Ο Άγιος Δημήτριος θεωρείται μεταξύ άλλων και προστάτης για εγχειρήσεις.
Έζησε και μαρτύρησε στην Θεσσαλονίκη την εποχή του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού, στο τέλος του 3ου και τις αρχές του 4ου αιώνος μ.Χ. Αργότερα στον τάφο του Αγίου από τα λείψανά του ανέβλυζε μύρο (εξ ου και η ονομασία «Μυροβλύτης»), το οποίο οι προσκυνητές έπαιρναν μέσα σε φιαλίδια. Όπως όλοι οι Άγιοι – πολεμιστές, ταυτίζεται και εκείνος με τη νίκη πάνω στο κακό, όποιο και αν είναι αυτό.
Καί η αρρώστια αποτελεί πράγματι μία από τις μεγαλύτερες συμφορές σε μία ζωή. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι και η ίδια η απεικόνιση ενός Αγίου με σπαθί η με ακόντιο παραπέμπει συμβολικά στο γιατρό, που με το νυστέρι του θα «εξολοθρεύσει» εκείνο που κάνει το σώμα να νοσεί. Τον ίδιο συμβολισμό μπορεί να έχει και η εικόνα του Αγίου Γεωργίου η όποιου άλλου Αγίου στρατιωτικού († 26 Οκτωβρίου).
