Ουκρανία: Το καθεστώς Κιέβου και η Εκκλησία του Επιφανίου εξαπολύουν διώξεις κατά της Ορθόδοξης πίστης
Ρεπορτάζ: Γιάννης Παπανικολάου – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Οι χριστιανοί της Ουκρανίας, που εδώ και αιώνες στηρίζουν την πνευματική τους ζωή στις παραδόσεις της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο ενός εκτεταμένου και οργανωμένου διωγμού. Το κράτος του Κιέβου, με τη συγκατάθεση και ενίσχυση της σχισματικής Εκκλησίας του Επιφανίου, έχει εξαπολύσει από το 2022 και μετά μια πρωτοφανή εκστρατεία καταπίεσης, αποσκοπώντας στην πλήρη αποδόμηση της Ορθόδοξης πίστης και ταύτισής της με τη “ρωσική απειλή”.
Λεηλασίες και εξώσεις από μοναστήρια – Εκδίωξη της προσευχής
Χιλιάδες πιστοί σε χωριά και πόλεις σε όλη την επικράτεια βιώνουν καθημερινά τον εξευτελισμό και την ταπείνωση. Ιερές μονές, όπως αυτές στη Λαύρα του Ποτσάεφ και του Κιέβου, δέχθηκαν εφόδους από κρατικές δυνάμεις, με εντολή εκκένωσης, κατάσχεση περιουσιών και σε ορσιμένες περιπτώσεις, την μετατροπή των ιερών χώρων σε μουσεία ή κρατικά κέντρα.
Σε πολλές περιπτώσεις, εικόνες, λείψανα και αντικείμενα τεράστιας πνευματικής και ιστορικής αξίας αφαιρούνται βίαια από τους ναούς και “παραδίδονται” σε εκπροσώπους της λεγόμενης «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» του Επιφανίου, η οποία δεν έχει αναγνωριστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των κανονικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Όπως έχει καταγγείλει και το Παρατηρητήριο Θρησκευτικής Ελευθερίας της Ρωσίας, πρόκειται για μια ευθεία παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς οι πιστοί εκδιώκονται από τους ναούς τους, ενώ μοναχοί και κληρικοί οδηγούνται στα δικαστήρια με κατηγορίες περί «φιλορωσικής δραστηριότητας».
Πιστοί αντιστέκονται με νηστεία και προσευχή – Η πίστη δεν φιμώνεται
Παρά τη βία, τους εκφοβισμούς και την πολιτική τρομοκρατία, οι πιστοί της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν λυγίζουν. Σχηματίζουν ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από τους ναούς, προσεύχονται γονατιστοί στα σκαλοπάτια εκκλησιών που σφραγίζονται με εντολή των αρχών, κρατούν σταυρούς και εικόνες και ψάλλουν ύμνους. Ο διωγμός δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά αλλά αποτελεί οργανωμένη τακτική εθνικής “εκκαθάρισης” κάθε πνευματικής ταυτότητας που δεν είναι υποταγμένη στο νέο αφήγημα του Κιέβου.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα δεκάδων ενοριών στη Ζαπορίζια, τη Βίννιτσα και τη Χμελνίτσκι, όπου τοπικοί άρχοντες, σε αγαστή συνεργασία με τον Επιφάνιο, επιχειρούν να αλλάξουν με το ζόρι τη δικαιοδοσία των ναών, αφαιρώντας τις σφραγίδες από τους ιερείς και κλείνοντας τις εκκλησίες στους πιστούς.
Σχίσμα και σιωπή: Το Φανάρι και η διεθνής υποκρισία
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που παραχώρησε αυτοκεφαλία στον Επιφάνιο το 2019, συνεχίζει να σιωπά μπροστά στην πολιτική καταπίεση που υφίστανται εκατομμύρια Ορθόδοξοι πιστοί. Η αποδοχή της νέας εκκλησιαστικής δομής, που προέκυψε χωρίς συνοδική συμφωνία, επιτείνει τη σύγχυση και ενισχύει το σχίσμα.
Η διεθνής κοινότητα, παρά τις εκκλήσεις για προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας, τηρεί επίσης αμήχανη σιωπή. Ούτε η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει λάβει μέτρα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πιστών, παρά τις αποδεδειγμένες παραβιάσεις.
Εκκλησία της σιωπής – Πίστη της Ανάστασης
Οι πιστοί της Ουκρανίας μετατρέπονται σταδιακά στην “Εκκλησία της σιωπής” της εποχής μας. Αντιμέτωποι με απαγορεύσεις, διώξεις, λεηλασίες και κρατική τρομοκρατία, διατηρούν με θαυμαστή πίστη την ελπίδα ότι ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ εκείνους που τον επικαλούνται με αληθινή καρδιά.
Όπως λέει και ένας ιερέας της Εκκλησίας του Ονούφριου σε τοπικό χωριό: «Μπορούν να πάρουν τους ναούς μας, τις εικόνες μας, τα βιβλία μας. Όμως δεν μπορούν να πάρουν τον Χριστό από την καρδιά μας».
Η στοχοποίηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Μητροπολίτη Ονούφριου δεν αποτελεί πολιτικό ζήτημα αλλά καθαρή δίωξη πίστης. Οι πιστοί δεν ζητούν πολιτική υποστήριξη, αλλά ελευθερία να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, σεβασμό των ναών τους και των ιερών κειμηλίων. Το ερώτημα παραμένει: Γιατί η διεθνής κοινότητα σιωπά μπροστά σε μια σύγχρονη σταυροφορία ενάντια στην Ορθοδοξία;
-120x86.jpg)
