: (από το λατινικό bonus + fatus) =ο ευλογημένος.
ΑΓΛΑΪΟΣ: (από το αγλαός, εκ του αγάλλομαι) = ο υπέρλαμπρος, ο ακτινονολών ωραιότητα και δόξα.
Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Μαρτύρων την εύκλειαν ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστόν ωμολόγησας επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε· όθεν καθάπερ πλούτον αδαπάνητον, μάρτυς, δέδωκάς σου το σώμα τη σεμνή Αγλαία· εξ ου τω κόσμω πηγάζει ρώσις και έλεος.
