Εάν κάποιος δεν πιστεύει στην ανάσταση των νεκρών, ας σκεφτεί πόσα δημιούργησε ο Θεός εκ του μηδενός και ας το δεχτεί αυτό ως υπόδειξη περί της αναστάσεως.
Πώς δημιούργησε τη γη, αφού δεν υπήρχε πρώτα; Και πώς δημιουργήθηκαν από την γη τα άπειρα είδη των ζώων και των φυτών; Όλα αυτά δημιουργούν μεγαλύτερες απορίες, από όσες δημιουργεί η ανάσταση των νεκρών.
Ότι έρχεται ώρα εν η πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού, και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως.(Διότι έρχεται ώρα, που όλοι οι νεκροί, οι οποίοι βρίσκονται θαμμένοι στα μνημεία, θα ακούσουν την φωνήν του Θεού. Και θα αναστηθούν και θα βγουν από τα μνημεία· και όσοι μεν κατά την επίγεια ζωή τους έπραξαν τα αγαθά, θα αναστηθούν για να απολαύσουν την αιωνία και μακαρίαν ζωή. Όσοι όμως έπραξαν τα κακά, θα αναστηθούν, για να κριθούν και να καταδικαστούν). (Κατά Ιωάννην 5,28-29)
Στην περίπτωση του ανθρώπου, ο οποίος στηρίζεται στην ελπίδα της Αναστάσεώς του, χρησιμοποιεί ο Απόστολος τη λέξη «κοίμηση». Προσπαθεί έτσι, να παρηγορήσει τους συγγενείς για την στέρηση του ανθρώπου που έφυγε και ταυτόχρονα, να ενισχύσει το ηθικό τους, με την ελπίδα της Αναστάσεως του νεκρού. Γιατί, όποιος έχει κοιμηθεί, σίγουρα θα Αναστηθεί. Εφόσον ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ύπνος βαθύς και παρατεταμένος. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει:.. «Αλλά εκείνος που πεθαίνει, σε λίγο σαπίζει, διαλύεται και γίνεται σκόνη και στάχτη…» Αυτό είναι ακριβώς, εκείνο για το οποίο πρέπει να χαίρεσαι. Γιατί αυτό κάνει και ο άνθρωπος, όταν θέλει να ξαναφτιάξει ένα σπίτι που έχει παλιώσει… αφού γκρεμίσει το παλιό σπίτι, χτίζει άλλο, καινούργιο και ομορφότερο. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εάν κάποιος δεν πιστεύει στην ανάσταση των νεκρών, ας σκεφτεί πόσα δημιούργησε ο Θεός εκ του μηδενός και ας το δεχτεί αυτό ως υπόδειξη περί της αναστάσεως. Πώς δημιούργησε τη γη, αφού δεν υπήρχε πρώτα; Και πώς δημιουργήθηκαν από την γη τα άπειρα είδη των ζώων και των φυτών; Όλα αυτά δημιουργούν μεγαλύτερες απορίες, από όσες δημιουργεί η ανάσταση των νεκρών. Διότι δεν είναι το ίδιο να ανοικοδομήσεις ένα σπίτι που γκρεμίστηκε, με το να το χτίσεις ένα σπίτι από το πουθενά. Το δεύτερο είναι πολύ πιο «δύσκολο». Αν δηλ. ο Θεός δημιούργησε από την ανυπαρξία τα όντα, πολύ περισσότερο θα μπορέσει να Αναστήσει, αυτά που διαλύθηκαν. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο σπόρος σπέρνεται στη γη και σαπίζει, όπως το σώμα που πεθαίνει. Γι’ αυτό και το παράδειγμα αυτό, αρμόζει περισσότερο στην περίπτωση της αναστάσεως των νεκρών… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ντρέπομαι να διδάσκω Χριστιανούς για την Ανάσταση. Διότι όποιος έχει ανάγκη να μάθει ότι υπάρχει Ανάσταση και δεν έχει πείσει πέρα για πέρα τον εαυτόν του γι’ αυτό και νομίζει πως έτσι όλα τυχαίως άγονται και φέρονται, δεν μπορεί να είναι Χριστιανός… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Κάθε λόγος είναι αληθινός, όταν τον πουν 2 ή 3 μάρτυρες. Για την Ανάσταση του Χριστού μαρτυρούν 12 και ακόμη απιστείς στην Ανάσταση; (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
Όποιος αρνείται την αθανασία της ψυχής και λέει, ότι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών, είναι εντελώς άθεος. Γιατί αν πει αυτά, είναι το ίδιο με το να πει, ότι δεν υπάρχει Θεός. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της ανάστασης. Γιατί η προσδοκία της απολαβής δυναμώνει την ψυχή, για να εργάζεται το αγαθό. Ο κάθε εργάτης είναι έτοιμος να υπομείνει κόπους και μόχθους, αν προβλέπει ότι θα πάρει μισθό για τους κόπους του. Έτσι γίνεται και με κάθε ψυχή. Όταν αυτή πιστεύει στην ανάσταση, είναι φυσικό να προσέχει τον εαυτό της. Αν όμως δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στη φθορά και την καταστροφή. (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
