Γιορτή σήμερα: Τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης τιμά σήμερα, 10 Ιουνίου, η Εκκλησία μας. Η Αγία μάρτυς Αντωνίνα, ήταν μία χριστιανή παρθένος, η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου (ή Kροδάμου), όπου και γεννήθηκε.
Εορτολόγιο– Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά, ζούσε με εγκράτεια, σεμνότητα και άσκησε και έθεσε όλες τις δυνάμεις και τις οικονομίες της, στη διακονία, την περίθαλψη και ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της.
Η χριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά, καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε. Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και θεία υπερηφάνεια, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον Έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί χριστιανός. Απογοητευμένος ο έπαρχος, επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της τιμή, διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.
Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ’ αυτό. Ο Φύστος την συνέλαβε ξανά και την έριξε σε κάποιο άλλο καταφύγιο. Κάποιος όμως χριστιανός ονόματι Αλέξανδρος, επισκέφθηκε το πορνείο και τη φυγάδευσε δανείζοντάς της τα δικά του ρούχα. Έξαλλος ο Φύστος όταν πληροφορήθηκε το γεγονός διέταξε την άμεση σύλληψή τους.
Μετά την απολογία τους διέταξε το σκληρό βασανισμό τους. Και όντως αφού τους ακρωτηρίασαν, τους άλειψαν με πίσσα και έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά, χαρίζοντάς τους και στεφάνους του μαρτυρίου. Ήταν το έτος 313 μ.Χ.
Η σύναξη τους τελείται στο μοναστήρι του Μαξιμίνου, που βρίσκεται στην Kωνσταντινούπολη, όπου βρίσκονται και τα τίμια λείψανα τους.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ – ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ : –
Απολυτίκιο:
Ήχος α’. Τής ερήμου πολίτης.
Ξυνωρίς η αγία τών Μαρτύρων υμνείσθω μοί, σύν τώ ευκλεεί Αλεξάνδρω, Αντωνίνα η πάνσεμνος, αγάπη γάρ καί πίστει ευσεβεί, εκλάμψαντες εν άθλοις ιεροίς, ιαμάτων εφαπλούσι μαρμαρυγάς, τοίς ποθώ ανακράζουσα δόξα τώ ενισχύσαντι υμάς, δόξα τώ στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.
