Τη μνήμη του Αγίου Ιγνατίου του Ιερομάρτυρος και Θεοφόρου τιμά σήμερα, 20 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας.
Το έτος γέννησης και η εθνικότητα του Άγιου Ιγνατίου, δυστυχώς δεν τα γνωρίζουμε διότι είναι ασαφή. Στο θρόνο της Αντιόχειας ο Ιγνάτιος ανέβηκε μεταξύ 68-70 μ.Χ. Ποίμανε σαν αποστολικός διδάσκαλος και στάθηκε φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του.
Όταν ο Τραϊανός διέταξε των διωγμό κατά των Χριστιανών, θαρραλέα ο Ιγνάτιος, ενώ ο βασιλιάς περνούσε από την Αντιόχεια, παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης.
Τότε ο Τραϊανός, διέταξε τη σύλληψη και τη μεταφορά του στη Ρώμη.
Οι χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν από το μαρτύριο, αλλά ο Ιγνάτιος, με θέληση για το μαρτύριό του, έγραψε σ’αυτούς να αφήσουν να γίνει το θέλημα του Θεού.
Έτσι, στις 20 Δεκεμβρίου το 107 μ.Χ., τον έριξαν στο αμφιθέατρο, όπου πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν. Διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα από τα οστά του, που μεταφέρθηκαν και τάφηκαν με τιμές στην Αντιόχεια.
Αργότερα μετακομίσθηκαν στη Ρώμη (β’ ανακομιδή το 540 μ.Χ. και εναποτέθησαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Κλήμεντος). Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στα διδάγματα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και «ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον Πατέρα και τον Υιόν έχει» (Β’ επιστολή Ιωάννου, 9).
Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του το Θεό. Για τον λόγο αυτό ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Ανάλυση ονόματος:
ΙΓΝΑΤΙΟΣ: (Από το γηγενής) = ο γηγενής, ο ιθαγενής.
Απολυτίκιο:
Θείω έρωτι επτερωμένος, του σε ψαύσαντος χερσίν αχράντοις θεοφόρος ανεδείχθης, Ιγνάτιε, και εν τη Δύσει τελέσας τον δρόμον σου, προς την ανέσπερον λήξιν εσκήνωσας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
